TAEHYUNG POV:
Pauwi na ako nang may tumawag sakin, number lang ito kaya sinagot ko
[ IN CALL ]
Taehyung: Hello? Sino tuh?
Irene: Si irene tuh
Taehyung: Kailangan mo? Wala dito si jungkook
Irene: Andito si jungkook sa bar lasing na lasing umiiyak, ikaw hinahanap sunduin mo dito
Taehyung: Akala ko ba obsessed ka kay jungkookie, parang nag iba ata ihip ng hangin ngayon
Irene: Taehyung that's not the issue here, yes I still love him but he really loves you at nasasaktan ako tuwing ako kasama nya pero ikaw hanap nya. Puntahan mo na sya dito I sent you the location, lasing na lasing sya while crying
[ END CALL ]
Agad ako pumunta sa location ng bar na senend ni Irene. 7pm na din, pag dating ko dun pumasok na ako sa loob at nagpalinga linga, nakita ko si jungkookie na lasing na lasing kaya pumunta ako dun
Jk: Iniiwasan nya na ako (umiiyak)
Irene: He's here
Taehyung: Tara na, lasing ka na
Jk: Voo? (Mapait na ngumiti)
Taehyung: Tara na lasing ka na
Jk: You came (yumakap)
Irene: I need to go ingat kayo
Tumalikod na sya
Taehyung: Irene?
Irene: Yes? (Lumingon)
Taehyung: Thank you
Irene: Wala yun (leave)
Sinakay ko si jungkookie sa likod ko at lumabas na kami sa bar, hinanap ko and kotse nya at binuksan ito. Inayos ko ang seat belt nya at nagmaneho.
Jk: Taehyungiee don't leave me please
Napatingin ako dahil sa mahinang bulong nya habang nakatulog ito sa kalasingan, nakita ko din ang luhang pumatak sa mata nya. Nadudurog yung puso ko makita syang ganto, pinunasan ko yung luha ko at tinuon ang intension sa pagmamaneho
Jk: I love you voo (bulong)
Napangiti nalang akong lumingon sa kanya. Pinark ko ang kotse nya dito sa condo unit nya at lumabas para pumunta sa kabila. Dahan dahan ko sya binuhat at pumasok na sa loob
Pag dating namin sa unit nya may susi ako dahil binigay nya sakin ang duplicate. Pumasok na kami sa loob at hiniga ko kama, pawis na pawis ito kaya nilinisan ko at binihisan
Jk: Irene ano ba layuan moko, ayoko masaktan si taehyungiee leave me alone
Inis nyang sabi habang nakapikit pa din ito at subrang lasing ang tono ng boses nya
Taehyung: This is not Irene okay (hinimas buhok nya). I'm sorry koo kung nadamay kita sa galit ko, I'm really kung nasaktan kita (tumulo ang luha) di ko kaya layuan ka baby
Biglang tumunog phone ko, tumawag si dad. I declined his call at inoff ang phone ko
Jk: Voo (mahinang sabi at niyakap ako)
I hug him back at hinalikan noo nya hanggang sa dinalaw na din ako ng antok
IRENE POV:
Yeri: Anong nangyare girl bakit bigla kang bumait?
Joy: Kaya nga, akalain mo yun nasa harap mo na si jungkook, pagkakataon mo na yun
Wendy: Pero Sana all niyakap
Irene: Yeah niyakap nga ako pero si taehyung pa din naman ang hanap. He cried while always mentioned taehyung's name, begging not to leave him
Joy: So nag away sila?
Yeri: Or hiniwalayan sya ni jungkook ganun?
Irene: Maybe
Wendy: Ede pagkakataon mo na yun girl, di ka pa ba masaya
Irene: No I'm not. I don't know pero bakit gusto ko pa din pagsiksikan sarili ko sa taong Hindi naman ako ket kailan minahal
Wendy: Kung gantihan kaya natin si taehyung, palasap natin sa kanya yung sakit na nararamdaman mo
Irene: No, wag na. I truly learned my lesson
Seulgi: Wendy ikaw ket kailan tinuturuan mo maging masama yung kapatid ko
Wendy: Ito naman di mabiro eh
Seulgi: Tsk.... Irene, you learned your lesson in what?
Irene: We can't beg someone just to love us. Because if you love someone, you don't need to beg para lang mahalin ka pabalik. Now I realized what is the real meaning of love
Ate seulgi smile and hug me
Seulgi: I'm glad na narealize mo na lahat sis. Just wait for someone, the someone na kaya kang mahalin ng buong buo, yung di mo na kailangan lumuhod para lang magmamakaawa na mahalin ka nya pabalik
