Yeni bir ben // Jeongcheol

•1•

Sa gençlik sa
Eğer bu bi daha silinirse başka ficeyazmam.

Bu fic yarı textic olucak bilginize

Neyse umarım beğenirsiniz gencolar😽

Yazım hataları için sorry...

★-----------------------------------------------------★

Jeonghan'dan:

Uçağım 09:25'te kalkmıştı. Şu an çok yorgundum.

Güney Koreliyim ama İtalya'da 4-5 yıldan fazla kaldım. Seul'e nasıl alışıcağım hakkında hiçbir bilgim yok. Ailemin bu kararına ilk baş çok şaşırmıştım çünkü onlar hep Kore'yi kötülerlerdi.

Şimdi ise uçaktan inmiş. Evime bile gelmiştim. Eve geldiğim gibi zaten hazır olan yatağımın üstüne attım kendimi.
Gerçekten dinlenmeye ihtiyacım vardı.

★---------------

Beynimde yankılanan uğultular yüzünden başım ağrımaya başlamıştı.
Gözlerimi araladığımda odamda kimse yoktu. Salondan fazla konuşma sesi geliyordu ama söylediklerinden hiçbir şey anlamıyordum. Uyku sersemi olduğumdan olmalı.

Aynamda kendimi süzdükten sonra üstümü değiştirmem gerektiğini anladım. Bavulumu açıp içinden siyah, dizime kadar gelen bir şort ve siyah düz bir t-shirt aldım.

Üstümü giyindikten sonra son bir kez aynadan kendime baktım. Saçım dağınıktı ama ben hep böyle kullanırdım saçımı. Best saç stili.

Odamın kapısını açıp mutfağa doğru ilerledim. Çok susamıştım ve açtımda. Babamın markete gittiğini umarak mutfağa doğru ilerledim.

Mutfağa girdiğimde tanımadığım, benim yaşlarımda olan bir çocuk gördüm. Mutfak masasının sandalyesine oturmuş, elinde telefonla uğraşıyordu. Sarı saçları ona daha da mükemmel gösteriyordu.

Kulağıma gelen sesle düşüncelerimden uzaklaştım.

"Jeonghan oğlum, evde tek bir yiyecek bile yok babanın işi çıktı. Sana ben listeyi vericem markete gidiceksin tamam mı?"

Annemi başımla onayladıktan sonra su içmek için bardağımı doldurdum ve içerken annem geldi. Elindeki liste suyu zor sindirmemi sağlamıştı. Nerdeyse boyum kadar listeydi bu.

"Anne sen ciddi misin?"

"Evet. Hem bunları almak için alışveriş merkezine gitmen lazım."

"Ben bunları nasıl tek başıma getiriyim? Bari babam çıkışta gelsin de arabayla götürelim."

Annem ilk baş bana baktı. Gözlerini kısmasıyla anladım birşeyler düşündüğünü. Kafasını yavaşça sandalyede oturan çocuğa çevirdi ve gülümsedi.

"Seungcheol, Jeonghan'la birlikte gidip ona yardım edermisin? Hem belki arkadaş olursunuz ha."
(Dikkat et daha fazlası olmasınlar abla 🤭)

İsminin Seungcheol olduğunu öğrendiğim çocuk ayağa kalktı.

"Ah, tabikii"

Annem mutluluğunu ellerini birbirine çırparak gösterdi.

Yanımda duran Seungcheol'e baktım. O da bana bakıyordu. Gözleri çok güzeldi. Onun o kahve gözlerine bayılmıştım. Seungcheol üstüme doğru eğilince düşüncelerimden uzaklaştım ve boğazımı temizledim.

"Üstümü değiştirip geliyorum."

Dedim ve tam odama doğru ilerleyecekken beni kolumdan tuttu seungcheol.

"Bence değiştirmene gerek yok boşuna zaman kaybetmeyelim. Hem baksana böyle uyumlu olmuşuz."

"Daha çok pişti olmuşuz gibi gözüküyor ama" diyerek karşılık verdim.

"Olsun bişi olmaz hadi gidelim artık."

Seungcheol beni omuzlarından tutarak sürüklemeye başladı. Sonunda kapının önüne geldiğimizde ikimizde ayakkabılarınızı giyip evden çıktık.

Otobüs durağına doğru ilerlemeye başladık. Yaklaşık bir 10-15 dakikalık yoldu.

Cebimde hissettiğim titreşimle telefonumu cebimden çıkarttığımda gruptan mesajlar geldiğini gördüm.

Bu günde dassakliyiz çok şükür

Chan:
Jeonghan özledim la seni

Josuha:
+1

Sungkwan:
+2

Soonyoung:
+3

Jeonghan:
Kordeyim zaten mallar

Chan:
NE

Josuha:
Bi dk su icmem lazim

Jeonghan:
Su❤️Josuha

Soonyoung:
Ee nerdesin o zaman oc

Jeonghan:
Avm gitmek ben

Sungkwan:
Oha mk Jeong tek başına bi yere gidiyo şoke olamk ben

Jeonghan:
Tek değilim zaten yazımda Seungcheol diye birisi var komşulardan galiba

Mingyu:
Tanımadığın biriyle gittin?

Jeonghan:
WOOOOOUUW MİNGYU ABİMİZ MAĞARASINDAN ÇİKMİS

Mingyu:
SG

Jeonghan:
Ben gideyrum varoslar

★----------------------

Seungcheol ile alış veriş merkezinde birçok yer gezmiştik ve artık yorulduğumuz için bir kafede oturmuştuk.

İkimizde kakaolu milkshake söylemiştik.

"Okula gidiyormusun Jeonghan"

"Evet 11. Sınıfım. Peki ya sen?"

"Bende 11. Sınıfım. Sanırım sende benim okuluma kayıt edileceksin"

"Bilmiyorum, ailemle hiç o konuları konuşmadık"

Seungcheol sadece kafasını sallamakla yetindi.

Bir kaç dakika sonra Seungcheol sanki tanıdığı birisini görmüş gibi arkamdaki masalardan birine baktı.

"Ah, bu bizim gay değil mi?"

Bunu alaylı bir tınıyla söylemişti. Ne yani o bir homofobik miydi?

★-----------------------------------------------------★

Bu bölüm kısa oldu diğer bölüm daha uzun yapicamm😽

Rüyalarınızda Seventeen'i görün byy🐢