''Valla İsteyerek Olmadı''

31 3 0
                                    

Kaç saat uyudum bilmem ama uyandığımda moladaydık. Bende indim bacaklarım uyuşmuş yürürken biraz zorlandım. Tuvalete gittim. Sonra yanıç yapan bir teyze gördüm ve kendime yetecek kadar yanıç , bide ayran aldım. Otobüse tekrar bindiğimde benim koltuğumun yanında küçük çocuğuyla bi abla oturuyordu. Aklıma kendi ablam ve yeğenim geldi .'Hayır Sevil kendine gel artık unutmalısın onları.' Kendime bundan sonra her daim, büyük ihtimal, yapmam gereken hatırlatmayı yaptıktan sonra yerime geçip, oturdum. Sonra o ablayla konuşmaya başladım. Çok tatlı birine benziyordu. Kızı da öyle... Ben yanıcımı yemeye başladığımda isminin Elçin olduğunu öğrendiğim küçük kız canı çekmiş olmalı ki yanıcıma bildiğin saldırdı. Annesi utanmış olmalı ki hemen kızını durdurmaya çalışarak

-'' Afedersin çocuk işte. Olur olmadık yerde böyle şeyler yapıyor işte.''

-''Olsun yaa. Öyle şey mi olur. İsterseniz alın siz benim yanıcımı ben kendime yenisini alırım.'' dedim. Abla ilk başta olmaz falan diye diretti ama benim kabul ettirme kabiliyetime yenik düşerek sonunda kabul etti. Ben de hemen otobüsten inerek tekrar o teyzenin yanına gidip biraz daha yanıç aldıktan sonra tam otobüse yönelmiştim ki ayağım kaydı ve yerle tanışmış oldum. Üstüm başım batmıştı. Ama Allah'tan yanıçlara bir şey olmamıştı bende yanıçları aldığım teyzeye 5 dakika için teslim ederek lavaboların olduğu yere doğru koşmaya başladım. Otobüsün kalkmasına çok az vakit kalmıştı. O yüzden acele etmem gerekiyordu. Lavaboda kıyafetlerimi azda olsa temizledikten sonra otobüse yetişmek için koşmaya başladım tekrar düşmemeye dikkat ederek. Teyzeden yanıçları aldım. Otobüsün olduğu yere geldiğimde de ufak çaplı bir şok daha geçirdim. Otobüs yoktu lan. Yaa..İnanmıyoruuuummm . Bu ne şansızlık yaa. Resmen sinir krizi geçirecektim oracıkta . Bavulum otobüsteydi. Ne yapacaktım ben yaa. Neyse sonra kendime geldiğimde benim bindiğim otobüsün bayiisine gidip olanları anlattım . Onlarda bir şey yapamayacaklarını ama bavulumu İzmir' e gittiğimde oradaki bayiiden alabileceğimi söylediler. Allah'tan çantam ve telefonum yanımdaydı da bende yeni bir bilet alarak öyle devam etti şansızlıkla dolu yolculuğuma. Otobüse bindiğimde bir daha inmeyeceğime dair kendime söz verdikten sonra telefonumu aldım. İzmir' de yanlarında kalmayı düşündüğüm arkilerimi aradım.

-''Kızım ben İzmir'e geliyorum haa''

-''Nee. Ciddi misin sen kızım . Hani sen Ankara 'da okuyacaktın. Ne oldu böyle bir anda.Yoksa aklın başına yeni mi geldi ha .Ben sana demiştim gel kızım bizim ev hepimize yeter .Üçümüz mutlu mesut yaşar gideriz diye ama beni dinleyen kim . Bıyığımız yok ki sözümüz dinlensin. Ama ben de -''

-''Ne konuştun be Eslem az bi sus da motorun soğusun''

-''Tamam tamam sustum ama kızım sen ciddisin değil mi bak şakaysa eğer seni o çok sevdiğim kitaplar ya onlarla döverim seni.''

-''Ooo . Tamam bee. Şaka maka değil geliyorum kızım .Ne uzattın be istemiyon mu yoksa gelmemi . Daha gelmeden dur ben bi şunun kafasını şişireyimde gelmekten vazmıgeçsin diyon anlamadım ki.''

-''Kızım sen deli misin yaa . Onun kafası uçtu seni nasıl istemez o .Aklın eriyo mu buna.''

-''Kız Birce sen misin ?''

-''Evet benim .Sen ciddisin dimi kız bak eğer şakaysa Eslem'den sonra ben döverim seni tamam mı''

-''Ya bak sen.. İkiniz birleşseniz dövemezsiniz lan beni. Daha öğrenemediniz mi şunu . Neyse ben ciddiyim . Hem benim şaka yapmayacağımı bilmiyonuz mu la. Ne dediysem odur . Ben şimdi geliyorum ama bir sorunum var .Moladayken otobüsümü kaçırdım şimdi başka bi otobüse bindim ama bavulum bi önceki otobüste kaldı onu benim için terminalden alır mısınız otobüsün plakasını versem. Bende zaten 2-3 saate gelirim. ''

ESKİ TanıdıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin