Adrian kroczył przez ulice miasta, zatopiony w myślach. Pamiętał, jak Theo opowiadał mu o swoim domu – o pokojach, w których spędzali godziny grając w gry planszowe, o ogrodzie, w którym ukrywali się przed światem, o kuchni, gdzie próbowali swoich pierwszych kulinarnych eksperymentów. Teraz, gdy zbliżał się do tego miejsca, odczuwał mieszankę niepokoju i ekscytacji.
Dom stał przed nim, jak zawsze, ale teraz wyglądał jeszcze bardziej ponuro, opuszczony i zapomniany. Adrian wiedział, że musi wejść do środka, żeby poznać prawdę, którą kryje to miejsce.
Otworzył drzwi i wszedł do wnętrza. Powietrze było stęchłe, a kurz osiadał na meblach. Mimo to, Adrian czuł się jak w domu. Znał każdy kąt tego miejsca, każdy skryty zakątek. Przeglądał pokoje, szukając czegoś, czego nie potrafił zdefiniować.
W jednym z pokoi, pod zasłoną na oknie, zauważył coś błyszczącego. Przez chwilę nie mógł uwierzyć własnym oczom. To była kolejna kartka z pamiętnika Theo. Zdezorientowany, zaczął czytać.
Każde zdanie przywoływało nowe wspomnienia, które wracały do Adriana jak bumerang. Gdy skończył czytać, wiedział, że musi kontynuować, że musi dotrzeć do końca tej ścieżki, której początek znajdował się w bunkrze, a teraz prowadził go z powrotem do domu Theo.
Gdy przeszukał cały dom, znalazł dwanaście kartek, każda z innym fragmentem pamiętnika, każda z innym wspomnieniem. Był pewien, że to nie był przypadek – Theo zostawił mu ślad, który prowadził go ku czemuś większemu, ku czemuś, co mogło zmienić jego życie na zawsze.
Ostatnia kartka była inna. Nie było na niej żadnej zagadki, tylko napis: „Czekam na ciebie w naszym ukochanym miejscu". To zdanie brzmiało jak echo przeszłości, jak echo ich przyjaźni, która była jak złote drzewo – piękne, mocne i wieczne.
Adrian wiedział, że to miejsce, do którego musi się udać. Nie wiedział jeszcze, co tam znajdzie, ale czuł, że to będzie coś, co zmieni jego życie na zawsze. Z oczami pełnymi determinacji, zamknął drzwi domu i ruszył w stronę Złotego Drzewa, mając nadzieję, że tam znajdzie odpowiedzi, które tak bardzo poszukiwał.
