"Bakin Aslan bey kahvaltı için sizi çağırıyor, lütfen gelin." Dedi hizmetli kadın.
Daha dün beni getirdiği bu evde anne ve kız kardeşi ile kalıyordu ve onlar da sanki hiç bir şey yokmuş gibi normallerdi, bu beni daha da çıldırtıyordu.
"Gelmeyeceğim. Git Aslan beyine söyle beni evime götürsün" dedim, kadın kafasını sallayıp odadan çıktı. Odada bir şeyler incelemek için kalktığımda kapı açıldı, içeri giren Aslan abiydi dün gece bana "benimle kalacaksın artık." Diyen adamdı.
"Niye gelmiyorsun? Artık alışsan iyi olur!" Dedi yüzsüzce, gözlerimi devirip "Bak boş boş konuşma beni evime götür, ablam merak etmiştir."
"İnsanların evine izinsiz girmeseydin, bu durum olmazdı senin suçun." Dedi işaret parmağı ile bana doğrultarak.
"Ya sen ne saçmalıyorsun abi? Sen bi adam öldürdün ve beni kaçırdın ama sadece izinsiz kapıyı açtığım için suçlu olan ben miyim?"
"Evet. Sensin, benim yaptığım şeyler benim işim ve büyüklere saygıdan abi abla diyen kız insanların evine izinsiz giriyor. Bana abi demeyi de kes, yapacaksan başka bir şey değilsin!"
"Senden nefret ediyorum ve kahvaltıya da inmeyeceğim." Dedim yatağa oturarak.
"Sen inmezsen ben indiririm, hiç yorma kendini." Dedi yanıma adımlayarak, her zaman ki gibi kolumu tutup görmeye başladı "Tamam bırak ben kendim gelirim."
Kahvaltıya indiğimizde anne ve kız kardeşi oturmuş bize bakıyordu "ne bakıyorsunuz? Oğlunuzun ne yaptığınızı bile bile rahatça yemek mi yiyorsunuz? Saçmalık hepiniz saçmalıksınız, özellikte siz annesi." Dedim.
Aslan abinin bana sinirle dönmesi ile "ailem hakkında düzgün konuş! Yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim!"
"Ne yapabilirsin ki? Al düzgün konuşmuyorum. Hepinizin Allah belasını versin ." Diye bağırmaya başladım.
Annesinin sandalyesinde yanıma gelmesi ile bana tokat atması çok ani olmuştu, yanağımı tutup kadının buruşuk yüzüne baktım "Bak yaşlı başlı kadınsın çarparım bir tane." Dediğim an önüme Aslan dikildi.
"Saçmalığı kes artık!" Dedi ve annesi konuşmaya başladı "terbiyesiz! Ailen sana nasıl terbiye vermiş? Saygısız!"
Kaşlarımı çatarak "niye size terbiye vermişlerde ne olmuş? Hiiç.
Bir bok olmamışsınız." Dedim.
Aslan kolumu tutup merdivenlerden çıkarmaya başladı.odaya girdiği gibi beni yatağa itti "haddini aştın, hem de fazlaca."
"Ne yaparsın? Ne yapabilirsin?"
"Sen bir kaç gün aç kal da aklın başına gelsin."
Gülmeye başladım ve "ben zayıflamak için aylarca ağzıma yemek sormamış bi kızım senin bu tehdidin bana ödül." Dedim güzellik benim için çok önemli ne yapayım kızlar haksız mıyım? Tabi zayıflık güzellikle alakalı olmasa da ben abartmayı severim .
"Ablan" dedi "onu görmek ister misin?"
"Evet. Hem de çok isteterim"
"Seni bıraksam da göremeyeceksin ama böyle davranırsan." Dedi.
Ben söylediği karşısında şaşırırken o keyifle beni izliyordu,
"Nasıl yani?"
"Anladın sen, şimdi in ve kahvaltını yap, sakin aileme saygısızlık edeyim deme, söylediğimi unutma!" Dedi kapıdan çıkarken.
"Sen nasıl karaktersiz birisinin ya? Nasıl insansın? Gücü yetmeyen bi insanı tehdit etmek nedir?" Diye bağırmaya başladım ama nafileydi.
Ben yatağa oturup ellerimi yüzüme getirdim ve ağlamamak için direndim.
