Serpent

1

jungkook'tan

sabah abimin telaşlı ayak sesleriyle uyandım. oldukça uzun bir gece olmuştu ve fazlasıyla yorucu bir gün beni bekliyordu. abimin odaya uyuşturucu baskını yapar gibi girmesiyle yerimden sıçradım.

''SEOKJIN NEDEN KAPI ÇALMIYORSUN AMINAKOYİM'' bu herif işi eve taşıyan tiplerdendi, odama asla normla biçimde girmiyor baskın yapar gibi DALIYORDU!

''SUS ABİYE ÖYLE DENMEZ. ama cidden çok feci acalem var bir an önceevden  çıkmam gerek'' dedi kıravatını bağlamaya çalışırken.

''niye ya noluyor??'' açıkçası şaşırmıştım. işe gitmesi için saat epey erkendi ve seokjin dakik bir herifti bir kere böyle telaş ve aceleyle bir yerlere yetişmeye çalıştığını hiç görmemiştim.

''sana bahsetmiştim ya birkaç senedir uğraşılan bir şekerci çete var'' dedi gözlüklerini silerken. İŞTE ŞİMDİ HEYECANLANMIŞTIM abim tüm kariyeri boyunca şekercilerle uğraşmıştı ama bu iş bambaşkaydı adamlar resmen profesyoneldi ve jin gibi başarılı bir savcıya bile kök söktürmüştü.

''eeeee''

''bu işin başındaki adamlar saçma sapan küçük kasabalarda takılıyorlardı normalde ama seul'e geldiklerinden şüpheleniyorduk son 6 aydır işin başında olduğunu düşündüğümüz adam seul'de görülmüş.'' diye açıkladı bana merdivenlerden inerken

''iyi  de bu adamlar senelerdir bu işleri başka kasabalardan zor da olsa oldukça temiz biçimde devam ettirmiyorlar mıydı? neden şimdi seul gibi yakalanma risklerinin daha yüksek olduğu bir yere gelmişler ki?'' diye sorguladım yataktan kalkıp peşinden inerken.

''bilmiyorum kook ama çok fazla olasılık var. tahmin ettiğimiz şey gece klüplerine mal satacakları ya da başka bir şey vardır ne bileyim kulüp... 

ev çok güzel kokuyordu. sanırım abim yine krep pişirmişti.  bekle bu vazo yeni mi? ''eve ne ara kırmızı vazo aldık ya?''siktir yine dinlemeyi unutmuştum.

sözünü kesmemle bana dönen abim anlamaz bakışlarla ''evet o vazo bayağıdır evde duruyor'' dedi ve krebine biraz fıstık ezmesi sürerken ''sen ne düşünüyorsun bizim bu şekercilerle ilgili''diye sordu 

çayımdan bir yudum alıp ''bence büyük bir şey olabilir ne bileyim ciddi bir alım satım filan ya da çok daha büyük bir şey, belki de buraya laboratuvar kurarlar, belki de sadece herifin gayrimeşru kardeşi kasaba hayatından sıkılmıştır kim bilir?

...

taehyung'tan

başım çok feci ağrıyordu ve ağzımda bok tadı vardı namjoon ve yoongi'nin seslerini duyabiliyordum.

"amına koyduğumun hapçı veledi için işimizi tehlikeye attığımıza inanmıyorum namjoon..." diye sinirle bağırdı yoongi. haklıydı, ama artık o kasaba senin bu taşra benim gezmekten bıkmıştım ayrıca yoongi'nin korkaklığı yüzünden yeterince satış yapamıyorlar bile!

"yoongi, tanrı aşkına sebebinin bu olmadığını sen de biliyorsun arıza çıkarmayı bırak. ne zamana kadar kuytu kasaba köşelerinde saklanmaya devam edeceğiz" dedi abim. abimin aklında uzun zamandan beri işleri seul'e geri taşıma fikri vardı ama yongs aşırı inatçı olduğu için uygulayamamıştı.

"herkese günaydın" diyerek salona girdim abimin ifadesinin sertleştiğini bu halde bile fark etmiştim.

"neden bu kadar rahatsın." dedi namjoon öfkeli bir şekilde. sakinleşmek için biraz su içti ve devam etti "hap ve ot bitti şimdi alkole mi başladın?"

gerginlikle yüzümü ovuşturdum. seul'e geldiğimizden beri sorun çıkarmamıştım aslında. ama dün içmeyi fazla kaçırdığım için işler boka sarmıştı. "abi ben gerçekten farkında değildim elimde değildi bir anda oldu her şey." diye kendimi açıklamaya çalıştım.

sözümü keserek beni susturdu "bu sondu taehyung okula geri dönüyorsun."

NE hayır hayır okul olmazdı en son başıma gelenlerden sonra devam edemezdim "abi yapma bak söz veriyorum sorun çıkartmayacağım bir daha" dedim çaresiz biçimde.

namjoon'un beni dinler gibi bir hali yoktu "yarım bıraktığın okula geri dönüyorsun." diye emretti. "tekrar aynı hatayı yaparsan ne ben ne yoongi seni kurtaramayız. kendine hakim olmayı öğrenmek zorundasın." dedi sakince

okula geri dönemezdim birkaç sene önceki olay yeni unutulmuştu bu sefer uyuşturucu krizine giren çocuk olarak bilinmek istemiyordum. ama abim için de bu son damlaydı galiba.

okula dönmekten başka şansım yoktu ...

...

oy vermeyi unutmayınn