Kamilla
Kısa bir bilgi: Kamilla net göremese de yakını (çok az olsa da) görebiliyor. Karmaşıklığı azaltmak için bildirmek istedim. Yoksa kendisi nerdeyse kör sayılabilir.
2 gün önce bu okula kaydımı aldırdım, fakat göz muayenelerim yüzünden daha yeni gelebildim.
Sınıfa girdiğimde ön sıralardan bir sıranın boş olduğunu zorla olsada görebildim ve yerleştim. Fakat...
Hata mı yaptım?
Ortaokuldan arkadaşım olan Yuki Ueda'nın yanına oturduğumu fark ettim. 8. Sınıftaki gibi soğuk ve itici biriydi. Ama hala arkadaştık, galiba?
Kitaplarımı her zaman yaptığım gibi sırama dizdim ve babamın bana özel tasarlattığı sesli okuyucuyu çıkarıp hepsinin üzerinde gezdirdim. Kitaplara yakından bakarsam evet, görebilirdim, fakat gözlerime muayene sırasında göz damlası sıkılmıştı ve bu yüzden (olmayan) görme yetkimi iyice kaybettim.
Yuki'yle konuşmayalı 8 ay oluyordu, şimdi konuşmuş olduk. Fakat, soğuk tavırlarından hala nefret ettiğim için çok samimi davranmadım (çalıştım).
1. Tenefüs zili çaldığında Yuki kolumu dürttü.
“8. Sınıfta kör değildin, ne oldu?”
Bunu deme şekli beni her ne kadar sinirlendirse de sustum, bu sefer yüzüne vurmadım.
“Babamla otelde çalışıyordum. İş kazası geçirdik. Detaylara girmek istemiyorum.” Yuki'nin yüz ifadesini göremiyordum, ama boğazından çıkan alçak sesli hırıltıyı duydum ve kaşım seğirdi.
“Kötüymüş.”
“Vay, kötü müymüş? Ben oysa ki o kaza esnasında çok eğlenmiştim.”
“Ne?”
“Yok birşey.”
Bu garip konuşmanın ardından ikimizde sırada dümdüz oturduk. Ben, görmeyen gözlerimle etrafa bakınırken yüzüme yaklaşan birşey hissettim.
Ve sonra bir uğultu...
Gözlerimi sımsıkı kapadım ve ellerimi yüzüme tuttum.
Yuki önündeydi.
“Hey, o topu kıçınıza sokarım!”
“???”
Gözlerimi açtığımda siyah kısa saçlı bir kız önümde duruyordu. Elinde... Top mu vardı?
-zalam millet, geri döndüm!!! Motivasyon sıkıntılarım azaldığı için serilerime devam etmeyi planlıyorum (ki, yazar bu bölümü attıktan sonra yeniden yok oldu). Şu an bölümler sıkıcı, ama yakında eğlenceli(?) birşeyler olacak.
Bi dahaki bölümde görüşmek umuduyla!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp.
Historia Corta"Bazen sağır olmak istemişimdir. En azından etrafımda yakaran ve bağıran insanları duymak zorunda olmazdım." Bu hikaye, başarılı, zeki ve güzel bir kız olan Yuki Ueda'nın okul hayatını anlatıyor. Ve birden nasıl kayıplara karıştığını.
