Medyayı nerde oynatacağınızı anlarsınız siz💥
——————
*Flashback*
"Bibi, nerde kaldın amına koyayım-"
"Vuruldum"
Kız kesik kesik nefesler alıyor, aynı zamanda kanı durdurmaya çalışıyordu.
"Ne vurulması nerdesin sen?"
"Atacağım konuma gel..."
Nefeslerini düzene sokmaya çalıştı.
"Hızlı olun."
Telefonu kapattı zorda olsa konumunu gönderdi. Ayağına gelen bir kurşundan ölmezdi ama acısı katlanılmaz olmaya başlamıştı. Bir süre sonra gözleri kapanmıştı.
————
Olaydan 1,5 saat önce
Fang'den
————
"Fang kalk ders bitti"
Omzumdaki dürtüyle gözlerimi kırpıştırdım. Yarı uykulu bir şekilde kafamı sıradan kaldırdım ve uzunca esnedim. Gözlerimi ovalayıp Bibi'ye döndüm.
"Gidiyor muyuz?"
"Hayır, 1 ders daha var."
Madem daha 1 ders vardı niye uyandırıyorsun amına koyayım! Mis gibi uyuyordum işte...
"E o zaman niye uyandırdın tam 37. rüyama geçiş yapıcaktım!"
Gözlerine devirip önündeki kağıdı karalamaya devam etti.
"Ne bileyim nöbetçi hoca dersin boş olduğunu söyledi. Sen de her boş ders de müzik sınıfına gidiyorsun diye uyandırdım. Ha iyilik yapıyoruz onu da beğenmiyorsun amına koyayım!"
Ders boş cümlesinden sonrasını dinlememiştim zaten. Ellerimle Bibi'nin yanaklarını çekiştirdim.
"Sen beni bunun için mi uyandırmıştın Bibicim benim ya."
Eliyle ellerimi yanaklarından çekip ittirdi.
"Fang boş yapma"
Sıramdan kalkıp çantamı toparlamaya başladım. İşim bitince çantamı koluma alıp bibiye döndüm.
"İyi tamam hadi ben kaçtım."
Sınıftan tam çıkacakken aklıma gelen şeyle bibiye döndüm. Sınıfta hala öğrenciler olduğu için yanına ilerledim.
"Ne oldu?"
Sırama yeniden oturdum.
"Girdiğimiz iddanın ne olduğunu hala söylemedin."
Az önceki tavrı gitmiş, yerine ciddi bir ifade gelmişti. Aynı yüz ifadesi ile ben de ona bakıyordum. Girdiğimiz iddayı kazanabilirsem benim için hiç tanımadığım ailemi bulucaktı. Hayır o insanlar için herhangi bir sevgi, özlem veya herhangi bir duygu beslemiyordum. Sadece meraktı belki de. Kimin, neyin nesi olduğum. Hangi soydan geldiğim. Bibi iddanın ne olduğunu söylerse kazanabilmek için her şeyi yapıcaktım.
