ÖZEL BÖLÜM

14 8 28
                                    

2 ay sonra...

"bebeğimiz gayet sağlıklı" diyen doktora gülümsedim.
Ama bir yandanda ağlıyordum ultrasondan bebeğimize bakmaya gelmiştik Stay'le.
O ağlamamak için zor dururken ben ağlıyordum.

Bu an unutulmaz andı...

7 ay sonra...

Karnımda hissettiğim sancıyla yüzümü buruşturdum.
Ağrı kemiklerimi kıracak kadar şiddetlendiğinde yanımda uyuyan Stay i uyandırmaya çalıştım

" Stay kalk doktora gidelim" dedim.
Hemen ayağı kalktı ve elini karnıma koydu.

Endişeyle " gidelim iyimisin" dedi.
Gözyaşlarımla beraber başımı iki yana salladım.
Bacaklarımdan süzülen sıvıyı hissedince ağrım daha katlanılmaz olmuş be korkmamı sağlamıştı.

Stay beni kucağına aldığı gibi hemen aşağıya indirdi.
Arabayı açıp ön koltuğa bindim.
Belki bu yanlıştı ama arka koltukta tek başıma oturmama izin vermemişti Stay.

*

"bir kere daha ıkın" dedi doktor.

Ağlama arasında tüm gücümle ıkındım. Artık pes edecek raddeye gelmiştim.
Bir yandan doktorun elini sıkıyordum.

İnşallah acımıyordur...

*

Bebek ağlama sesi kulaklarımı doldururken gülümsedim.

Anneydim...

Ben anne olmuştum...

Hislerim kelimelere dökülmezdi.
Dökülemezdi.
Duygu karmaşası içindeydim sanki.

Sağlıklıydı bebeğimiz.
Stay babası.
Ben annesi.
Üç kişilik sıcacık bir aile...

*

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*

"Stay"

"hımm"

" sen baba oldun" dedim dolu gözlerle.

"sende anne oldum güzelim"

"oldum değil mi yani bu bebek bizim"

"oldun tabi senin hormonlar hala devam ediyor galiba" dedi.

Söylediği şeyle güldüm.

"yok sadece herşeyin bir rüya olmasından korktum" dedim.

"rüya olmayacak kadar güzelsiniz.
Rüya olmayacak kadar gerçeksiniz
Gerçeğiz" dedi.

Gülümsedim.

Biz hastaneye zar zor geldikten sonra ailelerimize haber vermişti Stay.
Ailelerimizde biz telaşla çıktığımız için alamadığımız herşeyi evden aldılar.
Lara için küçük bir çanta hazırlamıştık.
Onları falan aldılar şimdide buradaydılar.

Kızımız Lara ' yı en güzel şekilde yetiştirecektik.
Onun anne dediği baba diyeceği zamanı bekliyorduk.

Acaba ilk anne mi? Baba mı? Diyecekti.

Sonucu neyse ben mutlu olurdum.

Gözleri aynı Stay ' imdi.
Dudağı ben.
Burnu ben.
Kaşları Stay.
Çenesi Stay.
Şaçları ben...

Genlerimizi en iyi şekilde almıştı.
Lara koymuştuk adını bebeğimizin.
Ortak bir kararla vermiştik.
İlk önce aslında Asya olacaktı ama ben biraz daha modern olsun diye en sevdiğim isim olan Lara ' yı koymuştum.
Stay de karşı çıkmamıştı.

Sonsuza kadar mutlu olacaktık.

Ben harika bir anne Stay harika bir baba olacaktı.

Ruhlarımız ayrılmayacaktı.
Lara bizim en büyük umudumuzdu...

Bitti...

Bu kadardı herşey...

Hislerimm darmadağınnn anlayamassınnnnn.

Anlarsın.

Ben bu kitaba veda etmem istemiyomm.
Ama her güzel şeyin bir sonu vardır...

Sizi sonsuz seviyorum.
Bir sonraki bölüm kısa bir albüm yapıp fotolar koyucam.
Orada bitecek bu gerçeklik...

Hadi eyvallah





Tutuksuz HayallerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin