Midst In Oasis

Chapter 2

I am really having a hard time memorizing this damn formula! Never in my life i imagine myself being good at math 'cause i hate calculating so much yet i chose a strand that needs to deal with it.

"Ayaw ko na mag review!" Reklamo ko at sinara ko ang notebook ko. May summative agad kami bukas kaya ganito na ako kaseryoso mag review pero wala pa din tumatatak sa utak ko.

"Ate! Bili ka daw beef cubes sa Walter!" Sigaw ng kapatid ko.

"Nautusan pa nga," bulong ko kaya tumayo na ako para makapag bihis.

Nang makarating ako sa mall agad din akong dumiretso sa Watsons. Akala niyo sa grocery ano? Akala ko din eh. Madadaanan kasi ang Watsons papuntang grocery.

It won't hurt naman kung titingin ako 'di ba? Habang nag titingin tingin ako nakita kong naka buy 1 take 1 ang favorite kong lotion. Gusto ko man bilhin kaso ang dala kong pera ay sakto lang pang bili ng beef cubes para sa lulutuin na pares ni mommy.

Nakita ata ako ng saleslady na nakatitig sa lotion kaya nilapitan niya ako.

"Ay ma'am, bilhin niyo na po 'yan! Naka sale po 'yan ngayon tsaka buy 1 take 1, ma'am." Pangungumbinsi niya sa akin. Napalunok naman ako dahil gustong gusto ko na talaga iuwi ang lotion na 'yan.

My intrusive thoughts won, i just found myself checking out the product. Habang naglalakad ako papuntang grocery tumawag si mommy. Shocks! Oo nga pala, the beef cubes.

"Hello, mmy?" I answered her.

"Nasaan kana?" She asked me.

"Mahaba pila, mmy." Pag sisinungaling ko. Nang maibaba ni mommy ang tawag agad agad akong nagtungo sa meat section ng grocery praying that the cash i have right now is enough for this beef cubes.

Habang nasa pila ako ay hindi ko maiwasang mainip dahil alam ko si mommy kapag tumawag na siya nauubusan na siya ng pasensya.

When it was my turn to pay, the cashier kept looking at my back but i didn't mind her.

"Your total, ma'am is 367 pesos." The cashier said. Shocks! I only have 234 with me! Paano 'to!?

I started cursing myself at the back of my mind. Ang tanga!

I looked at my wallet hoping i still have a cash with me but to my luck there was none.

"Ma'am?" The cashier asked politely. Pansin niya siguro na medyo natatagalan na ako. Tangina! Kakapalan ko na ang mukha ko.

I was about to speak when suddenly i felt someone at my back. He handed a one thousand bill to the cashier.

"Its on me," he said. I turned my head to look up to him just to realize he was the guy who left his phone!

He looked at me and gave me a small smile.

Napaharap agad ako at napapikit dahil sa kahihiyan! Paano na gagawin ko nito!?

I waited for him dahil ang rude naman kung mauuna na ako when he was the one who just saved me from embarassment dahil lang sa pagiging careless ko.

When he was done napatingin siya sa gawi ko kaya i smiled at him. The smile i rarely do kasi it shows my imperfect teeth.

"I am really sorry about earlier," i apologized to him.

"Don't be just think of it as my thank you reward for returning my phone." He answered.

"But still it was the right thing to do so i still owe you something." Sagot ko dahil totoo naman. Normal lang naman talaga na isauli mo ang importanteng bagay na hindi naman sa'yo tsaka kung pera 'yon baka hindi ko na isauli hehe.

"But now is not the right time, my mom is expecting me to deliver this to her." Sabi ko sakanya. Kinuha ko ang kamay niya at binigay ko sakanya ang natitira kong pera together with my last piece of my favorite candy a chocomani.

Napatingin siya sa kamay niya and then sa akin.

"The rest is to the following days. Thank you so much! I highly appriciate your kindness. See you soon." Kahit labag sa kalooban ko ang mag paalam, i needed to. My mom is expecting me. I waved him goodbye bago ako tumalikod at tumakbo palabas ng Mall.

Pagkarating ko sa bahay sinalubong agad ako ng kurot ni mommy.

"Aray!" I winced because of pain.

Ang sakit talaga mangurot ni mommy. Hahaba din kasi ng mga kuko kaya tagos hanggang buto talaga ang sakit.

"Ang tagal mo! Alam mo ng palalambutin pa." Sermon niya sa akin kaya nginitian ko na lang siya.

"Mommy, madami kasi tao kanina." Pag sisinungaling ko.

"Chararat ka, teh. Halos wala ngang tao ang sabihin mo lang nag enjoy ka makipag usap doon sa poging matangkad kanina." Pang gagatong ng pangalawa kong kapatid kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Mmy, aray ko! Sakit no'n ha." Pag daing ko pa dahil kinurot nanaman niya ako.

"Umayos ka, Ayries ha. Sinasabi ko sa'yo." Pag babanta ni mommy.

My mom is never the "strict parent" kind. She is so chill to everything including boys, drinking, going out, having tattoos, dyed hair, and many more. I am so lucky that i became her daughter.

Agad kong nilapitan ang pangalawa kong kapatid para pasimple siyang sabunutan.

"Paano mo nalaman 'yon!?" I asked her.

"Malamang nandoon ako! Kung maka ngiti ka nga grabe eh." Pag puna niya kaya tinapik ko siya. Gago din baka kung ano pa isipin ni mommy hindi pa nga kami eh.

"Infairness ha, may taste ka naman pala pero kung papatulan ka no'n siya ang walang taste if ever." Pang bubully ng kapatid ko sa akin.

"Gago," bulong ko sakanya.

Hindi ko na lang siya pinansin sa mga pang babash niya. Deadma ako sa mga nang babasher ngayon.

"Ha! Pota ka, 'teh! Nakakahiya ka." My friend Max reacted. Naikwento ko sakanya ang nangyari kahapon at her being the ultimate "OA" of course tumili siya.

"Naturn off na sa'yo 'yon, friend."

"I agree," sabi ni Triya.

As if!? Sa ganda kong 'to matuturn off siya!? No way.

"Hindi mo ba siya nakita ngayon?" Triya asked while eating her onion rings. Dumukot naman ako doon bago umiling. I haven't seen him and baka ipaabot ko nalang kay Rio 'yung kulang. Nahihiya pa din kasi ako hanggang ngayon.

"Kung ako sa'yo pupuntahan ko na, ilang rooms lang oh." Triya suggested. Agad akong umiling. Hindi ako magpapakita, nakakahiya!

"Don't tell me nahihiya ka!?" Gulat na tanong ni Max. I looked at her with confusion. Malamang mahihiya ako he just paid for the whole damn thing because of my stupid decision.

"Malamang mahihiya ako, siya nag bayad eh." Sagot ko.

"But it was your fault," Triya said.

When our classes was done hindi ako pumunta sa room nila Rio. Binilin ko na lang kila Triya to give the money to Rio and Rio will give it to Axiluis tomorrow.

When i got home there's no one there, kaya mag isa ko lang.

I started cleaning the house para pagdating nila ay malinis na. Hindi kasi ako marunong magluto kaya maglilinis na lang ako.

When i was done cleaning, i took a bath to freshen up the mood. I decided to check my phone para malaman ko kung nakauwi na ba ang mga kaibigan ko. Only to see a one friend request.

I was shook to see his name there.

Axiluis Rhode Geralding just sent you a friend request!

_