ទារុណកម្មស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាចចន🔥🔞( ចប់ )

ទារុណកម្មស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀកំណាចចន

ភាព 2 ទាសករដាចថ្លៃ....!

ជីនសុងបានយកទឹកមកជះថេហ៍ ធ្វើអោយគេភ្ញាក់មកភ្លាម ដូចគេវៃបីដំបង
<......>ថេហ៍ បានភ្ញាក់មកទាំងមីងមាំង
< ល លោក ជាអ្នកណា ហ្ហិកៗៗ > ថេហ៍ក៏ចាប់ផ្ដើមយំឡើងមក គេភ័យណាស់ ពេលដែលឃើងមនុស្សប្រុសមាឌធំឈរចំពេាះមុខបែបនេះ
< ឯង ឈ្មេាះអី...? សម្លេងមាំគ្មានជាតិ ដូចអត់បានដាក់អំបិលក៏បានបន្លឺឡើងសួរទៅនាយតូច
< ខ ខ្ញុំឈ្មេាះ គីម ថេហ្យុង > ថេហ៍ និយាយទាំងញ័រខ្លូនដូចកូនសត្វ
< គីម ថេហ្យុង ហេស ហីសៗ ពិរេាះដែលតាស > ជុងហ្គុក សើចចុងមាត់តិចៗ ហើយក៏សសើរថាឈ្មេាះគេពិរេាះ
< ល លោកចាប់ខ្ញុំមកធ្វើអី ខ្ញុំអត់បានធ្វើអីខុសទេ ហ្ហិកៗ > ថេហ៍ ក៏បានសួរទៅកាន់ ម៉ាហ្វៀ មុខងាប់ ដូចគេចែកទ្រព្យមិនស្មើរនេាះ ភ្លាម ឆ្ងល់ណាស់សុខៗមកចាប់គេ ទាំងគេមិនបានធ្វើអីខុសផង
< ហីសៗ ឯង មិនដឹងទេឬ ម្ដាយឯងបានយកឯងមកប្ដូរនិងបំណុលដែលម្ដាយឯងជំពាក់យើង..> ជុងហ្គុក ក៏តបទៅថេហ៍វិញ ដោយសម្លេងមាំដដែល
< ហាស គ គាត់ជំពាក់លោក បុ៉ន្មាន > ថេហ៍ សួរវិញទាំងភ្ញាក់ផ្អើល គេមិនដឹងឡើងថាម្ដាយចុងរបស់គេ ជំពាក់លុយអាបុិកមុខងាប់នេះ
< ក៏ 5 លានដុល្លារ >
< ហាស ថាមិច 5 លានដុល្លារ ចឹងហេស គ គាត់យកលុយទៅធ្វើអី ហេតុអី ហាហា ហ្ហិកៗ> ថេហ៍ ចាប់ផ្ដើមយំ ម្ដងទៀតយ៉ាងខ្លាំង គេមិននឹកស្មានថាម្ដាយគេ ជំពាក់លុយគេដល់ថ្នាក់និងសេាះឡើង
< ឯង ចំជាល្ងង់ពិតមែនហើយ អាក្មេងល្ងង ចាំយើងប្រាប់ឯងចុះ ម្ដាយឯងខ្ជីលុយយើងយកទៅលេងល្បែង...> ជុងហ្គុក តបទាំងមុខមាំ គ្មានជាតិ
< ហ្ហិកៗ ហេតុអី ម៉ាក់មិចបានធ្វើបែបនិង ហាហា > ថេហ៍ ចាប់ផ្ដើមស្រែកយំខ្លាំងៗ ធ្វើអោយអ្នកឈរមើលយកដៃទៅខ្ទប់ត្រចៀក មិនចឹងសង្ស័យតែត្រូវបែកក្រដាសត្រចៀកហើយ
< ស្ងាត់ ឈប់យំភ្លាម បើមិនចង់ផ្ដៅឡើងខ្នង > សម្លេងមាំស្រែកកំម្ហុកក្មេងយ៉ាងខ្លាំង
< ហ្ហិកៗ ល លោកដេាះលែងខ្ញុំទៅ ខ ខ្ញុំសុំអង្វរណាៗ > ថេហ៍ ចាប់ផ្ដើមអង្វរក អោយគេដេាះលែងខ្លូន គេគិតឬថាប្រុសមុខដូចគេចងបាញម្នាក់នេះនិងដេាះលែងគេ គ្មានថ្ងែនេាះទេ
< ឯង ជាទាសករដាច់ថ្លៃ របស់យើងឯងគ្មានសិទ្ធិចេញពីរទីនេះឡើង >
សម្លេងមាំក៏បន្លឺឡើងម្ដងទៀត យ៉ាងដាច់អហង្ការ ថាក្មេងនេះនិងធ្វើជាទាសករដាច់ថ្លៃរបស់គេ
< ហ្ហិកៗៗ សុំអង្វរ ដេាះលែងខ្ញុំទៅ ហ្ហិកៗ > ថេហ៍ យំឡើងញ័រខ្លូនទទ្រឺត
< ជីនសុង យកវាទៅកន្លែងអ្នកបម្រើស្នាក់នៅ អោយអ្នកបម្រើរៀបកន្លែងអោយវាដេកផង > ជុងហ្គុក ក៏ស្ដីប្រាប់ទៅជំនិន អោយយកថេហ៍ទៅកន្លែងស្នាក់របស់អ្នកបម្រើរបស់ខ្លូន
< បាទ ចៅហ្វាយ> ជីនសុង លឺចៅហ្វាយបញ្ជា ភ្លាមក៏ប្រញាប់យកថេហ៍ទៅកន្លែងស្នាក់នៅរបស់អ្នកបម្រើរ គេនៅតែយំខ្លាំងៗ ដៃជើងស្រលូនចាប់ផ្ដើមញ័រទទឺត

កាត់មកនាពេលព្រឹក

ខ្យល់បោកបក់តិច ព្រះចន្ទក៏បានបាត់ទៅ ចាប់ផ្ដើមលេចឃើញព្រះអាទិត្យ មកសារថ្មី ក្រលែកមកមើលក្នុងបន្ទប់តូចមួយវិញ ឃើងកាយតូចមួយកំពុងគេងលងលក់យ៉ាងស្គប់ស្គល់
ឈូៗ
ទឹកមួយចានដែកក៏បានជះចំកណ្តាលមុខរាងតូច ធ្វើអោយគេភ្ញាក់មក ទាំងមីងមាំ ពេលក្នែកឃើង កម្លេាះសង្ហារឈរ ជ្រែកហេាបៅ ជះរាងសង្ហារ តែមុខនៅតែមាំដដែល ( អាបុិកមុខងាប់😞 )
< យើងយកឯងមក ធ្វើការមិនមែនយកមកដេកសុីនេាះទេ ឯងចង់ដេកដល់ណាទៀត > សម្លេងមាំ ហារស្ដីអោយរាងតូច ទាំងខឹង
< ខ ខ្ញុំសុំទោសលោក សុំទោស > ថេហ៍និយាយទាំងអោនមុខចុះ គេខ្លាចមុខបុិកនិងណាស់ មុខអោយងាប់ មិនរាបញ៉ាត់
< ហើយមិនប្រកាចក្រោកមក នៅអង្គុយដល់ណាទៀត >
< ប បាទលោក > ថេហ៍ឆ្លើយទាំងអោមុខចុះ

មួយសន្ទុះក្រោយមកថេហ៍ក៏បានដើរចូលក្នុងភូមិគ្រឹះ ដោយហេតុគឺជុងហ្គុកបានហៅមកប្រាប់កាងារ
< មកហើយហេស ស្មាន់តែងាប់បាត់ហើយតើ > ជុងហ្គុក និយាយទាំងសម្លឹងទៅកាន់ក្មេងទាំងខឹងក្រោធ
< ប បាទ ខ្ញុំសុំទោសលោក > ថេហ៍ ចាប់ផ្ដើមភ័យ ខ្លូនខ្លាចទៅដាក់ទោស ព្រេាះតែខ្លូនយឺតយ៉ាវ
< ជីនសុង ទៅហៅអ្នកបម្រើរមកទីនេះទាំងអស់គ្នាមក > ជុងហ្គុក គ៏បញ្ជាអោយជំនិតទៅហៅអ្នកបម្រើរអោយមកជុំគ្នា
< បាទ ចៅហ្វាយ > ជីនសុង ក៏បានទៅហៅអ្នកបម្រើរក្នុងភូមិគ្រឹះអោយមកជុំគ្នាស្ដាប់ចៅហ្វាយបញ្ជា
< ពួកឯងទាំងអស់គ្នាហាមមានអ្នកណាជួយក្មេងនេះ ថ្ងែនេះក្មេងនេះនិងត្រូវធ្វើការ នៅភូមិគ្រឹះនេះតែម្នាក់ឯងហាមមានអ្នកជួយ បើមានអ្នកណាហ៊ានជួយ ប្រយ័ត្នយើងដឹងយើងបាញ់បំបែកក្បាលពួកឯងពុំខាន យល់ទេ ...>
<បាទ/ចាស > អ្នកបម្រើរទាំងអស់ឆ្លើយព្រមគ្នាទាំងអោនមុខចុះ
< ជីនសុង ត្រៀមឡាន> ហាស្ដីចប់រាងក្រាសក៏ងើបឡើងពេញកម្ពស់បសជំហា៊នចេញក្រៅ ដោយមិនភ្លេចប្រាប់អោយជំនិនត្រៀបឡាន
< បាទចៅហ្វាយ > ជីនសុង ឆ្លើយតបហើយក៏ប្រញាប់ទៅត្រៀបឡាន មកទទួលចៅហ្វាយ
< នេះ ភូមិគ្រឹះធំបុិនណាបុិនណីអោយខ្ញុំធ្វើម្នាក់ឯងមែទេ ហ្ហិកៗៗ>
ថេហ៍និយាយក្នុងចិត្ដទាំងភ្នែកសម្លឹងមើលទៅភូមិគ្រឹះ ធំស្គឹមស្កៃ ទាំងក្នុងចិត្ថនឹកភ័យថាធ្វើរួចឬអត់

< ហឺយ.......>

និពន្ធដោយ គីម ដាយ៉ុន
អរគុណសម្រាប់ការអាន🙏💜