- Drunk ~ A Niall Horan Fanfiction

Drunk (Niall Horan Fanfic) H9

Harry's p.o.v

Verveeld zit ik naast Liam in het vliegtuig. "Vond je haar erg leuk?" "Huh? wat?" Ik was zo diep in gedachte verzonken dat ik zijn vraag niet kon verstaan. "Vond je haar erg leuk?" herhaalt hij. "Ik, ik weet het niet. Niall houdt veel meer van haar dan ik..." "Maar....?" "Liam ik wil er nu even niet mee bezig zijn oke?" "Oke." Natuurlijk vond ik haar echt leuk maar na nader inzien misschien toch meer als vrienden. Ik ben wel heel blij dat we na alles gewoon vrienden kunnen blijven. "Dames en heren, hier spreekt uw stewardess. Over 10 minuten gaan we landen. Doe uw veiligheidsgordel om en bedankt voor het vliegen met KLM."

Niall's p.o.v

Ik word wakker en draai me om. Amy ligt nog te slapen, zachtjes druk ik een kusje op haar voorhoofd en sta ik op. Ik loop naar de keuken om een ontbijtje te maken, pak wat pannenkoekenbeslag en begin met het maken van de pannenkoeken. Zodra ik klaar ben ligt het halve meel, een half pak melk en één kapot ei op de grond. De rest van de pannenkoeken zijn gelukkig wel goed gelukt. Amy komt binnen lopen en gaapt. Ze ziet er prachtig uit in mijn T-shirt die voor haar bijna als jurk dient. "Goedemorgen" zegt ze en geeft me een kusje. "Wat ruikt het hier lekker." Ze kijkt naar de grond en tilt haar voet met een vies gezicht omhoog. "Iew, wat is dat?" "Ja dat is dus je halve ontbijtje, dat ruim ik straks wel op. Ga lekker zitten." Ik pak 2 borden pannenkoeken, schuif haar een bord toe en ga met mijn bord tegenover haar zitten. "Wacht!" zeg ik als ze wil gaan eten. Ik pak de poedersuiker en in de vorm van een hartje schud ik het op haar pannenkoek. "Aah.." zegt ze en ik glimlach.

Amy's p.o.v

Er word op de deur geklopt. Niall loopt erheen om hem open te maken. Er is niemand maar er ligt wel een brief op de grond. "Aan Amy" leest Niall hard op voor. Ik pak de brief aan, hoe weet iemand dat ik nu hier ben? Ik krijg een bang gevoel van binnen. Het is in het zelfde handschrift geschreven als die dreigbrief die ik al eerder heb gekregen. Eerst Niall, dan Harry en dan weer Niall. Ga je over een week weer naar Harry toe? Als je dat maar laat. Je kunt niet meer zeker zijn van je leven. Maak het uit met Niall en laat ze met rust. Ik kan niet meer zeker zijn van mijn leven? Maar... het uitmaken met Niall is wel het laatste wat ik wil doen. Ik begin te huilen. "Wat is er schatje?" "Lees zelf maar." De tranen stromen over mijn wangen. "Heb je al eerder zo een brief gekregen?" "Ja." Niall komt naast me zitten en slaat zijn arm om mij heen. "Waar is die brief?" Hij wrijft met zijn vinger rondjes over mijn schouder. "Versnipperd en weggegooit." Niall duwt zijn hoofd tegen die van mij aan. "Als je het maar niet met me uitmaakt vanwege die brieven, je gaat niet dood. Ik regel extra bewaking en we lossen dit op."

Later die dag:

 Oke dan, ik moet op Niall vertrouwen. "Hallo Niall met Paul." klinkt het aan de andere kant van de lijn. "Wat kan ik voor je doen?" "Hoi Paul, Amy en ik hebben een probleem. "Wat dan?" "Doodsbedreigingen via anoniemen brieven. Kun je 2 bodyguards voor ons regelen?" "Ja hoor, zeker. 2 Bodyguards voor jou en Amy. Moet lukken." "Dankje" zegt hij opgelucht. "Wanneer komen ze?" "Over 1 week." "WAT? Dan pas? Kan dat niet eerder?" "Het spijt me heel erg Niall maar nee, ik moet nu snel gaan. Zorg dat je over een week een kamer in je hotelkamer vrij hebt voor hun." "Doe ik. Dag Paul." "Doei." Hij komt naast me op de bank zitten. "En?" vraag ik voorzichtig. "Over 1 week konden ze pas komen" Ik sla mijn ogen neer. "Maar in de tussentijd bescherm ik je wel." Ik lach hem een beetje spottend uit. "Ja zeker, met je grote spierballen" zeg ik sarcastisch. Hij spant zijn armen aan zodat er 2 minibobbeltjes in komen. Hij gaat voor me staan en maakt van zijn 2 wijsvingers en duimen een vingerpistool. Ik sla mijn handen voor mijn mond. "O nee, laat mij in leven. Alstublieft..." gil ik. Hij 'schiet' met zijn vingerpistool in het rond. "Niemand komt aan mijn Amy hoor. Dan moet je eerst langs mij!" Hij blaast op zijn nepgeweertje en stopt hem zeg maar in zijn riem. Ik lach, hij lacht, allebei lachen we. Zijn supermooie (Nu beugelloze) tanden schitteren in mijn ogen. Ik wil hem zoenen, ik wil hem altijd zoenen. Ik leg mijn handen om zijn hals en zoen hem. "Je weet me altijd weer aan het lachen te maken. Bedankt." "Kleine moeite, alles wat ik hoef te doen is mezelf te zijn, en jij ook." Ik glimlach naar de grond omdat ik niet weet dat ik mooi ben. (A/N You get it again?)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sorry mensjes, dit was maar een ieniemienie hoofdstukje maar beter iets dan niets. Ik heb het heel druk met school dus ik wou wel al wat plaatsen.  SWS vond ik dit een goed einde voor een hoofdstuk en vond ik het minder goed als ik er nog van alles achter zou gaan plakken. Zelf ben ik inspiratieloos dus kom PLEASE met ideeën xoxo Amy