TUT ELİMİ

Masumdum..

Günümüz..

Ahmetten

Geçmişin izleri hala üzerimdeydi..O gece anladım ki sen ne kadar çabalarsan çabala o kişi sana güvenmiyorsa yapacak hiç bir şey kalmamış demektir. O bana güvenmedi ben ise ona kendimi kanıtlamaktan hiç vazgeçmedim.O gece beni terk etmişti ve bir adamla gitti.. ben ise olayı anlamadan arkasından bakakaldım elimden herşey gelirdi tutardım onu o an kolundan "yok öyle birşey inanma sevgilim" diyebilirdim ama olmadı yapamadım. O gitti, ben kaldım...
O olaydan sonra o gece gram uyumadım onu aradım ama yoktu,hiçbir yerde yoktu ailesine sordum yok, arkadaşlarına sordum yok bende yapacak birşey bulamayınca eve geçtim ama gözüme gram uyku girmedi düşündüm. Ne olduk biz şimdi dedim kendi kendime o gece.Ama ne olduğunu biliyordum. Ben elindekinin değerini kaybedince değil,değer verdiği için kaybedenlerdendim..
Ben onu hep çok sevdim,seveceğim de.
Yine onu düşünerek uyuya kalmıştım onu düşünmediğim bir an bile yoktu ki zaten.
Birden bir ses geldi kapı açıldı ve...O girdi. Sevdiğim, hayatım, her zerresini sevdiğim o kadın girdi.Feride...
Bana yaklaştı ben ise donarak onu izliyordum gözlerim doldu o an içimdeki koca boşluk doldu huzur buldum.
Birden yanıma gelerek bana sarıldı sıkıca. Kokladı..o beni ben onun o cennetti tanımlayan kokusunu ölürcesine içime çektim.Sardım onu, kokladım ,öptüm o ömür gibi kokan saçlarını,sevdim onu.Öyle çok sevdim ki onu severken kendimi unuttum..
Gelmişti. O bana gelmişti.Diğer yarım gelmişti bana ağlıyordum onun o cennet kokusunu içime çekerken.O uğruna öleceğim saçları göz yaşlarımla kirlenmişti.Bir anda beni ittirmeye çalıştı ama hayır ASLA onu bırakmayacaktım bu sefer arkasından öylece gitmesini izlemeyecektim.Birden kulağıma yaklaşarak
F:Unut beni
A:Kendimi unuturum seni unutmam sevgilim..
F:Unut beni
A:Unutmak mı? Ben zaten seni severken kendimi unuttum
F:Unut beni..Ben unuttum seni.
A:Unutamazsın sevgilim.Aşkımızı unutamazsın ben seni  her zerremde taşıyorken sen beni unutamazsın!
F:Doğru unutamam çünkü ben seni hiç hatırlamadım ki..
A:Ne-
Bir anda yok oldu ardından bir lavinia kokusu..
A:HAYIIRRRR

Birden yataktan doğruldum. Rüyaydı... Ne yani herşey bir rüyamıydı!?
Hayır rüya olamazdı onun o kokusu saçları nefesi..bir rüyadan ibaret olamazdı olmamalıydı.Ben..Ben onu çok özlemiştim.
Uyanırken bağırdığım için birden odaya Sıla daldı.
S:Abi iyimisin ne oldu?
A:Sıla o,onu gördüm Sıla o gelmişti.Sarıldı bana kokladım onu sonra..
S:Sonra ne abi?
A:Sonra unut beni dedi ben seni unuttum sende beni unut dedi Sonra ben seni hiç hatırlamadım ki unutayım dedi ve birden yok oldu sonra bir koku geldi burnuma lavinia gibi. Yine o gitti ben kaldım sıla
Ağlıyordum..
S:Abim..
Yatağa oturdu
S:Gel
A:Sıla ben onu çok özledim
S:Şşş tamam abi geçti ağlama artık
A:Sıla bul onu bana lütfen her here git sor para sıkıntı değil ama n'olur bul onu.Getir bana
S:Tamam merak etme senin için her şeyi yaparım abim.Bulacağım onu
A:Bul ve getir bana Sılam
S:Tamam abim sen şimdi biraz dinlen lütfen uykusuzluktan çöktün sen uyu ben elimden geleni yapıcam
A:Uyuyamam Sıla onu ölesiye özlerken uyuyamam 2 yıl oldu ya 2 yıl. Hiçbir yerde izi yok ama ölmedi biliyorum yaşıyor hissediyorum
S:Abi tamam bulacağım ve getireceğim sana tamam mı lütfen benim için biraz dinlen
A:Bul onu

Sıla'dan

Abimi bacağıma uzandırdım o ise hala o kızı sayıklıyor ve benden onu bulmamı istiyordu ve sadece abim için o kızı bulacaktım.Ondan nefret ediyordum ama abim için yapacaktım.
Abim ise bul onu diyerek sayıkladı ve en sonunda uykuya daldı.
Dikkatlice yatağa yaptırdıktan sonra odadan çıktım.Abim o kızı unutamıyordu unutmak bir yana aklından bile bir an olsun çıkarmıyordu.O gittikten 2-3 ay sonra abim tedaviye başladı.Iyi değildi o yüzden o kızdan nefret ediyordum eskiden çok yakındık ama o yaptığından sonra onu asla affetmeyecektim.

