hoofdstuk 1.

830 2 1
                                    

we zitten in een donkere ruimte , de vrachtwagen waar we al maanden inzitten..

ik kijk om me heen , er valt een beetje licht door de ruimte .

een van de lichtstralen valt op het gezicht van Kaylee , haar haar zit door de war , haar gezicht is mager , bleek , en vies. dan valt mijn oog op Sasha , haar gezicht is net als die van Kaylee bleek , vies , maar niet zo mager , dat komt omdat zij er pas bij is gekomen..

dan kijk ik manon aan , haar ogen doorboren de mijne , maar ik wil niet wegkijken , ze is nog een beetje .. ja .. vreemd..  

we stoppen , en de vrachtwagen gaat open , nu moet je snel uitstappen als je niks meer wilt voelen..

ik ren de vrachtwagen uit , en blijf buiten staan . '' zo even pauze , zometeen rijden we weer verder.''

even later zitten we weer in de donkere vrachtwagen . ik was nog niet klaar met rondkijken eerlijk gezegd. ik kijk weer verder en zie daar Daantje zitten . de is er onwijs slecht aan toe.. ineenkeer neemt Kaylee het woord..  '' zijn jullie het niet zat hier in deze klote vrachtwagen te zitten?! '' ze fluisterd een beetje . ze vervolgd na een korte stilte '' laten we bij de volgende pauze ontsnappen , we pakken elkaars handen en rennen weg, deal ? '' ze kijkt ons aan , haar ogen stoppen bij mij . '' hou me maar goed vast , alles komt goed Amy . '' ik knik haar vertrouwend toe. Daantje mengt zich in het gesprek . 

'' ik durf niet. '' ze is bang voor alles. ze is bang hier te blijven , maar ook om te vluchten , logisch natuurlijk,  ik ben ook bang. met bibberende stem probeer ik haar over te halen mee te gaan. '' het komt goed. we rennen gewoon weg , met onze handen in mekaar gestoken. ''  er valt een lange stilte , ik geloof dat hij 5 minuten duurde , terwijl het wel een halfuur leek. de deuren gaan open . dit is het moment.. we kruipen naar elkaar toe , pakken elkaars handen vast , en kaylee telt fluisterend af , terwijl de deuren steeds verder open gaan . 3..2..1.. NU ! we rennen met zijn alle de vrachtwagen uit , en we rennen naar beneden de berg af , ik hoor geschreeuw achter me van die mannen , daarna hoor ik een schot , en nog een , en nog een ineens hoor ik een harde schreeuw vol van pijn , ik kijk achterom . '' Daantje ! '' ik ren naar haar toe en til haar op , zo zwaar is ze niet meer. we rennen nogsteeds weg , tot we in een maisveld komen , kruipend vluchten we verder , inmiddels heeft Sasha Daantje op haar rug gelegd we komen uit in een dorp . we zien een schattig huisje , en we kloppen aan , als de vrouw haar deur opent zie je de shock in haar ogen .

'' jeetje'' is wat ze uit kan brengen . ik begin '' Mevrouw laat u ons alstublieft binnen we leggen alles zo uit ! mogen we nu alstublieft binnen komen , anders.. '' de vrouw onderbreekt mij ''kom nu gauw binnen ! '' we rennen naar binnen , de vrouw doet de deur opslot en kijkt naar Daantje . Sasha legt haar neer op de bank . waarna ze volgt . '' leeft ze nog....? ''

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ja , leeft Daantje nog? hoe vinden jullie het verhaal ?

laat een comment achter !

xxx 

it's only you..  ( one direction )Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu