Aslında normal bir gündü...

2 0 1
                                    

Bir gün yine normal geçiyordu. O gün kuzenlerime gitmiştik. Ve gittiğimiz anda direk korku videolarını izlemeye gittik. Bilmiyordum ki o gün hayatımı değiştitecekti. Neyse izlemeye başladığımız anda bir şey dedi Bileğimize bir harf ile bir sayı yazıyorduk, sonra uyup backrooms'a giddikten sonra 10 saat süre veriliyordu o 10 saat içinde çıkışı bulamasak ölüyormuşuz. O gün onu deneyip kuzenimle uyuduk sonra sarı bir odada kuzenimle uyandık telefon ve ulaşabileceğim kimse yoktu. Demek ki backrooms'a gelmiştik o anda korkuyla ağlamaya başladım. Neyseki Kuzenim bütün olayı biliyordu. Onu dinleyip çıkışı bulabilirdik. Ama Lamba cızırtısında aklımı yitirmek üzereydim. Arkamızdan iskelet gibi bir varlık gelmeye başladı. Kuzenim bir anda koşmaya başladı. Bende anladım ki bu tehlikeli bir durumdu hızla bütün gücümle koşmaya başladım. Bir yerden sonra bacağın ağrımaya başladı. Ama aldırış etmeden koşmaya devam ettik varlıktan kurtulmuştuk. Ama 4:30 saatimiz kalmıştı aramaya devam ettik son 20 saniyede çıkışı gördük koştuk koştuk. Ama yetişemedik tan öleceken annemin sesini duydum,"Kalk hadi kalk ekmek almaya gideceksin" Kuzenimle uyandık ve o anlar bana travma olmuştu. Kahvaltı yerken. Kapıdan birşey girdi. O varlıktı "geldiler yardım edin lütfen"diye bağırdım ailen ne oluyor hiçbir şey yok ki dediler demek ki o anlar bana piskolojik hasar vermişti . Ve hemen bir piskoloğa gittik ve bana bu kızda. Yoğun Halinizasyon hastalığı vardı bunu yenmem için bana ilaç yazdı. Artık büyük bir piskolojik hastalığım vardı o gün onu denememeliydin diyerek saat 5 kadar uyamadım ve en sonunda uykuya daldım ....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Paronoyak günlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin