Çağlayan

Aynı Çatının Altında Farklı İnsanlar

Ali komutan
"Komutanım subaylar geldiler kapıdalar içeriye alalım mı ?" Diye sordu er bende başımı salladım ve kapıya yöneldim hepsi arabalarla gelmişti .

Kahverengi arabadan iri yapılı beyaz tenli , teninin zıttı siyah tişört giyinmiş,  saçları kahve sarı karışımı, gözleri yeşil bir adam indi elimdeki belgelerin üstünde karşımdaki adamın fotoğraf duruyordu adı Savaştı diğer araçlara göz gezdiriyordu .

Siyah jip tarzı araçtan üstünde takım elbise olan bir adam indi ve arka kapıyı açıp kapının arkasına doğru gitti . Araçtan ise buğday tenli kahve saçlı bir kadın indi gözlüğünü çıkarttı ve takım elbiseli adama uzattı . Savaşa döndü ve selam verdi . Bende Savaşın belgesinin arkasındaki belgeye baktım ve Asena Türkoğluyla karşılaştım ikiside aynı rütbedelerdi ve ikiside çok başarılıydı .

Savaş içinden bir şeyler söylüyordu ve sinirle hareket etmeye başladığı an içeriye iki araba daha girdi .

Onlara baktı ve tatmin olmamış gibi askeriye binasına doğru yürüdü. O sırada aklına bir şey gelmiş gibi durdu ve arabasına geri döndü ve  tişört biraz yukarıya doğru kıvrıldı belindeki silah ortaya çıktı hemen alıp arabasına atar gibi bıraktı . Asena da siyah tulumu'nun arkasından silahı çıkarttı ve takım elbiseli adama verdi . Siyah botuna doğru eğildi ve küçük bir çakı çıkarttı ve onu da uzattı Savaş ise dudağını vay be der gibi büzdü.

Diğer iki araçtan da iki uzun çok iri olmayan adamlar çıktı biri esmere yakındı o Kaandı saçları simsiyah aynı şekilde gözleride siyahtı. 

Erkan ise daha beyaza yakın bir ten rengi vardı saçları sarı gozleri maviydi ikisi birbirine çok benziyorlardı fakat onları ayıran en büyük etken saç ve göz renkleriydi .

Sadece bir kişi kaldı Rüya en son araçta onun olmalıydı onunda arabasını başkası kullanıyordu ama Rüya şoför koltuğunun yanında oturuyordu arabadan inince simsiyah saçları olan bir kadınla karşılaştım . Birine çok benzettim ama çıkartamadım.

Savaş içinde tekrar konuştu ve en önde o ve Asena vardı arkadan ise diğerleri geliyordu otomatik kapı açıldı ve beni gördüler Asena ve Savaş hemen yanıma geldiler ve diğerleri onları takip etti .

Savaşın asık suratı karşısında gülerek " hoş geldiniz Aşiyan timi " dedim .

Hepsi birbirlerine baktılar ve " BEN BUNLARLA OLMAM ! " dediler bir ağızdan konuştukları için ondan geçen subaylar bize doğru döndü bende hiç neşemi kaybetmeden " işte bu yüzden sizi bir ekip yaptık birbirinize çok uyumlusunuz çocuklar." Dedim ve onlara odalarını gostermeleri için bir görevli ayarladım .

Savaştan
" anacum tamam da ne sıktun " diyerek askeriyeye gidiyordum. " ne edeyim Savaşum sen diyesun " dediğinde onu da haklı buluyordum bir anda Hataya görev çıktı apar topar hazırlandım ve çıktım evden. Yaklaşık dokuz saattir yoldayım ve annem beni hiç tek bırakmadı .

Annemle biraz daha sohbet ettim ve kapattım . Askeriyeye az kalmıştı o yüzde bir benzinliğe girdim ve lavaboda üstümdeki tişörtü değiştirdim ve tekrardan yola koyuldum .

Askeriyenin önüne geldiğimde yanıma bir araç yanaştı . Biraz bekledikten sonra iki araç olarak içeriye girdik .

Arabadan indim ve diğer arabaya baktım içinden takım elbiseli bir adam çıktı ve arka kapıyı açtı

Kahverengi saçları olan bir kadın indi ve gözlüğünü takım elbiseli adama verdi . " zenginlerle aynı çatıda olucam Allahım sen benim aklıma mukayyet ol " dedim içimden tam hareket ettim iki araba daha geldi ve iki erkek indi çok da umurumda değillerdi.  İceriye doğru girerken arkamdaki ağırlıkla durdum ve arabaya yöneldim belimdeki silahı çıkarttım ve arabaya fırlattım . Kahverengi saçlı kadına baktım o da silahını çıkarttı ve botundan bir çakı çıkarttı ve takım elbiseli adama verdi bende şaşırmıştım  tabi çünkü böyle bir şey beklemiyordum .

İçeriye bir araba daha yanaştı ve içinden siyah saçlı bir kadın çıktı . " bunlar nasıl asker acaba böyle giyinirse iki dakikada öldürürler " dedim içimden çünkü üstünde hiç bir koruma yoktu .

Ben ve Kahverengi saçlı kadın ile biz önden diğerleri arkadan içeriye girdik ve orta yaşlı bir adamla karşılaştık .

Bize karşı gülüyordu ve benim sinirlerim daha da bozuluyordu . Adam " hoş geldiniz Aşiyan timi dediğinde çok şaşırdım ve " ben bunlarla olmam" diye bir  çıkışta bulundum diğerleri gibi

Adam ise bizi görevliye emanet edip gitti .

Görevli benim odamı gösterdi . Traboznda  askeriyede ki odama benziyordu . Hiç garipsemedim ve yatağa yattım .

‐‐‐‐‐‐‐‐‐‐---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Merhaba ben Bengüsu Özçelik ilk bölüm biraz kısa tutum kafanız karışmadın diye umarım beğenmişsinidir .
Bir hatam varsa kusura bakmayın.

Kalbiniz çok parçalanmışsa bile bir parçayı alıp kendinize yeni bir yol çizin unutmayın bir parça bir ömür demek .

İyi günler dilerim kötü olsanız bile...