Mutfaktan telefonu aldım ve Mert'i aradım
S:Alo Mert senden birşey isteyeceğim

...

Feride'den

Sabah alarm yerine ablamın sesiyle uyandım 2 gün sonra onun düğünüydü.Ama bir sıkıntı vardı çocuk türktü ve İstanbul'da yaşıyordu.Ablam ise düğünü burda yapmak istese de damadın ailesi kabul etmedi ve ablam mecburen İstanbula dönmeyi kabul etti temelli dönmüyordu tabii.Düğünü yaptıktan sonra Sevgilisiyle buraya taşınacaklardı.
"Heyy kime diyorum Feridee uyan be"diye bağırdı bende yataktan doğruldum saate baktım 06.15 geçiyordu ve biz birazdan uçağa binip İstanbul'a gidecektik.Korkuyordum açıkçası çünkü ablamın hep o şehirle ilgili benden bir şeyler sakladığını hissediyordum ve o şehire gittiğim an nelerle karşılaşacağımı kestiremiyordum.Ama zaten 1 hafta kalıp gelecektik.
Yataktan kalkıp banyoya ilerledim ve yüzümü buz gibi bir suyla yıkadım ve bakım, makyaj işini hallettikten sonra giyinmeye odama ilerledim sonra gözüm eski fotoğraflarıma takıldı.
Baya değişmiştim aslında. Artık gözlük kullanmıyordum saç rengimi değiştirmiştim tabi yaşım gereği tarzım da bir hayli değişmişti.Soyadım bile değişmişti ama bunu ben istemiştim çünkü kendimi bildim bileli annem ve babamla aram hiç iyi olmamıştı ama onlardan çok Manisa'yı seviyordum iyisiyle kötüsüyle benim evim olmuştu o şehir.Annem ve babamla görüşmek istemiyordum çünkü bana yaşattıkları onca şeyden sonra onlara olan sevgim kalmamıştı bende bu ikinci hayatımda onlara yer vermek istemedim ve soyadımı değiştirdim tabii ablam da öyle. Ama anlam veremediğim bir şekilde içimde bir boşluk vardı hiç dolmayan bir boşluk..
Düşüncelerimi bir kenara attım ve bavulumu hazırlamaya başladım.Birden telefonuma bir mesaj geldi.Tanıştırayım erkek arkadaşım Marco. Onunla 1 yıldır sevgiliydik ve onun yanında kendimi mutlu hissediyordum ama hala sanki bir yanım eksikti ve bunu anlayamıyordum. Onunla mutluyduk işte niye hala kendimi eksik hissediyorum ki.
Telefonumu elime aldım ve yazdığına baktım.

M:Schat, ben je klaar? Moet ik je ophalen?(bebeğim,hazırmısın alıyım sizi?
F:We zijn over 10 minuten klaar, lieverd❤️.(10 dakikaya hazır oluruz sevgilim❤️) yazdım ve bavulumu hazırlayıp ablamla bahçeye indik o sırada Marco'ya mesaj attım ve ablamla beklemeye başladık.
F:Wij wachten op jou, mijn liefste(seni bekliyoruz aşkım)
2 dakika sonra cevap geldi
M:Ik ben onderweg, schoonheid😘(Yoldayım,güzelim😘)
Ve geldi bizde arabaya bindikten sonra onu öptüm ve  havalimanına doğru yol aldık.Size biraz Marco'yu tanıtayım.Sarışın ela gözlü bir adam 27 yaşında boyu da sanırım 1.85-1.90 falan ama görmeniz lazım çok yakışıklı mütevazı, kibar, centilmen ,yardımsever o çok iyi biri bana da iyi geliyor ama hani bazıları derler ya "ha işte buldum o benim diğer yarım, sanki birbirimiz için yaratılmışız " işte bende o yok yani tamam onunla çok mutluyum ama işte, neyse.
Havalimanına doğru geldik ve arabadan indik ha bu arada Marco da bizimle geliyor. Ben istedim gelmesini yalnız kalmayayım diye sonuçta ablam düğünle meşgul olacak. Korku ve heyecan dolu bir hisle uçağa bindik.
Beni neler bekliyordu acaba?

Selammm💗 size bölümü yazmak istedim çünkü yarın müsait olmayabilirim o yüzden bunu paylaştım.
Baya uzun oldu ama iyi de olduu😍
Bakalım Feride'yi neler bekliyorr😶‍🌫️

Yorum ve votelerinizi bekliyorummm🥰