yüzüme sert çizgiler çekti senin adını,
hasret saatlerini saydı saçımda aklar.
senin ağzından çıkan bir cümlenin tadını
ne bugün içki verdi, ne bu gece dudaklar!
"onu bir gün görmedim"
***
Günler günleri kovalıyor. Tıpkı peşimdeki günahkar gibi. Beni gerçekten rahip sanıyor olmalı tilki.
***
Unutuyorum. Tıpkı babam gibi. Unutmanın kötü olmadığını söylerdi. Beni, oğlunu hatırladığı vakitler bana öyle sıkı sarılırdı ki; haftalar boyu kemiklerimin ağrısı geçmezdi. Sarılırdı ve ağlardı. Beni unuttuğu için özür dilerdi.
Babasının bile unuttuğu birini kim zihninde, kalbinde yaşatırdı?
Başta söyledim ya yazıyorum diye. Yazıyorum çünkü unutuyorum. Yazıyorum çünkü kendimi unuttuğum gölgelerde korkarak açıyorum burayı ve kanayarak uğultulu cümleleri görüyorum. Parmak uçlarım yazdıklarımın üzerinde gezindikçe kanıyor, bıçak saplıyorum defterime. Alzheimer başlangıcı diyor doktorum. Tıpkı babam gibi. Tıpkı büyükbabam gibi. Beklenilen gelecekti ve geldi de. Dün sınav kağıdıma ismimi yazamadım biliyor musun? Adımı unuttum.
Babam haklı. Unutmak kötü değil, hatırlamak daha öldürücü.
Turuncu kürklü olması gereken tilki saçlarını turuncuya çevirmiş. Turuncuyu seversin. Senin için mi yoksa? Adımı unuturum da rengini unutmamam gerekir. Bu da koyar bana.
***
