Tula

walo

W A L O

Loisa

"Accidents Happen"

Mabilis na pinaharurot ni Mave ang sasakyan patungo sa hospital. 

What happened was that tito got home early without anybody knowing and was supposed to surprise Yael and tita when a car accident happened. The accident happened not too far from the airport at madami ang mga nasawi. Nalaman nila Aelia ang nangyari through the news since may TV sa loob ng rooms except for our room kaya hindi ko nakita.

 Malaki-laki din ang aksidente kaya tito most likely have some heavy injuries. Aelia and me knows tito for a long time kaya panay iyak si Aelia habang tinatry ko namang pigilan ang luha ko.

Napakagat labi ako habang tinry na tawagin si tita. It's my third call at worried na ako kung ano ang kondisyon ni tito. Napabuntong hinga ako nang sinagot ni tita ang tawag

"L-Lisa..."

"Tita! I heard what happened, ayos lang ho ba kayo?"

"O-Oo, pero si Richard.. Oh, god!"

"Malapit na po kami, tita, I heard malaking collision po yung nangyari."

"Oo, madaming duguan dito sa ospital, nasa ICU si Richard ngayon and hindi ako pinapasok, paano kung may nangyaring masama sakanya, I can't handle it, Lisa!" Napakagat labi ako sa nyerbos at mabilis na bumaba sa sasakyan nang makarating kami sa ospital.

"Una na muna kami Mave, kita nalang tayo sa taas." Mabilis kaming bumaba ni Aelia at mabilis na pumunta sa reception. "I'm sure tito Richard will be well, tita." Pagsisigurado ko kay tita kahit di ko alam kung ano ang tinango ni tito. "Nasa lobby na kami, hintayin niyo lang po kami dyan."

Nang makatanong kung saan ang ICU at kung saan napunta ang mga naaksidente ay agad naming nilapitan si tita na mabilis kaming niyakap. "Thank God you're here!" Naiiyak niyang sabi.

"Tita...!" Naiiyak na sabi ni Aelia at tinding niyakap si tita. Napatingin ako sa floor na maraming duguan ang pinapasok sa ICU at napakagat labi. Kita ko rin si tito Richard na medyo malapit lang sa pinto nakapwesto na nag-aagaw buhay.

"Ayos ka ho ba? Kunan po kita ng tubig." Sabi ko at tumango siya at mabilis akong pumunta kung saan ang vending machine. Napahinto ako nang makita ko sa di kalayuan si Yael at si Avie na nasa tabi niya. Parang hindi parin makapaniwala ang kanyang mukha sa kung anong nangyari.

He and tito are very close and it's been two years since they've seen each other. Ayaw niya noon na umalis si tito pero pinilit siya nito and promised that once he comes back ay hindi na ito aalis kaya ramdam ko ang dusang nararamdaman nito. 

Hindi ko muna sila pinansin dahil nag-uusap pa sila pero binilhan ko nalang din siya ng tubig. Nilingon ko ang kanilang direksyon at nakitang wala parin siyang kibo at pilit na kinakausap ni Avie si Yael. Napalingon sa'kin si Avie at nagulat akong parang galit itong napatingin sa'kin.

Naglakad paalis si Yael at patungo sa restroom habang si Avie naman ay mabilis na naglakad papunta sa'kin. "Anong ginagawa mo dito?"

"I'm visiting tita, I know you've heard about the incident, how's Yael?" Pilit kong hindi pansinin ang pakikitungo sa'kin ni Avie dahil hindi ito ang prioridad ngayon.

"He's... fine." 

"Are you okay?" Tanong ko na lamang dahil halatang nas-stress siya.

"I-I'm alright. Just a little fear with blood."

"I don't suggest going in ICU, then." Sabi ko. "Here" Binigay ko sa kanya ang isang bottle of water at bumili pa ng isa sa vending machine.

"Loisa..." Nilingon ko siya. "I'm actually not good with hospital..." Nakita kong parang hindi siya mapakaila at tila'y mahihimatay ng wala sa oras.