JUNGKOOK POV:
Nasa room kami waiting for taehyung, di pa din sya dumating. Pagpasok ni Eun woo sa room natuwa ako dahil I know kasama nya si taehyungie
But Hindi sya dumating, Kaya nalungkot ako.
Rm: Parang di ata papasok si taehyung gguk
Jk: I'm worried
[ TIME SKIP ]
Lunch break na, lumabas ako at sinubukan tawagan si taehyungie pero di sya sumagot sa mga calls and text ko
Jk: Pick up the phone voo please
Eun: Calling for my brother?
Napalingon ako ng magsalita si Eun woo
Jk: You don't care (cold voice)
Eun: Pfft, wag ka na aasa sasagutin nya mga calls and messages mo
Jk: And why??
Eun: Because from now on iiwasan ka na nya
Jk: What?
Eun: I don't know anong sinabi ni dad sa kanya but sorry jungkook binalaan na kita kahapon kaso di ka nakinig (smirk and leave)
Sa subrang inis ko sinipa sipa ko ang mga bato.
Jk: No, Hindi magagawa ni taehyung sakin yun, he loves me. Jungkook listen taehyungie loves you okay (kinausap sarili)
Agad ako tumakbo papunta sa labas ng gate. Kinuha ko sa parking lot ang kotse ko. Gusto ko puntahan si taehyung
Habang nagmamaneho ako nakita ko si taehyungie palabas ng mall Kaya agad ko pinark ang kotse ko at tumakbo palapit sa kanya
Jk: Voo
Napalingon sya, agad naman ito umiwas tingin at nagmamadali umalis Kaya hinabol ko at hinawakan braso nya
Taehyung: Jungkook bitawan moko
Jk: Voo ano bang problema? Iniwasan mo ba ako?
Taehyung: Hindi, alis na ako
Kinuha nya braso nya sa kamay ko at naglakad Kaya humarang ako sa kanya
Jk: Voo ano ba, anong problema? May nagawa ba akong mali?
Taehyung: Jungkook pwede ba, di muna tayo mag kita
Biglang nanlambot ang katawan ko sa sinabi nya
Jk: B-bakit? Dahil ba tuh sa dad mo? Sa fam mo? Voo...
Taehyung: Please Jungkook
Jk: Ano?? Gusto ko maintindihan taehyung!!
Taehyung: Alam mo bang yung dad mo ang nag utos na ipapatay ako? Alam mo ba yun??
Jk: A-ano?? Hindi, tyaka Sino ba nagsabi sayo nyan? Yung dad mo? Taehyung voo Alam mo naman diba na gusto nila mag hiwalay tayo Kaya gumagawa sila ng paraan para magkahiwalay tayo, tapos ngayon si dad idadamay nya
Taehyung: Totoo tuh Jungkook!! Ang sakit lang isipin na yung tatay mo ang dahilan kung bat muntik na ako mamatay
Jk: Voo I swear wala akong Alam Dyan. Voo please (hinawakan kamay nya) wag moko layuan
Taehyung: Sorry, pero cool off muna tayo (tinanggal kamay nya at umalis)
Sunod sunod pumatak ang mga luha ko, kailangan ko kausapin si ate
[ FAST FORWARD ]
Jk: Ate!!
IU: oh bakit? Umiiyak ka ba?
Jk: Ate totoo ba?
IU: Ang alin?
Jk: Si dad ang nag utos na ipapatay si taehyung? May Alam ka ba??
Bigla syang natahimik
Jk: Ate may Alam ka ba??
IU: Alam na ni taehyung?
Jk: So Alam mo nga?
IU: Oo, dati pa pero di ko naman Alam na si taehyung yun. Lately ko lang nalaman
Napasabunot naman ako sa buhok ko
Jk: Bat di mo sinabi sakin? (Sumigaw)
IU: Sorry okay ayoko na maapektuhan kayong dalawa
Jk: Maapektuhan? Ate wala na iniiwasan na ako ni taehyung!!
IU: Sorry
Padabog akong umalis ng bahay
TAEHYUNG POV:
Mama: Ito tubig nak
Taehyung: Salamat po
Mama: Sa tingin mo, tama ba na iiwasan mo si jungkook? Kawawa naman nak
Taehyung: Hindi ko pa din po kasi ma imagine ma na yung dad nya dahilan bakit ako muntik na mapatay
Jungwon: Pero kuya wala naman atang alam si kuya jungkook dun
Papa: Oo nga nak, diba sabi nyo pa nga ang issue ng mga magulang nyo labas kayo?
Taehyung: Masakit din naman po para sakin na iwasan si jungkook eh pero di ko alam yung nararamdaman ko di ko maiintindihan
Jungwon: Hay naku kuya dito wala ka namang problema tapos nung napunta ka sa tunay mong magulang parang pinasan ko na problema ng buong mundo
Mama: Hayaan nyo muna desisyon ni taehyung ok. Anak magpahinga ka muna sa kwarto mo
Tumango nalang ako at pumunta sa kwarto. Naalala ko yung mga malulungkot na mukha ni jungkookie Kaya di ko maiwasan maiyak
Sorry......
