Η ιστορία τις ζωής μου

Ο θανατος

Ήταν Δεκέμβριος του 2016 γιορτινές μέρες. 31/12/2016 λίγες ώρες πριν αλλάξει ο χρόνος πήγαμε στο σπίτι τις αγαπημένης μου γιαγιάς ( την μαμά του μπαμπά μου). Είχε γενέθλια εκείνη την ημέρα όποτε πήραμε μια τούρτα και τις κάναμε εκπλήξει. Που να το ήξερα πως εκκινεί την ημέρα θα ήταν και η τελευταία φορά που την έβλεπα. 01/01/2017 Πρωτοχρονιά πρώτη χρονιά που δεν πήγα να κάνω ποδαρικό στο σπίτι τις γιαγιάς μου. Την επόμενη ημέρα ήταν να πάνε σε μια κηδεία με τον παππού μου και τότε λόγο του κρύου που είχε η γιαγιά μου γύρισε κάπως κουρασμένη στο σπίτι. Την επόμενη ημέρα 03/01/2017 αποφάσισε να καθίσει δίπλα στο τζάκι σε μια καρέκλα που είχε εκεί. Ξαφνικά την πέρνει ο ύπνος και πέφτει κάτω και δεν ένιωθε το ένα τις χέρι και το ένα τις πόδι. Την πήγανε στο νοσοκομείο και λόγο του ότι η γιατροί εκεί είναι άθλιοι είπανε πως η γιαγιά μου είχε ενα απλό κρύωμα και ότι θα της περνούσε δεν ήταν κάτι.
06/01/2017 Τελευταία φόρα που άκουσα την φωνή τις. Τελευταία φόρα που τις είπα οτι την αγαπάω πολύ. Εκείνη την ημέρα την ξανά πήγανε νοσοκομείο. Η γιαγιά μου διαγνώστηκε με εγκεφαλική αιμορραγία και έτσι 10/01/2017 πέθανε.
Λίγες ώρες πριν την χάσουμε είχε πάει να την δει η μαμά μου και επειδή και εκείνη είχε ενα πρόβλημα υγείας έπρεπε να ταξιδέψει έως τα Τιρανα. Έτσι πήγε να δει για λίγο την γιαγιά μου και μετά έφυγε. Μόλις έφτασε η μαμά μου στα Τιρανα η γιαγιά απεβίωσε. Και ετσι κατέληξε αυτή η Χρονια να μπει με τον πιο χάλια τροπο.