1

3 1 0
                                    

Öncelikle merhaba. Okullar kapandığına göre hayal gücümle başbaşa kaldığım o döneme giriş yapmış bulunmaktayım. Kitaptaki olayların bazı bölümleri gerçeklerden alıntı olacaktır. Çok sevdiğim o kişi tarafından yaşadığım bazı yerlerin bu hikayede geçmesini istiyorum(sad edit🥲) İyi okumalar diliyorum vee aynı zamanda desteklerinizi bekliyorum.🩷
____________
Yeni bir sabaha uyanmıştım ve artık 12. sınıftım.O lanetli sene hiç gelmeyecek sanmıştım. Okulun ilk gününden geç kalmamak için iki saat önce kalktığım yetmezmiş gibi evdekilerin tembihlerini dinlemekten başım şişmişti gerçekten. Zorla kahvaltı masasına oturtulup birşeyler yeyip annemlerin sınırsız nasihatlerini dinledikten sonra kendimi hızlıca odama atıp giyinmeye başladım. Daha ilk günden formamı olur Allah aşkına! Uzun etek ve tişörtümü üzerime geçirip dalgası bozulmuş olan saçlarıma şekil verdim. Evden çıkmama henüz 45 dakika var bu yüzden yapacak birşeyler bulmam gerekiyor.Nazlıyı aramak çok mantıklı geldi. En son 2 hafta önce gördüğüm için çok özledim Nazlıyı.
"Alo kalktın mı aşkım"
"Kalktım Ecemim bende tam seni arayacaktım. Hazır mısın Furkan hocayı görmeye?"
"Ay Nazlı ya gerçekten son senemiz olduğuna hala inanamıyorum. Umarım çok güzel geçer bu yılda en azından sonrasında geçmiş yılları hatırlayıp gülerim."
"Aşkım belki de son seneniz olmaz ha ne dersin? Ay neyse neyse üzülmeyi bırakta şimdi sana ne diyeceğim hazırmısın"
"Yine ne oldu Allah aşkına"
"Şu Bahar vardı ya Furkan hocanın yalakalarından biri, Furkan hocaya karne günü odasındayken ona karşı hissettiği duyguları açık açık söylemiş. Furkan hoca da 'Bu yaşta böyle şeyler çok normal Baharcığım o yüzden birşey demek istemiyorum' deyip odasından çıkarmış kızı"
"Yok ben bu kıza daha fazla tahammül edemem Nazlı. Eğer daha fazla ileri giderse gidip konuşacağım artık yetti. Ama Furkan hoca da hiç yüz vermemiş helal olsun.Neyse şimdi kapatıyorum evden çıkacağım. Sizin evin oraya gelirim beş dakikaya sende çıkmış ol aşkım."
"Çıkarım aşkım görüşürüz o zaman."
Evden  annemin 50. kez verdiği nasihatleri dinleyip sonunda çıktım. İçimde tuhaf bir heyecan vardı. Evden çıkıp biraz ilerledikten sonra Nazlının evinin önüne vardım. Nazlı beni bekliyordu. Koşarak birbirimize sarıldık ve kol kola girip okula gidene kadar sohbet ettik.
Okulun girişindeydik. Furkan hocam arabasını okulun biraz ilerisine parketmiş sigarasını içiyordu. Onu orda öylece görünce biraz gözlerim takılı kaldı. Nazlı dürtüklemeye başlayınca silkelenip kendime geldim ve okula girmeden önce son bir kez Furkan hocama baktım. Bu arada demeden edemeyeceğim Furkan hoca okulun en genç ,en karizmatik ve bir o kadar da mesafeli öğretmenidir ama bana karşı hiç mesafeli davrandığını hatırlamıyorum. Her pazartesi klasikleşmiş olan töreni yaptıktan sonra Nazlıyla beraber sınıfımıza geçip en arkadaki sıramıza oturduk. İlk dersimiz Matematikti yani Furkan hoca gelecekti.
Çok geçmeden sınıfın kapısı açıldı ve içeri boyuna posuna kurban olduğum Furkan hocam geldi. Hepimiz ayağa kalktık.
"Günaydın arkadaşlar, oturabilirsiniz."
Oturalım tabiiki kurban olduğum.
"Arkadaşlar bu yıl sınav seneniz biliyorsunuz, bu yüzden dersimde hiç vakit kaybetmeye niyetim yok. Daha ilk günden ders mi olur demeyin sakın. Derse başlıyoruz."
Ne bu şiddet bu celal hayatım tabiiki başlayalım derse.
Furkan hocam ders anlatırken biraz içim geçmiş e tabi derste bitmiş. Tenefüste birinin beni dürtmesiyle kafamı kaldırdım.
"Evet Ecemcim ne işlediğimizi özetle anlatabilir misin?"
"Şey hocam-"
"Tamamdır aldım ben cevabımı.Dershaneden sonra ekstra olarak bu konuyu anlatacağım sana bir yere kaybolma."
Hep benimle daha fazla vakit geçirebilmek için yapıyor bunları, anlamadık sanki.
"Daha ilk günden bu kadar abartılırmı be adam"
"Ay aşkım dershaneden sonra da üstel ve logaritmik fonksiyonlar anlatacakmış sana şaka gibi"
