Mafya Üvey Abim {BibleBuild}

Terk Edilme

Normalde her gün saat 9 da ailecek yemek yenirdi babam da bu yüzden saat 8 buçukta evde olurdu fakat bu gün bir değişiklik vardı. Saat 10 olmuştu ama babam hala evde değildi çok endişelenmiştim bu yüzden hemen yatağımdan kalkıp abimin odasına yöneldim abimin odası hemen yan odamdı bu yüzden çabucak kapısının önüne geldim ve kapıyı yavaşça tıklattım;

Build~ abi içeriye girebilir miyim?

İçeriden ses gelmeyince birdaha seslendim...

Build~ abi orada mısın?

İçeriden yine ses gelmeyince kapıyı açıp içeriye girdim. Abim hem kulaklığı ile müzik dinliyordu hem de kitap okuyordu. O an ne oldu bilmiyorum ama sanki büyülenmiş gibi abime kitlendim...

Bible~ orada durup aptal gibi bakmaya devam mı edeceksin?

Abimin konuşması ile kendime geldim...

Build~ sadece birşey sormak için geldim. Saat 10 oldu ama hala babam gelmedi bir sorun mu var, sen biliyormusun?

Abim keskin bakışları ile beni baştan aşağı süzdü..

Bible~ hayır bilmiyorum. Ama önemli birşey olduğunu sanmıyorum sadece bir işi çıkmıştır birkaç saate döner. Eğer çok acıktıysan sana birşeyler hazırlayabilirim

Abimin benim ile ilgilenmesi hoşuma gitmişti ve nedensizce yanaklarım kızarmıştı.

Build~ hayır aç değilim sadece endişeli olduğum için babamın nerede olduğunu sordum.

Abim onaylarcasına başını salladı. Bende yavaşça odadan çıktım ve kapıyı ardımdan kapattım. Ve annemin bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sormak için annemin odasına doğru yöneldim.. Kapıyı tıklattım ve içeriye girdim, fakat annem odasında değildi.. etrafı incelerken annemin yatağının üstünde bir kağıt parçası gördüm ve kağıdı elime alıp okumaya başladım. Kağıtta şöyle yazıyordu...

-Sevgili oğularrım eğer bunu okuyorsanız ben çoktan gitmiş olacağım. Herşey için çok üzgünüm belki de size iyi bir annelik yapamadım ama sizi çok sevdiğimi her zaman bilin. Böyle olmasını bende istemezdim ama böyle olması gerekiyor. Babanız bizi terk etti ve ben de işlerin altından kalkamayacağım için gidiyorum. Çok üzgünüm sizi çok seviyorum...

Kağıdı okuduktan sonra gözyaşlarına boğuldum ve koşarak abimin odasına doğru ilerledim. Kapıyı hızla açtım ve içeriye girdim.. Hüngür hüngür ağladığımı gören abim kulaklığını çıkardı ve bir hızla yanıma yaklaştı.

Bible~ ne oldu sorun ne, neden ağlıyorsun?

Elimdeki kağıdı yavaşça abime verdim ve abimin kağıdı anlamsızca okumasını izledim. Abim kağıdı okuduktan sonra bana sarıldı ve şöyle dedi...

Bible~ sorun değil herşey yoluna girecek, merak etme.