That One Night

Chapter 1

"Welcome to Western Beaufort Academy, dear students.." bati ni Mrs. Argoncillo, the school principal.

Kasalukuyan kaming nasa open field ngayon at hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong umirap dahil sa sari-saring reklamong naririnig ko sa paligid ko. Kesyo ang init daw, masisira daw ang balat nila at kung ano ano pang reklamo ang naririnig ko.

Tsk... annoying brats

Patuloy paring nagsasalita ang principal na ikinairap ko. Sa huli ay umalis nalang ako at pumunta sa registrar office. Kinatok ko ang glass dahilan para mapatigin ang teacher sakin.

"Yes miss Martinelli?" tanong ni Ms. Andilio sakin. Instead of answering ay iniabot ko sa kaniya ang mga credentials ko.

Noong una ay nagtataka pa sya ngunit agad din nakuha ang ibig kong sabihin. Tinanggap nya ito at maya-maya lang ay binigyan nya ako ng papel at ballpen na agaran ko ring tinanggap.

It's an enrollment form..

Unang araw ngayon ng pasukan pero hindi pa ako enrolled. A lot of them are saying that i'm lazy for not completing my clearance early but no..

Bakit? Nakakatamad kayang maghabol ng teacher para lang magpaperma ng clearance. Kung ano ano pa ang inuutos pero sa huli ay hindi naman din agad pipirma.

Kaya sa pasukan na papirmahan para surebol nang pipermahan talaga yung clearance.

Hindi yun katamaran.. diskarte! Yun ang tawag don.

Hindi naman nagtagal ay natapos na lahat ng proseso, sinabi lang sakin kung aling section ako mapapabilang kaya matapos nun ay lumabas na ako ng opisina.

Nakakailang hakbang palang ako ay narinig ko ang pagtawag ng pamilyar na boses sa pangalan ko. Napabuntong hininga nalang ako ng ilang saglit lang ay nasa harap ko ba sya. I looked at her boredly.

"What do you want–hey!" hindi ko naituloy ang sinasabi ko ng bigla nya akong hinila papunta sa kung saan.

"Mabuti at nakita kita, tara dali!" aniya habang tumatakbo dahilan para mapatakbo din ako.

"Where are we going–fuck! Tabi!" iritang sigaw ko sa isang studyanteng nakabanga ko.

"This must be urgent or else i'll freaking kick your ass, Lucianna Buencamino" pero tinawanan lang ako ng gaga.

She chuckled. "Deary, chill ka lang. Umagang umaga init ng ulo mo" aniya na inismiran ko lang.

Hindi nalang ako nagsalita at nagpatianod nalang sa kung saan nya ako dadalhin at nung makita kong papunta kami sa gate ay agad na magsalubong ang kilay ko.

What on earth are we going to do here?

At nasagot naman ang tanong ko ng magsimula syang batiin isa isa ang mga studyanteng pumapasok. Napamaang ako.

This is it? The fudge?

"Welcome to Western Beaufort Academy" for the nth time i heard Luci said. Napairap ako.

Paanong hindi mapapairap kung lahat ng bagong studyante ay binabati nya isa-isa. I know it's one of her duties as the council's president pero hindi ba sya napapagod kakangiti at kakabati?

"Come on Maya! Don't look so grumpy. Unang araw ng pasukan oh!" hyper na aniya na may malaking ngiti pa sa labi. Inirapan ko sya.

"Why am i even here in the first place" asar na reklamo ko.

"Napaka bugnutin mo talaga.." napaingos ako "pero dahil ikaw ang vice president you need to be here with me para malaman mo ang duties bilang student council president" she explained na ikinasimangot ko lalo.

"No plans of taking over your place, alis na ako" akmang aalis na ako ng maagaw ng atensyon ko ang isang sports car na huminto sa harap ng entrance.

WBA is a prestigious institution, normal na halos lahat ng mag aaral ay mula sa mayaman at kilalang mga pamilya. Most of them, narcissitic spoiled brats, and they're the ones i despise the most. They are just bunch of arrogant students who know nothing but to show off their wealth na hindi naman sa kanila in the first place. Bitch, it's your parents who is wealthy not you.

"Transferee?" tanong ni Luci.

And then a man wearing a plain black shirt and army green cargo pants partnered with his white sneakers got out of the drivers seat. Wearing his glasses he looked around and smirked when our eyes met. Napataas ang kilay ko.

Before i can even talk ay nasa harapan ko na sya. At dahil nga matangkad sya ay yumuko ito sapat lang upang magkapantay ang mukha namin.

"Hi miss, wanna go on a date with me?" walang alinlangan niyang tanong na ikinaubo ni Luci sa tabi ko.

This man, is a flirt and he's hitting with me..

How 'bout hitting him in the face?

But instead, i just stared at him. From head to toe i checked him out. Mayaman at may lahi. Undeniably handsome and charismatic..

Definitely NOT my type..

I met his gaze and i can see he's stifling a smile but i did something that caught him off guard.

I raised my middle finger right at his face..

I grinned at him pero agad ring nagseryoso bago tumalikod at walang pakealam na umalis. I can even hear Luci calling me but i didn't turn back and just continued walking papuntang cafeteria. Lahat ng studyanteng nadadaanan ko ay tumatabi at nagbubulungan but i don't care.

For me, that's normal..

Coz i am Maria Lynnette Martinelli, the untamable woman in this campus. No one cares to mess with me.

Nakarating na ako sa cafeteria at umorder ng egg sandwich at apple juice. I'm silently eating not minding the stares from the people around me. Not like i care.

'Uy nabalitaan niyo ba?'

'What is it?'

'Maya insulted someone at the gate earlier'

'Really?'

'Nakahanap na naman sya ng gulo?'

'Im not even surprised anymore'

'yeah, she's a walking disaster'

'a troublemaker as always'

Napairap ako. Kita mo nga naman, ang bilis talaga kumalat ng balita. Ibang klase talaga ang mga walking CCTV. Tsk! Mga walang magawa sa buhay.

"Oh look who's here.." nag angat ako ng tingin at kung mamalasin ka nga naman.

Anong ginagawa ng hybrid na higad dito ng ganito ka aga?

"Yeah.." i looked at her from head to toe "look who's here.." nang aasar kong sabi.

"Good to see you.. buti tinanggap ka pa? Diba madami ka nang bad records here?" nang aasar nyang sabi. I grinned at her.

"I didn't know you're a fan of mine, Lethaniella.. want an autograph?" ani ko na ikinasimangot nya.

"And it's not good to see you by the way.." dagdag ko na ikinatalim ng tingin nya sakin.

Ahh.. it's feels good annoying people...

Akmang sasagot na sana sya ng may nagsalita sa likuran nya.

"Ella? Who's that bitch?" tanong ng babaeng kakarating lang.

But, did she called me a bitch?

Wow, the audacity of her to call me names..

Mukhang lapitin nga talaga ako ng gulo, parang may masasampal ako sa unang araw ng pasukan eh.

Great!

So much for the first day of school..

To be continued...