Yeni bir ben // Jeongcheol

•3•

Sa gencolar 🕶️

Jeong'un ailesi ne bichlikler yapiyr acep 🧑‍🧑‍🧒

Arkadassaklar ben instada bl sevenler birliği açtım bi bakın la
İnsta:bl_sevenler.birligi

Yazım hataları için sorry...

★-----------------------------------------------------★

Sadece normal bir ailede büyümek istemiştim ama her seferinde bunun tam tersine şahit olmuştum.

İtalya'da her hafta farklı bir silahlı adam geliyordu evimizin önüne.
Bir keresinde babamın ölümden döndüğüne şahit oldum.

Her tarafı kan içindeydi ve yüzü acıdan dolayı büzüşüyordu.
Annem de babamdan farksızdı.

Şimdi ise ikiside beni terk etmişti.

Sonunda erkekler tuvaletine geldiğimde lavabodan destek alarak tutundum. Aynadan kendime baktığımda sadece çaresizlik gorüyordum.

Dayanamayıp yere çöktüm ve ağlamaya başladım. Her göz yaşımda kalbindeki sızı daha çok büyüyordu.

Bir kaç dakika sonra kapattığım kapanın açılma sesini duydum.
Kafamı yerden kaldırıp kapıda olan kişiye baktığımda çok tanıdık bir yüzle karşılaştım. Bu Cheol'dü.

Benim ağladığımı görünce hemen önüme çöktü. Omuzlarımdan tuttuğunda ellerime diktiğim gözlerimi tekrar Cheol'e çevirdim.

"Sorun ne Jeonghan? Bize anlatabilirsin."

Bize dediğinde yanında; Wonwoo, Vernon, Minghao ve Seokmin olduğunu fark ettim.

Hepsi telaşlı gözlerle beni izliyordu.

★-----------------------

Eve gelmiştim, sadece tavanı izliyordum. Bir kaç gün okula gidebileceğimi sanmıyorum.

Okuldayken Cheol ve diğerlerine söylememiştim bu olanları.
Ailemin beni terk ettiğini bilmelerini istemezdim. Onlara söylemek istemediğimi dile getirdiğimde beni anlayışla karşılamışlardı.

Saat 21:00 olmuştu bile. Benimde canım atıştırmalık birşeyler çekmişti. Bu yüzden markete gitmeye karar verdim.

Üstümde zaten bir şort ve sıfır kollu t-shirt vardı, böyle gidebilirdim.

Anahtarı alıp eveden çıktım. 4-5 dakikalık yol vardı zaten.

Yolda giderken bugün diğer günlere kıyasla daha karanlıktı.

Markete girdiğimde tanıdık biri daha vardı. Seungcheol...
Onu görünce birazda olsa içimde bir güven duygusu belirmişti.

İçeriye girdiğim gibi onun yanına koştum, içecek reyonundaydı.

"Cheol"
Diye seslenip gülümseyerek el salladım.

Bana sadece anlamsızca baktı ve sonra bir şişe içki alıp kasaya doğru ilerledi.

Nesi vardı bunun böyle?

Bende bir Ramen bir muzlu süt ve birkaç tane atıştırmalık almıştım.
Kasaya doğru gittim. Cheol gitmişti.

Hızlıca kasadaki yiyecekleri aldım ve Cheol'ün yanına koştum.

"Cheol neyin var? Bir şey mi yaptım? Yada ailem bişey mi söyled-"

"Sen hiç okulun ifşa sayfasına bakmıyomusun Yoon Jeonghan?"

Okulun ifşa sayfası mı vardı?
Hem Cheol neden bu kadar ciddi?

"Okulun ifşa sayfası olduğunu bilmiyodum"

"İyi artık öğrendin"

"Hey, bana ne olduğunu söyle Cheol"

"Seninle artık muhatap bile olmak istemiyorum Jeonghan. Uzak dur benden tamam mı?"

Benden ters yöne dönerek hızlıca uzaklaşmaya başladı.
Ben ise hâlâ şaşkındım neden durduk yere bunu söylesinki.

