BE MEMORABLE

chapter 21

"Neleesha..?"

කලින් තරම් නපුරු නැති උනත් අයියා එයාගෙ කටහඬ බර කරලා කතා කරනකොට මං ඔලුව පැත්තට හරවලා මුනින් අතට ඉද්දිම කම්මුලක් මෙට්ටෙට තද වෙන්න මූණ තිබ්බා. මං දැක්කා අයියා එයාව කන්ට්‍රෝල් කරගන්න වගේ මං දිහා බලන් ඉඳලා හුස්මක් ගන්නවා. අයියා ඇඳ කොනටම ඇවිත් මගෙ මූණ ඉස්සරහින් හිටගත්තා. මං ඇස් උස්සලා බලන්නවත් මහන්සි වෙන්නෙ නැතුව එහෙම්මම හිටියා. මං එයාව සැක කරා...! මගෙ ඔලුව ඇතුලෙන් මටම කවුද බනින කටහඬක් ඇහෙනවා. ඒත්... මං එයාව සැක කරේ නැ! මං සැක කරෙ නෑ! ඇයි මං ඉන්න තැන තේරුම් ගන්නෙ නැත්තෙ? ඇයි මාව පටලවලා මටම බනින්නෙ?

මං ආදරේ කරන්නෙ මට ලේසියෙන් ළං වෙන්න පුලුවන් කෙනෙක්ට නෙමෙයි. අපි ගැන හිතද්දිත් මට ඉස්සරහට පේන්නෙ කලුවර වලාකුලු ගොඩක්.... අනික... අනික අයියා ළඟින් ආශ්‍රය කරන්නෙ ශෙහාන් අයියලව විතරයි! වැඩිය තියා කොහොමටවත් කෙල්ලෙක්ව එයා ආශ්‍රය කරේ නෑ ඔහොම ඉන්න තරම් පොඩි කාලෙවත්. ඊටත් වඩා අයියා ස්කින් ශිප්ස් වලට කැමති නෑ... ඒ දේවල් මං මේ දවස් හතරට අම්මගෙන් අත්තම්මගෙන් ශෙහාන් අයියලගෙන් අහලා තියනවා. ඉතින් අර කෙල්ල එහෙම කිව්වම මට වැරැද්දක් හිතෙන්නෙ නැද්ද? එයා මට බොරු කියන්නෙ මොකටද? ඊරිසියාවට කියලා කියන්න තිබ්බා මං අයියා එක්ක එෆෙයාර් එකක් තිබිලා එයා ඒක දන්නවනම්. නැත්තන් මං අයියට ආදරෙයි කියලා දන්නවනම්. ඒත් අපි අදමයි මීට් උනෙත්.

මට මේ හැමදේම වෙනස්... මෙච්චර කල් මං අප්පච්චිට අම්මට සෞම්‍යට ඇරෙන්න වෙන කාටත් එහෙම ක්ලෝස් උන කෙනෙක් නෙමෙයි. මං හිටියෙ මං වටේටම ගොඩාක් පොඩි කම්ෆටබල් සෝන් එකක් හදන්. ඉතින් මං දන්නෙ නෑ මිනිස්සුන්ව අඳුරගන්න. මං දන්නෙ නෑ එක පාරට එන හැඟීම් නවත්තගන්න. මට තේරෙන්නෙ නෑ ඒ වගේ ප්‍රශ්නෙකට මූණ දෙන්න.

ඒ ඇරෙන්න මං ඔයාව සැක කරේ නෑ...

අයියගෙ අතක් මං ඔලුව තියන් හිටිය තැනින් ටිකක් උඩට වෙන්න තද උනා. ඒත් මං ඇස් අරන් එකම තැන දිහා බලන් හිටියා. මට ගැහුවත් එයාගෙ වැරැද්දක් නෑ. මං අද ලොකු වැරැද්දක් කලේ. ඒත් එයා කොන්දෙන් පාත් උනා මගේ මූණට ටිකක් දුරින් නතර වෙන්න. එයාගෙ අත මගෙ කම්මුලෙන් තිබ්බම මං ගැස්සුනා. එයා මට ගැහුවෙ නෑ...! පිට අල්ලෙ ඇඟිලි වලින් මගෙ කම්මුල අතගානවා සිනිදුවට...