"Neyse işime gelir benimde, acaba ne giysem?"
"Gelinlikle git aşkım lazım olur"
"Ha ha ha sormayacağım sana bir daha"
"Şaka yaptım hayatın sinirlenme"
"Evet arkadaşlar yerlerinize geçin. Ecem,Nazlı siz şu en öne geçin"
Beni daha yakından görmek istiyor anladım ben.
"Ecem uyuduğun için tekrar başlıyorum hem diğer arkadaşların da anlamış olur."
____________
En sonunda 8. derste bitmişti nihayet eve dönecektim ama bir sorun vardı.Furkan hocayla ekstra etüt!
Neyse bunun için sevinmeliyim.
Hızlıca sıramın üzerindeki eşyaları çantama yerleştirdim ve Nazlıyla beraber sınıftan çıktık. Koridorda Bahar Furkan hocaya gözleri dolmuş bir şekilde birşeyler anlatıyordu.
"Bizim yalaka yine Furkan hocanın yanında, şaşırdık mı? hayır."
"Boşver Ecem Furkan hoca yüz vermez ne de olsa."
Bahar ve Furkan hocayı çok umursamadım açıkçası. Zaten her zaman Bahar Furkan hocanın yanındaydı,alışmıştım yani. Bir an önce okuldan çıkıp eve vardım. Giyecek birşeyler seçmeliydim. Hava da çok sıcaktı. Rahat bir şort tişört kombini yaptıktan sonra evden çıktım ve dershaneye doğru yürümeye başladım.Kulaklığım takılı bir şekilde dershaneye doğru yürürken arkamdan yaklaşık 6 kere çalınan kornayla arkama döndüm. Kornayı çalan kişi Furkan hocaydı. Gülümseyerek "Hadi gel beraber gidelim dershaneye"
Reddetmedim ve arabasının sağ ön koltuğuna oturdum.
"Nasılsın Ecem, nasıl gidiyor hayat?"
"Teşekkür ederim hocam iyiydim şimdi daha iyiyim(kötü niyetsiz)Siz nasılsınız?"
"Seni gördüm daha iyi oldum. Aslında karşılaşmamız iyi oldu bugün ekstra ders alacağını ailene söyledin mi, haberleri var mı?"
"Aa hocam ben onu unuttum haber vereyim hemen"
"Gerek yok ben hallettim bile"
"Hocam şey, ekstra ders derken tahmini ne kadar ekstra bir ders olacak acaba?"
"Sen anlayana kadar Ecemcim"
"Sadece ben mi varım yani"
"Anlamayan varsa yardımcı olurum ama önceliğim sensin şuan."
"Peki"
_________
Bol heyecanlı araba yolculuğundan sonra ikinci evim olan dershaneye giriş yaptım. Ailem ders konusunda katı olduğu için liseye başladığım günden beri bu dershaneye gönderiyorlardı beni. Yolda beni Furkan hoca aldığı için Nazlıyı unutmuştum. Kapıdan girer girmez gözlerim Nazlıyı aradı. Sınıfıma geçtim ve Nazlının hâla gelmediğini görünce çok rahatladım. Nazlıyı aradığımda telefonunu açmayınca aklıma iyi şeyler gelmedi ama duymadığını düşünerek tekrar aradım, yine açmadı yine ve yine aradım derken telefonunu asla açmadı. Korkmaya başlamıştım. Telaşla Furkan hocanın yanına gittim.
"Hocam Nazlıyı 7 kere aradım açmadı onunla gidecektim ama siz gelince haber vermeyi unuttum, başına birşey gelmesinden korkuyorum. Bugünkü dersi ertelesek olur mu?"
"Canım ailesini aradın mı?"
"Hayır aklıma gelmedi."
"Bekle ben arıyorum."
_____________
"Ecemciğim ailesi de ulaşmaya çalışmış ama onların telefonunu da cevaplamamış. Sen çantanı al Nazlının gidebileceği yerleri bilirsin, beraber oralara bakalım olur mu? Ailene haber veriyorum sen arama."
Nazlı nereye gidebilirdi ki? Okulda beraberdik eğer bir planı olsaydı bana mutlaka söylerdi. Kesin başına bir iş geldi.
Sınıftan koşarak çantamı alıp Furkan hocanın peşine takıldım.
"Ecem Nazlı nereye gitmiş olabilir bilirsin sen"
"Hocam meydandaki kütüphane ve oranın çevresindeki kafelerde takılırdık genelde ama bugün bir planı yoktu olsa mutlaka haberim olurdu."
"Tamam biz yinede bakalım belki gören olmuştur."
Yolda defalarca Nazlıyı aradım ama ulaşamadım. Sonunda kütüphaneye vardığımızda Furkan hoca arabada beklememi söyleyip arabadan indi.
________________

Finitoooo
Mükemmel bir yerde bitirdim ahakajak
devamında neler olacak sizcee
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum🤭😍🩷🌺

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 19 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AnemoiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin