You're Not Alone/Minsung

2.Sesin Ve Kokun Beni Mayıştırdı

HELLÜĞĞĞĞ

Yeni bölüm ve benn

Hoşgeldiniz cücüklerimm

Uzatmadan bölümümüze geçelimm

İyi okumalarrr

~~~~~~~~~~~

Saçlarım yağmurdan dahada ıslanmaya devam ederken camdan beni izleyen Minhoya gülümsedim,elimi kaldırıp tam el sallıyicakken sırtını bana çevirip gözden kayboldu.

Gülüşüm dudaklarımda öylece kalakalırken ve elimde havada öylece kalırken bir kaç saniye boyunca öyle bekledim,ardından derin bir nefes verip gözlerimi kapattım ve salıncakta sallanmaya devam ettim.

Yanıma gelen adım seslerini duysamda gözlerimi açmadım,yanıma birisinin oturmasıyla hasta çalışanlarından birisinin olduğunu düşünüyordum o yüzden öyle kalmaya devam ettim.

Yağmurun şiddeti biraz daha artarken ağlama isteğimde artıyordu,ağlamak istiyordum,evet ağlamak istiyordum.

Burnuma dolan sert ama bir yandan ferahlatıcı bir koku doldu,çok güzel kokuyordu,yanımdaki kişiden geliyordu bu koku.Ama hasta çalışanlarından hiç böyle hoş ferah ve sert bir koku aldığımı hatırlamıyordum.

Merakla gözlerimi aralayıp yanımdaki kişiye baktım,kaşlarım havalandı çünkü yanımda Minhoyu beklemiyordum.

Islanan saçları ve kıyafetleriyle bana bakıyordu.

"Bende ne zaman gözünü açıcaksın diye merak ediyordum"diyip bakışlarını önüne çevirdi.

"Nasıl dışarı çıktın?içerideki hasta bakıcıları yağmurlu havada hastaların çıkmasına izin vermiyorlar"dedim.

"Şu Hyunjinin sevgilisi izin verdi dışarıda senin olduğunu söylediğim için kabul etti"dedi.

"Hasta olucaksın ama hadi içeriye gidelim"diyip ayağa kalkmaya yeltendiğimde bileğimi tutmasıyla öylece kaldım.

"Jisung ben çocuk değilim sen hasta olmuyorsan bu azıcık yağmurdan bende olmam"dedi sert bakışlarıyla ama bir o kadarda sakin sesiyle.

Eli hala bileğimi tutarken ve ayakta öylece dikilirken bir kaç saniye sonra tekrar yerime oturdum ve elini bileğimden çekti.

"Peki niye dışarı çıkmak istedin?"dedim.

"Seni izlerken yağmurun altında sakinleştiğini gördüm bende ıslanmak rüzgarı bedenimde hissetmek istedim"dedi etrafı incelemeye devam ederken.

İlk tanışmamıza göre daha sakindi şuan ne sinirli sesi vardı nede sert bakışları.

İkimizde konuşmadan öylece etrafı inceledik,sırılsıklam olmuştuk heryerimiz ıslanmıştı.

Minho geriye yaslanıp başını salıncağa yasladı ve gözlerini kapattı,bakışlarımı yüzüne çevirip güzel yüzünü incelemeye başladım.