เวลาที่คุณมีอิสระมันก็ต้องรู้สึกดีใช่ไหมละ แน่นอนฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น สวัสดีฉันชื่อชินบีเรียกบี๋ก็ได้แต่ฉันจะให้เรียกแบบนั้นเฉพาะคนสนิทเท่านั้นนะ ทุกคนคงสงสัยว่าทำไมฉันถึงพูดถึงเรื่องอิสระ ก็เพราะเมื่อก่อนฉันเคยมีอิสระน่ะสิแต่ตอนนี้.... แม่งไม่มีแล้วไอเหี้ย!!!!
"อะไรนะป๋า! ไม่เอานะป๋า! หนูไม่อยากหมั้น!"
ฉันรีบตะโกนบอกป๋าอย่างไว ใครที่ไหนมันจะไปอยากหมั้นกับใครกูก็บ่รู้วะ มันมีที่ไหน
"แกต้องหมั้นบี๋ ยังไงแกก็ต้องหมั้น"
"ไม่อาวววววว"
โอ๊ยยยยย กูท่อไอห่าเอ้ยยยยย เอาไงดีวะ ไม่อยากหมั้นนนนน
"วันพร่งนี้ป๋าจะไปอเมริกา ป๋าเลยจะให้แกไปอยู่กับเค้า"
ห้ะ! ชิบหายดิ! ถ้าแม่งทำไม่ดีไม่ร้ายกู กูทำไงวะ แล้วแม่งเป็นผู้ชาย ไอสัส ชิบหายแน่ๆ ป๋าคิดไงวะเนี่ย
"ห้ะ! ป๋าบ้าปะเนี่ย! ถ้าเค้าทำไม่ดีไม่ร้ายบี๋ ทำไงอะ!!"
"แบบนั้นก็ดีดิ ป๋าจะได้มีหลานเร็วๆ"
โอ๊ยยยยย กูเครียด!!
"งั้นพรุ่งนี้เตรียมของไปคฤหาสน์ตระกูลจอนเค้าด้วยนะ"
"ค่ะ!"
เหี้ยเอ้ย~~ ฉันจับหัวตัวเองด้วยความรู้สึกหงุดหงิดมาก!!!!
"แม่มึงเอ้ย~~ ชีวิตอันสงบสุขกูจะไม่มีอีกแล้ว อิสระไม่มีอีกแล้ว"
อยากจะร้องไห้ไอห่าเอ้ย~~
...
Kiss me(6)
Sinb:
พวกมึง~~~TT
Yuju:
เป็นเหี้ยไรของมึงไอสัส
Umji:
นั้นดิๆมึงเป็นไร
Yerin:
ไหวป่ะมึงเป็นไร
Eunha:
บี๋เป็นไรอะ โอเคหรือป่าว
Sowon:
มึงเคป่ะเนี่ยไหวป่าว
Sinb:
มึงป๋ากูจับกูหมั้น
กับใครกูก็ไม่รู้~TT
Umji:
ห้ะ! ให้กูไปคุยให้มั้ยไอบี๋
Sinb:
มึงคิดว่ามึงเถียงป๋ากู
ได้ป่ะล่ะ
Yuju:
โอเคเรื่องเถียงพ่ออีบี๋กูขอบาย
พ่ออีบี๋เถียงทีไรไม่เคยชนะ
ดังนั้นอย่าหวัง จบ
Sowon:
โอเคจบแชท อีบี๋มึงช่วยตัวเองนะ
พวกกูช่วยไรมึงไม่ได้แค่คิดจะ
เถียงพ่อมึงให้ชนะก็ยากแล้ว
ดังนั้น บาย
Sinb:
พวกมึงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเลยนะเว้ย ไอเพื่อนเหี้ย
จบแชท
.
.
.
.
.
.
.
วันต่อมา
"เสร็จรึยังบี๋!!"
"เสร็จแล้ว!!!"
ฉันรีบวิ่งลงมาจากห้องตัวเองและรีบวิ่งขึ้นรถด้วยความเร็ว
"ไปเลยมั้ยครับ คุณหนู"
ผู้ช่วยส่วนตัวของฉัน แทฮยอง ถามฉันที่เพิ่งขึ้นรถมาอย่างไว
"อืมไปเลย"
ฉันตอบแทฮยองไปอย่างเบื่อหน่าย และความรู้สึกรำคาญป๋าตัวเอง แทฮยองเพียงพยักหน้าและหันไปสนใจการขับรถทันทีที่ฉันตอบเค้า
.
.
.
.
.
.
ณ คฤหาสน์ตระกูลจอน
"ถึงแล้วครับ คุณหนู"
แทฮยองกล่าวก่อนจะลงจากรถแล้วเปิดประตูให้ฉัน
"ขอบคุณนะ แทแท"
ฉันบอกขอบคุณก่อนจะยกกระเป๋าลงมาจากรถ
"ครับ คุณหนูเดี๋ยวผมช่วยดีกว่าครับ"
แทฮยองกล่าวแล้วทำท่าจะช่วยฉันยกกระเป๋า แต่ฉันสายหน้าแล้วยกกระเป๋าลงอย่างง่ายดาย
"ผมจะเข้ามาด้วยมั้ยแทแท"
"ครับ"
บอกเสร็จแทฮยองก็เดินตามฉันอย่างเงียบๆ ระหว่างทางแทฮยองไม่ได้พูดอะไร ด้วยความที่เค้าเป็นเด็กกำพราแล้วไม่เคยเข้าสังคมด้วยมั้งเลยไม่ค่อยพูด
"ขออนุญาตนะค่ะ ฉันฮวังอึนบีหรือชินบีที่จะมาพักที่ตามคำสั่งของคุณชายฮวังค่ะ"
