Kabanata 2

16 4 2
                                    


US

Dinner

"Honey, my good news kmi ng dad mo"

"What is it mom?"

"Graduation at birthday gift na nmn syo"

"Napagpasyahan namin ng dad mo na--- uuwi tayo ng pilipinas sa lola't lolo mo at dun natin icecelebrate yung birthday mo, diba yun ang gusto mo?"

"Really mom, dad?"laking tuwa ko, tumayo at lumapit ako kila mom para yakapin ko sila.

"Yes honey, pack all you needs for vacation,okay"

"Yes mom thank you po"

"Gusto nang mom mo maging masaya ka sa birthday mo kaya nag decided kmi, why not sa pilipinas ntin i celebrate yung birthday mo---total matagal mo naman na request samin, na umuwi nang pilipinas para magbaskyon at makapiling mo ang lola't lolo mo"

"Thank you dad, sobra nyo kong pinasaya sa birthday ko"

"At tska nga pla kasama natin si shan"

"Ha? What? Why mom?"

"Honey, Why not? Boyfriend mo sya"

Bumalik ako sa upuan na nakabusangot ang mukha

"Okay mom"

"Honey"twag skin na my pagkalambing.

"Mom, dad excuse me po, akyat npo ako ng kwrto"

"Hon"twag skin ni dad na biglang tumayo.

*****
Anton POV
Bigla nlng sumakit ang ulo ko na hindi ko maipaliwanag at biglang my mga pumapasok na hindi ko rin maipaliwang dahil ang lalabo nito

Itong napuntahan nming lugar na probinsya ni gab parang pakiramdam ko nakapunta na ko dito pero diko maalala kung paano.

Nakita ko na tong lugar na toh hindi ko alam kung sa panaginip ba?

"Anton, are you okay?"napalingon nlng ako ky leni.

"Yung mga bah-ay at yung mga tao"paglingot ko ulit sa mga bahay biglang bumalik sa dati.

"Bakit? Anong meron sa mga bahay, tol"tanong ni gab, lumapit sya sakin at tinignn nya rin yung mga bahay sa harap ko.

"Tol, parang nakapunta nko dito----Yung mga bahay, tol----naging sinaunang bahay"

Natawa nlng sila sakin at di naniwala sa mga nakita ko

"Tol, hindi ako nagbibiro---nakita ko yung mga bahay nging sinaunang bahay at yung mga tao---iba yung kasuotan nila naging------sinaunang kasuotan---barot't sa-ya"paliwanag ko saknila pero ni-isa walng naniwala sakin at tuloy sa pagtawa nila.

"Tol, naniniwala naman kmi sayo----oo naging sinaunang panahon itong lugar na toh----alam natin lahat yun,diba-----pero yung sinasabi mong nakapunta ka na dito sa lugar namin---don kmi di naniniwala sayo----ksi ngayon ka pa lang nakapunta dito samin----eh di mo pa nga alam tong lugar nang laguna"

Sa totoo lng first time ko ngang makapunta dito sa laguna at wala pa akong alam sa lugar na toh

Pero sa isip ko sinasabing nakapunta nako dito, my mga pamilyar sakin na lugar, pero di ko masabi, maisakto at maipaliwanag yung detalye.

Bakit ganon?

"Oh ano dito nalang ba tayo---Ano tara na maglakad na tyo"pag aya ni gab.

"Sige, ano tara na"dagdag ni dan.

Hindi ako kumibo sa kinatatayuan ko dahil tulala at nakatingin lang ako sa paligid.

Nagsimula na silang maglakad habng ako patingin tingin sa lugar

Until We Meet Again Where stories live. Discover now