Podyum Yankısı

1.Bölüm

Hayatım da herşey benim için birşey ifade ederdi.Podyum;geleceğimdi,topuklular;yürü-memi sağlayan kumandaydı,flashlar;üzerimde olan ve görünmemi sağlayan tozlardı.Peki hayatımda başarızlık var mıydı?Ben hayatımda başarısızlık bulundurmazdım,bulunduramazdım.

Bulundurursak kariyerim,hayatım en acısı ise babam beni bitirirdi.Babam Andrei İvanova.Yer altının en karanlık ve en güçlü mafyası.Evet babam Rustu.Ben yarı türk yarı Rustum.Annem Yasemin, babam ile bir uçakta tanışmıştı.Annem o zamanlar çevirmenlik yapardı.Uçakta karşılaştıkları zaman babam annemi ilk fırsatta kaçırmış.Keşke hiç kaçırmasaymış.

Her neyse biraz daha konuşursam podyumdan düşebilirim ama bu benim için sıkıntı değil.Fakat birisi için sıkıntı o da
"Bayan Alisa ciddi durun!"diyen kişiydi.Bayan Elizabeht.

Bakışlarımı kendisine çevirdiğim de kaşlarını çatmış,dudaklarını birbirine bastırmış bana bakıyordu.Bu sürat karşısında gülesim geldiği için "Çok özür dilerim Elizabeht.Toparlamam için biraz ara verebilir miyim?" dedim.Aslında Eli kırk beş yaşındaydı ama hem kendimizi rahat hissetmeniz hem de onun kendini yaşlı hissetmemesi için ona adıyla hitap ediyorduk.

Yalan söylemiyeceğim.Yaşlıydı.

Bu gelenek yıllardır sürüyor.Bütün modeller bunu takip ediyordu.Bu düşünceleri aklımdan çıkartıp üç gün sonra olacak defileye odaklanmam lazımdı.Bayan Christian'ın takı ajansı bu yıl yüksek ilgi görmüş,Bayan Christian da bunu fırsat bilip şu ânâ kadar tasarlanan bütün takılarını üç gün sonra olan defilede sergileyeceği.

Bu defile beni zorlayacaktı çünkü bütün önemli görevler başka model yokmuş gibi bana düşmüştü.Bütün ajanslar arası en ilgi çekici model bendim.Hatta bunun sayesinde yıllardır en iyi alamode ödülünü alıyordum.Şu ânâ kadar bir sürü ajanstan teklif almıştım.Dior,Bershka say say bitmezdi fakat ben teklifleri reddetmiştim.Gerek yoktu.Zaten olduğum modellik ajansında bile çok stres oluyor heyecanlanıyordum.Daha fazlasına hiç gerek yoktu.

Bunları düşüne düşüne giyinme odasına gelmiştim.Kapı kolunu indirdiğim de bütün modellerin Ava'nın başına toplanmış,kulaklarını kabartmış, onu dinliyordu.Ava da hararetli hararetli birşeyler anlatıyordu.Beni gördüğünde heyecanla ayağı kalkıp yanıma geldi.Tam ne olduğunu soracaktım ki Ava heyecanla "Üç gün sonra olacak defileye bil bakalım kim geliyor?"dedi.Galiba beni ermiş olarak biliyordu.Boş gözlerle ona bakıp "Nereden bilebilirim?"diyerek lafı ağzına tıkıştırdım.Buna rağmen Ava "Nasıl bilmiyorsun!?Uzun boylu,dolgun dudaklı"derken acilen sözünü kesmem gerektiğini anladım.Hemen lafa atlayarak "Tamam sus artık,devam etme sen,konunu nereye gideceği belli.Asıl konuya gel."dedim

Ava bir an affalladı fakat heyecanını bozmayarak "O sürtüğün sevgilisi geliyor!Duyduğuma göre sevgilisinin adı •Mattias Bianchi•'ymiş.Kesin o orospu zorladı.Her ne boksa, o çok yakışıklı"diye hayal dünyalarına dalmaya başladı.

Herşeyi anladım da sürtük ve orospu dediği şanssız kimdi?

Jeton düştüğünde Bayan Christian olduğunu anladım.Kadın günlük beş flörtüyle konuşuyordu.Birde üstüne sevgilisi mi vardı?Ava arkandayım koçum.

Fakat tek sıkıntı bu değildi.Sanki bu ismi bir yerlerden hatırlıyor gibiydim.Derin düşüncelere dalmışken Ava'nın"Hey Alisa!İyi misin?"dediğini duyduğumda kendime geldim.Kendi kendime "Mattias Bianchi,Mattias Bianchi."demeye başladım.Ava'nın gözleri büyüdü ve endişeyle"En sonunda Eli yüzünden sen de delisin galiba!"dediğinde kıkırdadım bir an duraksayıp Ava ya "Benden başka deliren mi var?"diye sordum.Ava şoke içerisinde bana çatık kaşlarla"Beni unuttun mu hain arkadaş!?"dediğinde tebessüm ettim.Gülümserken "Hayır "dedim.Ava derin bir nefes alırken bir anda "Sen ne diyordun en son?"dedi.Düşünceli bir sesle "Heyır sadece isim tanıdık geldi"dedim.Aklıma gelen şeyle gözlerim irice açıldı.Avaya dönüp "O adamı tanıyorum galiba,babamın iş ortağının oğluydu galiba"dediğimde Ava'nın gözleri benimki gibi irice açıldı.