Μην φοβασαι να ζησεις

Κεφάλαιο 4

Ζωη:Αννα ξυπνα

Εγω:Μμ...τι ειναι?

Ζωη:Ειπαμε με το Χρηστο να παμε σημερα θαλασσα θα ερθεις?

Εγω:Εννοειται

Ζωη:Ωραια σηκω και ετιμασου

Οταν εφυγε απο το δωματιο μου σηκοθηκα και αρχισα να ντινομαι και ταυτοχρονα να ετιμαζω τα πραγματα που θα παρω μαζι...

Οταν ποια εχω τελειωσει κατεβενω κατω...Πηγενω στην κουζινα για να παρουμε ολοι μαζι πρωινω . Στο τραπεζι επικρατι ησιχια...Ο Χρηστος δεν ειναι και στα καλυτερα του θελω να μαθω πολυ τι εχει αλλα δεν τολμαω να ρωτησω ομως με βγαζει η Ζβη απο αυτην την δισκολη θεση

Ζωη:Χρηστο τι εχεις ?

Χρηστος:Τιποτα καλα ειμαι απλως σκευτομουν κατι.

Ζωη:Λιπον παμε??

Σικοθηκαμε απο το τραπεζι, πιραμε τα πραγματα μας και φυγαμε....Το καλυτερο ειναι οτι η θαλασσα ειναι αρκετα κοντα και εστι αποφασισαμε να παμε με τα ποδια.Οσο περτατουσαμε κανοντας βλακεις και γελοντας χτυπαει το τηλεφωνο του Χρηστου...

.......

Χρηστος:Ηταν το Περος και μου ειπε οτι ηρθε...και του προτινα να ερθει μαζι μας..Δεν πιστευω να εχετε προβλημα

Εγω:Οχι..

Χρηστος:πηγεντε εσεις και εγω θα ερθω μετα μαζι του

Ζωη:Οκ

Αρχισαμε να περπαταμε με την Ζωη ηθελα να την πω οσα νιωθω για τον αδελφος της αλλα δεν μπορουσα δεν ειμουν συγουρι οτι τον αγαπω μπορει απλως να το συνπαθω δεν ξερω...και εστι αποφασιζω να μην πω τιποτα...

Ζωη:Αννα φτασαμε ειι ακους

Αννα:Ναι συγνωμη

Ξαπλοσαμε στης ξαπλοστρες και περιμεναμε τα αγορια...Δεν αργισαν να ερθουν....

Πετρος:Γεια σας κοριτσια

Ζωη:Γειαα..

Οπα καινουριος ερωτας ο Περτος απο τοτε που ηρθε δεν εχει παρει τα ματια του απο την Ζωη καλα ομως και αυτη δεν παει πισω..Εγω και ο Χρηστος του κοιταμε και αρχισαμε να γελαμε...

Χρηστος:Αννα παμε να κανουμε καμια βουτια να τους αφησουμε να γνωρισουν...

Του χαμογελαω και πηγενω μαζι του...Βγαζει την μπλουζα του για να παμε..πω δεν ειχα προσεξει οτι εχει κιλιακους πως γινεται να ειναι τοσο ωραιος...Με διακοπτι απο της σκευψεις μου με αρπαζει απο το χερι και βουταμε στην θαλασσα...Μετα απο εμας ηρθαν και τα παιδια..

................................

Τελειωσαμε το ωραιο μας μπανακι και ειμασταν ιδει σπιτι...Ο Πετρος μας ειπε οτι δεν θα ερθει να μηνει μαζι μας γιατι δεν υπαρχει λογος ετσι και αλλιως διπλα θα μενει...Κατσαμε στο σαλονι και σαν τρελοί όλοι ήθελαμε να τραγουδήσει ο Χρήστος. Ο καημενος δεν μπορουσε να πει οχι και νωμιζω οτι δεν ηθελε να πει οχι πειρε την κιθαρα που και αρχισε να τραγουδαει το <<θα χαθω>>

Τραγουραει υπεροχα ειχα σιγκινιθει ομως δεν ειμουν η μονη....

Η μερα κιλισε πολυ ωραια και τα συνεσθιματα μου για τον Χρηστος μεγαλοναν ολο και ποιο πολυ μαλλον απο τι εχω καταλαβει και αυτος το ιδιο νιωθει γιατι οταν τραγουδουσε ηταν λες και τα λογια αυτα τα ελεγε σε εμενα...Δεν ξερω τι εχω παθει αλλα εχω γαει τρελο κολιμα...Αποχερετισαμε τον Πετρο και πηγαμε για υπνο...

Δεν μπορουσα να κοιμυθω...Χτυπαει η πορτα και ηταν Ο Χρηστος

Εγω:Ναι περνα

Χρηστος:Δεν μπορουσα να κοιμυθω, ηδα οτι το φως του δωματιου σου ηταν ανοιχτω και ειπα να σου κανω παρεα

Εγω:Καλα εκανες

Ερχετε και καθετε διπλα μου

Χρηστος:Αννα θελω να σου πω κατι

Εγω: Πες μου

Χρηστος:Απο την πρωτη στιγμη που σε ειδα δεν μπορω να σε βγαλω απο το μυαλο μου και νωμιζω οτι σε εχω ερωτευτει

Εγω:Και γω το ισιο εχω παθει

Πλησιαζει ποντα μου και με φιλαεi...Αρχισαμε να μηλαμε για να γνωριστουμε καλυτερα... H ωρα ομως περασε πολυ γρηγορα και μας πειρε ο υπνος στο κρεβατι μου

...........