★------------------

Eve geldiğim gibi şu ifşa sayfasına baktım. Keşke hiç bakmasaydım. Gözlerimin kör olmasını istiyordum.

Bi fotoğrafta ben vardım ve kuzenimi duvara sıkıştırmış gibi gözüküyordum. Ama aslında olay çok farklıydı.

O gün birisinin beni itmesiyle Chen'in üstüne doğru düşmek yerine duvara tutunmuştum.

Gönderinin yorumlarına bakmamak için kendimi zor tutuyordum ama yapamadım. Yorumlara baktığımda herkes nefret dolu cümleler yazmıştı.

Onları okurken gözyaşlarım süzülmüştü yanağıma. Telefonu zor da olsa kapattım. Ardından zilin sesini duydum. Aşağıya inerken hâlâ gözyaşlarımı tutamıyordum. Kapıya vurmalarından 3-4 kişi olduğunu anladım.

Kapının deliğinden baktığımda bulanık görsem de bunların Chan, Josuha, Sungkwan, Soonyoung, Mingyu ve yanında tanımadığım biri daha vardı.
Kapıyı açmamla hepsi bana sarılmıştı. Tanımadığım kişi dışında.

"Hey sakin olun ne oluyo"
Diye bildim titreyen sesimle ve gülümsemeye çalıştım.

"Neler olduğunu biliyoruz Jeonghan"

★------------------

Evet, onlar öğrenmişti. Sungkwan ve Vernon arkadaşmış. Vernon onların komşusu oluyormuş. Sungkwan ve benim arkadaş olduğumu öğrendiğinde ise ifşa sayfasındaki o fotoğrafı göstermiş. Yanlarındaki çocuk ise Jihoon o da bizim okuldaydı ve okulun en iyi basketbolcusu olarak bilinen, kızların ölüp bittiği yani kısacası okulun en popüleri
Min Yoongi'nin kardeşiydi.
Jihoon ile de iyi anlaşmıştık.

Bizimkiler benimle kalmak istedi ama ben reddettim. Sanırım yalnız kalmaya ihtiyacım vardı.

Uykum gelmişti. Salondaki eşyaları topladıktan sonra odama gidip yatağıma gömüldüm.
Artık hiç uyanmak istemiyordum. Okula gidince neler olacağını tahmin bile edemiyorum. Hissettiğim duyguların başında ise korku vardı.

★-----------------------

Okula gitmeyeli tam 2 hafta olmuştu. Hâlâ cesaretim yoktu. Öğretmenim ailemi aramış ve okula neden gelmediğimi sormuştu, annem ise hastalandı bahanesiyle geçiştirmişti. O da söylemek istemiyordu beni terk ettiğini.

Şimdi ise okula gidiyordum ama hâlâ çok gergindim. Beni unutmaları umuduyla gidiyordu. Lütfen unutmuş olsunlar...

Artık okul bahçesindeydim ve herkes bana bakıp gülüyordu. Eşcinsel olmak bu kadar kötü bişey değildi. Onlarında bunu anlamasını istiyordum artık.

Hızlı adımlarla sınıfa doğru ilerlemeye başlamıştım, tâki birisi beni çantamdan tutana kadar.

Arkama baktığımda ise o kişiyi görmüştüm. Lee Minho, o okulun en popüler kişisiydi.

Göz göze geldiğimizde ise şu cümleyi kurmuştu.
"İğrençsin Yoon Jeonghan."

Orda ona hayır demek isterdim ama yakamdım.

Yanında ise iki kişi vardı. Bu iki kişiden biri Moonbin'di,
Lee Minho'nun en yakın arkadaşı.
Diğer yanındaki ise... Seungcheol'dü.

Tek bir kişi, tek bir hayat ve ikisini de elde etmek isteyen bir gölge.

★-----------------------------------------------------★

Bu bölüm bi tık geç gelmiş olabilir diğer bölümleri daha erken göndermeye çalışırım.

Bu arada sonradan mafya olayları falan ekleyebilirim (ekliyim mi?)

Oy vermeyi unutmayınn😶‍🌫️