- Drunk ~ A Niall Horan Fanfiction

Drunk (Niall Horan fanfic) H8

Heuy bedankt voor de comment/vote. Ik had het erg druk met school. 3 proefwerken en 2 overhoringen leren dus.... hier het beloofde hoofdstuk. Tips zijn altijd welkom. X Amy

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Niall's p.o.v

Ik loop naar de keuken en pak een scherp mesje. Ik snijd mezelf in diezelfde arm waarin ik me toen gesneden heb. Ik bijt op mijn tanden en er rolt een traan over mijn wang heen. Er staan al heel veel krassen op mijn arm van het snijden, 14 om precies te zijn. Ook staat er al een litteken op. In totaal heb ik me dus al 15 keer gesneden. Ik zal toch nog iets van me moeten laten horen bij Harry want over 5 dagen hebben we een concert. Ik weet niet of dat wel door gaat. Nou ja, alles voor de fans dus het zal wel moeten.

3 dagen later:

Lotte's p.o.v

GODVERDOMME, waarom moet dat mens zo'n geluk hebben? Eerst Niall en dan verneuk ik dat voor haar en wordt ze nu weer gespot met Harry. En het ergste is nog dat ik nu wéér een nieuw plan kan gaan verzinnen. Boos pak ik pen en papier.

Jij gaat nu eens stoppen met die onzin. Laat one direction met rust en val dood. Als je zelf niet dood valt zorg ik er wel voor dat je dood gaat. Pas maar op.

Schrijf ik in hele andere letters dan mijn handschrift. Trots kijk ik ernaar. Ik stop de brief in een envelop, lik aan de rand en plak hem dicht. Eenmaal onderweg naar Amy's huis zie ik Amy en Harry op een bankje zitten. KUT, doorfietsen, doorfietsen SNELLER LOTTE! Nog net op tijd heb ik kunnen wegfietsen want zodra ik het hoekje om kijk kijkt Harry om. Kijk ze nou toch zitten. Een steek van jaloezie komt in me omhoog. Harry met zijn arm om Amy heen en Amy met haar hoofd op Harry's schouder. Kutwijf zeg ik in mezelf. Wacht maar tot ze die brief leest.

Amy's p.o.v

"Harry, het was gezellig maar ik moet nu echt naar huis. Ik ben al te laat. Mijn vader vermoordt me nog. Harry staat op en steekt zijn hand naar voren. Ik pak zijn hand en hand in hand lopen we naar mijn huis. "Dag Harry." "Dag schatje." Hij geeft me een zoen en loopt dan weg. Ik pak het sleuteltje van de brievenbus en pak de post. Met de post in mijn handen loop ik naar de keukentafel en gooi alles neer. Nee, nee, nee. Zijn er dan nooit brieven voor mij? Nee, nee, o ja! Met de brief loop ik naar boven. Net als ik hem wil openen roept mijn moeder. "Amy? Kom je eten? Ik heb pannenkoeken!" "Ik kom mam!" roep ik terug en ik leg de brief ongeopend op mijn bed. "VOEDSEL!" roep ik als ik aan tafel aanschuif. Mijn vader kijkt me met een raar gezicht aan, "Kun je niet eens voor één keer normaal doen?" Ja, dat is dus mijn vader. Altijd harstikke serieus. Hij is rechter dus heel vaak zie ik hem niet. Ik ben weg of hij is weg. "Och Jan, laat dat kind toch." Hij gromt, pakt zijn kop koffie en zijn krant en loopt naar de woonkamer. Mijn moeder rolt met haar ogen. Ik lach. Mijn pannenkoeken schuif ik in 3 keer naar binnen en met nog mijn mond vol wil ik naar boven lopen. De halve pannekoek hangt uit mijn mond. Ja ik geef toe, ik ben best een beest met eten. Om mijn vader te jennen loop ik naar de woonkamer. "Pwap, wik wheb te poscht nwaar binnuh gehaalt." Mijn vader kijkt vies naar hoe ik praat. Ik lach en loop de trap omhoog. Van wie zou die brief zijn? Er staat geen naam op. Ik open de brief "Jij gaat nu eens stoppen met die onzin. Laat one direction met rust en val dood. Als je zelf niet dood valt zorg ik er wel voor dat je dood gaat. Pas maar op."  WAT? Dit kun je toch niet menen gewoon? Met de brief in mijn handen en grote geschrokken ogen loop ik naar onder. "Ik ben we-heg" roep ik zo onopvallend mogelijk.

Ik klop op Harry's deur. "Hey Amy." Hij geeft me een kus maar ik reageer niet. "Wat is er?" vraagt hij bezorgt. Ik kan niks zeggen dus zonder iets te zeggen loop ik naar binnen en ga ik aan de keukentafel zitten. Harry zet thee en schenkt me wat in. Ik geef hem de brief. Hij kijkt er goed naar en dan krijgt ook hij diezelfde grote ogen als ik. "M-maar" Is het enige wat hij zegt. Ik pak met 2 handen mijn thee vast en drink er trillend een slokje van. Ik voel tranen in mijn ogen en dan barst ik in huilen uit. Harry tilt me op en zet me op de bank. Hij komt naast me zitten en duwt mijn hoofd op zijn borst. Het kalmeert me wel, Harry weet me altijd wel te kalmeren. Gelukkig. Ik snik nog een beetje na en droog dan mijn tranen af. "Euh Harry, euh er zitten wat tranen heb je T-shirt." Lachend veeg ik de laatste tranen van mijn gezicht af. Harry pakt zijn T-shirt vast en lacht. Zijn T-shirt is serieus doorweekt. "Ik...... ga me even omkleden." Hij trekt zijn T-shirt uit en wil naar de slaapkamer lopen. "Nee..... blijf? Alsjeblieft?" Hij glimlacht een beetje en gaat weer zitten. Hij draait wat in mijn pijpenkrullen en wrijft over mijn schouder.