Kalbim biri için atarken,
Başkasına meyletmediğim için sevilmedim...
Artık sevmesem bile,
Üstüne kimseyi layık görmediğim için yenildim...
Sevdiğim kadar acı çektiğim için değer görmedim...
Asla kimseyi kırmadığım, kıyamadığım için kırıldım...
Vazgeçemediğim için vazgeçildim...
Zaaflarım vardı,
Tam da onlardan vuruldum!..
Sahiplendiğim, kıskandığım, benim dediğim için kimsesiz kaldım...
Tutabildiğim için söz verdim!..
İnandığım için güvendim...
Güvendiğim için yanıldım...
Kendime olan saygımı koruduğum için saygı duyulmadım...
İçimdekileri kusmadığım, döküp saçmadığım, yuttuğum, sustuğum için haksız oldum...
Onur, gurur, şeref nedir bildiğim için, iki paralık edildim...
Yükselttiğim için alçaldım...
Unutamadığım için unutuldum...
Ben kadın olamadığım için sen Adam oldun!...
Var olduğum için de, yoksun!..
Gittiğim için kaldım çıkmaz sokaklarında...
Yorgunum!..
Beni bırak imkansızlığında...
Bir başka aşka sattığın duasız sabahlarında...
Beni bırak, olmazların siyah yansımalarında...
Beni Bırak Tanrım, s'onsuzluğa...
Ben çoktan bıraktım her şeyi...oluruna...
~
AkatrieL
