3 YIL SONRA
İnsan yaşarken de ölürmüydü?
Bugün benim doğum günüm'dü.Saat tam 00.00'ı gösteriyordu.Benim için bu organizasyonu en yakın arkadaşlarım Tamer ve Deniz hazırladı. Havayi fişekler patlıyordu, şaraplar içiliyor, ve kahkalar atılıyordu.ve sıra hediye faslına gelmişti. İlk önce hediyemi Tamer verdi.Onun bende çok ayrı bir yeri vardı.Cunku yaşadığım kabusta bana ilk el uzatan kişi olmuştu.Tamer"Al bakım hediyeni"dedi.Alip baktığımda kaşlarımı çattım, çünkü bir USB vardı.
Bu ne diye sorduğumda " İzle ve gör " dedi.Tam cevap verecektim ki "2 dakika dışarıya gelirmisin? " dedi.Ne olduğunu anlamadım ama ona rağmen kafamı salladım.Bardan çıktığımız gece saatleri olduğu için kimse yoktu.
Ona " Neden buraya geldik? ?"Dedim Tamer ise hiç beklemediğim anda " Farah ben sana aşığım ."Dedi. O an gözlerim yuvalarından çıkacaktı.O ise devam etti. " Seni ilk gördüğüm anda aşık olmuştum Farah Bunu sana hiç belli etmedim ama seni hastanede ilk gördüğüm anda tutuldm. "
Evet Tamer kalp_beyin cerrahıydı .Benim hayatımı kurtaranda oydu.O günden sonra en yakın arkadaşım olmuştu.
Ve şimdi bana söylediği şey akıl alacak bir şey değildi."Şaka yapıyorsun degilmi ?" Dedim,kahkaha patlatarak o ise öfkeyle "Hayır üç yıldır sana aşığım."Dedi.
O anda kahkaham yerini büyük bir öfkeye bıraktı."Kes sesini." Diye kükredim bir anda. Göğsünden ittim onu arkaya sendeledi içim soğumadı bir tanede tokat attım."Ne saçmalıyorsun sen."Diye bağırdıktan sonra fazla bağırmış olmalıydım ki yavaş yavaş herkes buraya gelmeye başlıyordu.
O an ne çantamı,ne paltomu, nede çantamı umursadığım.
Sadece elimdeki USB'le arabama doğru yürümeye başladm.
Araba ya binip kapıyı kapattıktan sonra arkamdan ismimi bağıran kimseyi umursamadan basıp gittim.
❤️🔥🔥❤️🔥
Saat sabahın beşinde zil çalmıştı,bu saatte kim olabiliriki?
Korkmadan edemedim,elime kapının kenarındaki sopa yı alıp "Kimsiniz?"Dedim.Ses gelmeyince iyice tedirgin oldum.
Birkaç kez daha bağırdım ama ses gelmedi.Bende kapıyı açtım karşımda gördüğüm görüntüyle şaşırdım kapının
Önündeki Tamer'di.Bunun burada bu saatte ne işi vardı ki ona söylemekten cekinmedim "Senin burada,bu saatte burda ne işin var?"
Sinirliydim ona zaten ancak yüzü maf olmuştu.Dudagi patlamış,kaşı çizilmiş kaniyordu,sadece bu da değildi,saçı dağılmış üstü başı toz içindeydi.
Bir anda üzerime doğru yürümeye başladı." Dur yaklaşma"
Diye bağırdım.Alkol içtiği nefesinden belli oluyordu,ama o daha fazla yaklaştı.
"Tamer daha faza yaklaşma."Diye bağırdım daha doğrusu çığlık attım bir anda üstüme atlayınca yere düştük ve inledim üstüme düşmüştü.
"Tamer çekil,çekil."Diye yine bağırdım,canımı yakmaya başlamıştı.Tum gücümle itmeye çalıştım onu sonunda sağa devrildi,mutfağa doğru koşmaya başladım o da sendeleye,sendeleye arkamdan geldiğini hissediyorum.
Elime bıçağı aldım elimi ona doğru uzatıp "Dur yaklaşma."
Dedim.O da alayla gülüp "Benimi öldüreceksin?"Dedi,ben daha ne olduğunu anlamadan elimden bıçağı almaya çalıştı.
Özel bölgesine dizimi gecirdigimde sendeleyerek inledi.
Öyle bi sinir bürüdü ki gözlerini resmen alev gibiydi.
Bir anda beni itip elimdeki bıçağı yere düşürdü,karşılık verecektim ama benden daha hızlı davranıp yüzüme okkalı bir tokat attığında inleyerek yere düştüm.Agizmi elimin tersiyle sildigimde dudağımdaki kanı tükürdüm.
