*Felix*
Changbin:Sevgili olun mesela
Hyunjin: Öyle kolay mı sence?
Bunu yanlış anlamalı mıydım?
Minho:Kolay tabi
Hyunjin: Sabır
Seungmin: Hepiniz ayakta kaldınız gelsenize salona
Seungmin böyle diyince hepimiz salona gidip oturduk. Mutlu mutlu sohbet ediyorduk ta ki benim telefonum çalana kadar. Telefona bakınca birden yüzüm düştü.
Hyunjin:Kim?
"Babam"
Telefonu açtığım anda babam bağırmaya başladı.
F.B(Felix'in Babası):NERDESİN SEN?!
"Baba noldu yine"
F.B: BABA DEME BANA PİÇ KURUSU
Gözlerim dolmaya başlamıştı bile.
F.B: KONUŞMAYA BİLE CESARET EDEMİYORSUN HA?!
Susmaya devam ettim.
F.B: O OROSPULARIN EVİNDE KALIYORMUŞSUN!
"ONLAR HAKKINDA BÖYLE KONUŞAMAZSIN!"
Bu sefer sinirlenmiştim ama bir yandan da gözlerimden yaşlar süzülüyodu.
F.B: NE O?! HER GÜN ONLARLA SEX YAPIP ALTLARINDA İNLEDİĞİN İÇİN Mİ?!
Ağır konuşmasına alışığım ama bu kadarı gerçekten çok fazla.
F.B: HEPİNİZ LANET OLASI EŞCİNSEL PİÇSİNİZ!
"BİDAHA ONLARA PİÇ DERSEN SENİ GEBERTİRİM TAMAM MI?! ONLARA BU ŞEKİLDE HİTAP ETMENE ASLA İZİN VERMEM!"
F.B: KEŞKE ÖLÜP GİTSEN DE HERKES RAHATLASA!
"ÇALIŞMADIM MI SANIYORSUN?! O LANET EVDE KALIRKEN KENDİMİ ÖLDÜRMEYE ÇALIŞTIM BEN! AMA HER SEFERİNDE YA BAŞARISIZ OLDUM YA DA VAZ GEÇTİM. ANNEM İÇİN, ANNEM İÇİN VAZGEÇTİM! AMA HAKLISIN ÖLÜP GİTSEM HERKES RAHATLAR BU YÜZDEN HAYATINIZDAN GEBERİP GİDİCEM!"
Telefonu kapatıp koltuğa fırlattım ve zaten ağlıyorken daha şiddetli ağlamaya başladım.
*Hyunjin*
Felix'in bu ağlaması içimi acıtmıştı. Jisung ve Jeongin'de hafif hafif ağlıyordu.
Ben Felix'e sarılıp kafasını göğsüme yasladım. O pislik kesinlikle baba olmayı hak etmiyordu.
"BEN İSTEMEDİM HYUNJİN BEN İSTEMEDİM BÖYLE BİRİ OLMAYI İSTEMEDİM. YAŞAMAYI İSTEMEDİM"
Hyunjin:Şşş Felix tamam, düşünme bunları.
Neredeyse 1 saat geçmişti. Felix'in ağlaması dinmiş öylece uyuya kalmıştı.
Chan:Melek gibi ya nası üzebiliyolar bu çocuğu?
Hyunjin: Bebek gibi, benim bebeğim
Minho:Beyler 3 diyince anlamamış gibi davranıyoruz. 1, 2, 4!
Herkes sessizce gülmüştü.
Jisung:Evlilik ne zaman Hyunjin?
Seungmin: Çocuk ne zaman?
Hyunjin: Abartın
Felix hareketlenmeye başlamıştı uyandı sanırım.
Jeongin: Günaydınn
Felix koltukta dikleşip biraz gözlerini ovuşturdu. Sonrasında yaşananları hatırlamış olucak ki, tekrardan yüzü solmuştu.
Hyunjin: Yüzünü yıkamak ister misin?
"Gerek yok"
Morali gerçekten çok bozuktu. Babasının ne dediğini duymadım ama belli ki ağır şeyler söylemişti.
"Acıktım ben"
Hyunjin:Ne yemek istersin?
"Makarna, ama kremalı"
Hyunjin: Tamamdır. Hanginiz yapabilir?
Seungmin ve Chan 'ben' diyince kafamı olumlu anlamda salladım. Onlarda mutfağa gitti.
Hyunjin:Uyumak istersen uyuyabilirsin, ben uyandırırım seni
Felix kafasını 'olur' anlamında sallayıp hızlıca yukarı çıktı.
Seungmin ve Chan makarnayı yapmış sofrayı hazırlıyordu, ben Felix'i uyandırmaya giderken onun aşağıya indiğini gördüm.
Hyunjin: Uyanmışsın
"Su içicem"
Hyunjin:Tamam sofrayı hazırlıyolar istersen gel otur
"Yok, yemek hazır olunca uyandır"
Hyunjin: Tamam
Felix mutfağa gitti ve sonrasında geri yukarıya çıktı. Ama bu sefer daha hızlı çıkmıştı. 5-10 dk sonra sofra hazırdı.
Chan:Hyunjin herşey hazır Felix'i uyandırabilirsin.
Hyunjin:Tamam
Hızlıca yukarıya çıkıp odanın kapısını açtım.
Hyunjin:Felixx
Ses gelmedi.
Hyunjin:Hadi kalk sofra hazır
Yine cevap alamadım.
Hyunjin:Felix?
Biraz yanına yaklaştım ve hemen dibine yatağa oturdum.
Hyunjin:Felix hadi kalk yemek hazır
Ufak bir hareket bile göremeyince 'belki kucağımda taşırım' diyerekten yorganı açtım. Tişörtünde ki lekeyi görünce gözlerim resmen yerinden çıkmaya hazırdı.
Hyunjin: FELİX!
Tişörtü kaldırdığımda gördüğüm kanayan yarayı (yarıkta diyebiliriz) görünce gözlerim doldu. Hemen Felix'i kucağıma aldım ve koşarak aşağıya indim.
Hyunjin: MİNHO ÇABUK ARABANIN ANAHTARINI VER ÇABUK!
Minho anlamaz bakışlarla bana anahtarı uzattı.
Jisung:Noluyo
Cevap vermedim tek derdim kapıyı açıp bi an önce arabayla hastaneye gitmekti.
Hyunjin:HAY SİKTİĞİMİN KAPISI AÇILSANA AMINA KOYAYIM
Changbin: Hyunjin dur
Changbin yanıma gelip kapıyı açtı bende hemen arabaya bindim. Arkamızdan da diğer üyeler geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Bully //Hyunlix Smut
RomanceHyunjin okulun zorbasıydı. Yanında birkaç arkadaşı ile resmen bütün okulu zorbalardı, bu yüzden kimse onun yanına yaklaşmazdı. Kimseye değer vermiyordu, ama kim bilir belki de o gün fikirleri değişebilir.
