Odaya kapı yokmuşçasına dalan abimin sesiyle dünyaya tekrardan gözlerimi açtım. Abimin söylenişlerini duymayıp gözlerimi yavaşça açıp etrafıma bakındım. Odam karanlıktı büyük ihtimalle karartmayı kapalı unutmuştum. Abimin yüzüme bi telefon tutmasıyla daha açılamamış gözlerimi mecburen telefona çevirdim.
Abime aşağılar bakışlarla bakarak "Bu ne?" diye sordum
Oda bana ters bakışlarla "Neye benziyor Beliz?" diye sordu
"Pankarta benziyor abi"
"Aferim Beliz bu resmi akşama kadar yapmanız gerekiyor yarın maç var unutma"
Abim Alanya sporda taraftar grubundaydı ve tam bir fanatikti o bir fanatik olduğu için beni de öyle sanıp benide taraftar grubuna sokmuştu üstüne üstlük bana her hafta pankart yapmam için bir sürü paralar döküyordu gerzek!
Bende biraz bu durumu kullanıyordum tabii
"Hmm bu büyük bir pankart bunun taslağına 10k alırım" dedim sinsi bakışlar atarak
Gözlerini pörtleterek "Yuhh soyguncu 5k"
Sinsi bakışlarla "7 buçuk"
Bıkmış bir yüz ifadesiyle "İyi tamam 1 saate alanda ol ben çıkıyorum bittiği gibide dükkana gidiyorsun ninemle Deniz dükkanda tek"
Evet birde dükkanımız vardı Kaya Kokoreç! Alanyanın bir numaralı kokoreççisi! Tabi sadece kokoreç satmıyorduk köfte ekmek, uykuluk ve midye! Ben midyeye bayılırdım o yüzden menüye özellikle koyulmuştu.
"Şu dükkana ne zaman eleman alıcaksınız acaba Batu bey?"
"Bilmem Allah bilir hem alsamda sen yine çalışacaksın o yüzden sıkıntı yok canım kardeşim hadi kalk giyin git" dedi ve odadan çıktı
Arkasından hızlıca bağırdım "Motorun anahtarını mutfağa bırak yoksa gitmem"
İçerden büyük bir oflama sesi geldi "Tam bi zararsın zarar!"
Tabi zararım canım o yüzden her bi işini ben yapıyorum ya
Telefonumun çalmasıyla telefona uzanıp isme baktım "Alevim"
Telefonumu hızlıca kulağıma götürerek ayağa kalktım
"Günaydıın güzellik" dedi neşeli sesiyle
"Günaydın günaydın ama keşke gün aymasaydı" dedim bıkkın bi sesle
"Nolduu abin yine pankart boyatmaya mı gönderiyor"
"Tam üzerine bastın ve sende geliyorsun"
"Tabi kiii güzelim gelirim sana destek olmaya" heyecanlanmıştı çünkü altına bir sebep yatıyordu
"Bana destek olmaya mı yoksa Kerim Keskin beyimizi görmeye mi?"imalı sesle sorarak gülmüştüm
Alevim tam 2 yıldır bizim şapşal Kerime aşıktı
Kerim benim liseden arkadaşımdı birde Alanyanın güzide üyelerindendi pankart işleri ondaydı
Benim salak güzel arkadaşımda bizim şapşal Kerimi benim sayemde aşık olmuştu
Alev benim sanal arkadaşımdı 9. Sınıfta tanışmıştık o bursada yaşıyordu üniversiteyi kazanıncada ilk işi Alanyadaki tıp fakültesini yazması olmuştu 4 yıl bunun hayalini kurumuştuk ve olmuştu o benim yanımdaydı ve beraber tıp okuyorduk 2 yılı deviriyorduk bile
