"I'm sorry, Trixy. But let's break up." Seryosong saad ni Carl sa Akin habang umiiyak.
"Naririnig mo ba ang sarili mo, Carl?" Naluluhang sabi ko.
Carl and I been together for 8 years and we live in the same house for eight years too. We are one of those high school sweetheart na mula sa kapanahunan ng ka-jejehan at kakornihan ay kasa-kasama ko na siya. We've experience many ups and down but we win it together.
But as what everybody said, every relationship is not perfect. In that 8 years of being in a relationship with him, we've broke up for 12 times and in that 12 times, siya palagi ang nakikipaghiwalay sa Akin. At sa tuwing naghihiwalay kami, siya rin ang palaging bumalik sa akin.
Every time na hinihiwalayan niya ako iniisip ko na he's just taking a break. But a couple of those break up times I was completely heartbroken and devastated. Lalo pa't kapag hinihiwalayan niya ako ay, hindi talaga siya nagpaparamdam sa Akin. There was zero communication or contact for months. Minsan nga ay, nakikipag-date na siya sa ibang babae. Habang ako ay hindi pa nakaka-move on.
Maraming dahilan kung bakit palagi siya ang nauunang nakikipaghiwalay sa Akin. Pagod na siya. He wants space. He wanted a break. Pero, isa sa matinding reason ay, hindi buto sa Akin ang mga magulang niya dahil sa mahirap lang ako. Carl comes from a rich a family. So, his parents were against in our relationship, they even said, I am just a poison his life. But despite everything, Carl chooses to be with me. Pinatahimik niya ang mundo at piniling makinig sa sinisigaw ng puso niya.
And another reason is, babaero siya. There was this one time na nahuli ko siya, texting another woman. Sabi niya katrabaho niya lang pero 'yon pala kalandian niya.
But even after what Carl did to me, I still forgive him. Some would even say na, wag ko na siya tanggapin pa dahil kahit kailan he'll never change but they don't understand the soft spot I have for him. Hindi nila alam kung paano pinaramdam sa Akin ni Carl ang pagmamahal na hindi ko naramdaman mula sa iba. Hindi nila alam, how Carl would make an effort para Lang mapasaya ako kapag malungkot ako. Hindi nila alam how Carl takes care of me kapag may sakit ako.
Sabihin na nilang martyr ako, I don't care. Dahil kahit saktan niya man ako ng ilang beses, iwanan niya man ako ng ilang beses, alam kong babalik at babalik parin siya sa akin kaya naman, tatanggapin ko parin siya dahil, Mahal ko siya.
Pero ngayon, it's different. The way he looked at me, with a teary eyed saying, "I'm sorry, Trixy. But let's break up."
"Naririnig mo ba ang sarili mo, Carl?" Naluluhang sabi ko.
"Oo. I hear myself clearly. And I'm serious," Dagdag pa niya.
"Okay, sige. Alam ko rin naman na babalik ka rin sa Akin,"
"No. I'm not going back to you this time. I'm going to get married,"
Napatawa ako habang lumuluha, "Are you going to marry me? Kaya ba pinapunta mo ako sa mamahaling restaurant na'to? Sabi ko na nga ba eh," pagkumbimsi ko sa sarili ko.
"No. Hindi ikaw. Ibang babae ang pakakasalan ko. I'm really sorry, Trixy." Paghingi niya ng tawad sabay hinawakan ang dalawa kong kamay.
"Hoy! Gago ka ba?" Pagmumura ko.
"I'm really sorry for breaking our promises. I'm really sorry for betraying you at the end. I loved another woman and she's the one I want to get married." Dahil sa sinabi niya ay nasampal ko siya ng malakas na never kong nagawa sa kanya kahit kailan.
I bursted into tears, habang binibigkas ang mga katagang, "Paano na ako? Paano na kami ng anak mo?"
"I promise to support, Zyca."
YOU ARE READING
𝑶𝒏𝒆 𝑺𝒉𝒐𝒕/𝑺𝒉𝒐𝒓𝒕 𝑺𝒕𝒐𝒓𝒚 𝑪𝒐𝒍𝒍𝒆𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏𝒔
Short Story"𝑶𝒖𝒓 𝒍𝒊𝒇𝒆 𝒊𝒔 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒂 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚 𝒘𝒓𝒊𝒕𝒕𝒆𝒏 𝒊𝒏 𝒕𝒉𝒆 𝒃𝒐𝒐𝒌𝒔. 𝑰𝒕 𝒄𝒂𝒏 𝒃𝒆 𝒂 𝒍𝒐𝒏𝒈 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒉𝒂𝒔 𝒄𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓𝒔 𝒃𝒖𝒕 𝒊𝒕 𝒄𝒂𝒏 𝒃𝒆 𝒂 𝒔𝒉𝒐𝒓𝒕 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚 𝒕𝒐 𝒕𝒆𝒍𝒍 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒆𝒏𝒅𝒔 𝒒𝒖𝒊𝒄�...