#"STVORENJES"#@

"yeni ev"

Yarım saattir bekliyorlardı. Ve kimi beklediklerini bile bilmiyorlardi. Yaşlı kadin çiftliğin sahibini çağıracağını soyledi ama tabi onun kim olduğunu bilmedikleri için hala kardeşçek tedirginlerdi.

Açelya:(derin bir şekilde nefes verir)
-daha ne kadar beklicez burda! Çok sıkıldım.

Tam bu sırada içeriye Yaşlı, gözlüklü, zayıf bir adam girdi.cocuklara biraz daha yaklaşıp bir süre süzdü. Sanki bakışlarıyla bir şey arıyor gibiydi.

- hosgeldiniz çocuklar. Göçük köyünden geliyorsunuz değil mi ?

Tüm gergin anlarda olduğu gibi yine söze
kardeşlerin en büyüğü Olan Benna başlar.

- evet efendim. Siz nereden biliyorsunuz?

-nereden mi? ben......

Adam bir anda sinirli bir hal almıştır.sonra
Bakışları keskinleşir ve uzun uzun düşünmeye başlar. Geçmişten anılarını aklına getirir.

- size hazırlanan odalarda uzerinizdekileri değiştirin. Sonra da bahçeye gelin.

Adam anlayamadıkları sert ve hizli adımlarla ordan çıkar.

......................

Onlara verilen kiyafetleri giyip bahçeye indiklerinde ; o adam ,ahşap ve küçük bir masada oturuyordu.

- gelin çocuklar! Oturun. Biraz sohbet edelim sizinle.

- "Benna, cemşid ve Açelya. " adlarınizi kimin koyduğunu ve nereden geldiklerini biliyor musunuz?

Benna:
- şey, Anneannemiz koydu diye biliyoruz .

Adam:
- anneanneniz mi ! Peki onun adı ne?

Üçünde de suskunluk olur. Çünkü anneannelerinin adını bilmiyorlardi. Küçükken bir anda ortadan kaybolan annelrininnereye gittiğini bile bilmezken hiç görmedikleri snneannrlerini nasil bilecekler? İşin garibi annelerinin hakkında da hiçbir şey bilmiyorlardi. Tek bildikleri anneleri olduğuydu.

- bilmiyorsunuz demek! . Peki ya anneniz , o nerde?

Benna:
- maalesef hiçbir fikrimiz yok! Yıllar önce habersiz bir şekilde çekip gitti.

Bennanin bir anda gözleri dolar ve yutkunur , sesi titremeye başlar. Elinin tersiyle yaşlarını hemen siler. Kardeslerinin onu böyle gormelerini istemiyordur.

- babamız da bir süre sonra öldüğünden kardeşlerime yıllardır ben bakıyorum. Onların her şeyleri ile ilgilendim. Ve bu yaşlarına kadar geldiler.

Adam:
- ve bu yüzden de yorucu Yıllar dışında bahsedebileceğin anıların yok . Seni anlıyorum. Ben de kardeşlerime bakmak zorundaydım, haliyle de fazla neşeli bir hayatım olmadı.ama bu sayede de daha güçlü ve doğru kararlar alabilen biri oldum. Bu da beni koskoca bir teşkilatın lideri yaptı.

- efendim, istediğiniz evrakları getirdim.

Bu gelen genç, çilli bir kızdı. Açelyanin yaşıti
gibi duruyordu. Çekingen bir duruşu vardı. Evrakları koyduktan sonra hızlıca cikip gitti.
Adam evrakları ve fotograflari alıp cocuklarin önüne koydu
- hani bana köyünuzu nerden bildiğimi sormuştunuz ya! İşte aciklamasi.

Fotoğraflardaki kadin bir yerden tanıdık geliyordu. Saçları, Bakışları, duruşu....
Yoksa. Yoksa bu hayal meyal hatirladiklari anneleri miydi? Kafalarindakini andirir bir şeması vardı.

- çocuklar, belki benden hoşlanmayacaksiniz ama ben annenizi gerçekten çok seviyordum. Ama galiba bu karşılıksız bir sevgiydi. Bu yüzden babanızı sevmezdim. Tabi başka sebepler de vardi . Onları da ilerde açıklayacağım
Anneniz daha babaniz hayattayken anliyamadigim bir şekilde sizin bana emanet olduğunuzu yazan bir mektup gönderdi bana .
Ona bunu sormaya gittiğimde ise çoktan gitmişti. O yüzden sizi buraya getirdim. Artık burası sizin eviniz.

- içinizden eminim ki neden şuana kadar gelmedigimi soruyorsunuzdur. Ama inanın sizi getirmeyi ne kadar çok istediysem de sürekli şuan da soyleyemeyecegim önemli işler çıktı. Yine de yıllardır beklettigim icin sizden çok özür diliyorum. Beni affedin!!!

Çocuklar saskinliklarindan ne diyeceklerini bilemezler. Kafalarında bir sürü soru oluşmuştu. Anneleri neden onları bu adama birakmisti, neden babalarına birakmadi, Bu adam tam olarak kimdi ve ne işle uğraşıyordu, teşkilat dediği şey neydi???????...................
......................

Çok yorulmuşlardir. Odalarına çekilmeden önce Bu gün öğrendikleri şeyleri düşünüp kucaklasirlar.

Açelya:
- abla, sence burda kalmamız doğru mu? Bu evde bi gariplikler var gibi geldi.

Benna:
- bilmiyorum. Ama içimize doğan hislerle bir yere varamayız! Adam , annemi bizden daha iyi biliyor. Bu yüzden bi süre burda kalmamiz iyi olur.

Cemşid:
- eğer birimize bi şey olursa bağırsın, odalarımız yakın. Duyup çıkarız hemen.

Açelya - Benna :
- tamam .

Herkes odalarına geçer ve ışıklar kapatılmıştır. Yarın onları farklı bir yerde, farklı bir gün bekliyordur.iyice dinlemeleri gerekiyordur.