Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Tek mi yaşıyorsunuz?" güzel bir yemekten sonra söz edildiği gibi çizimlerini göstermek için Hyunjin'in evine geçmişlerdi.
"Ben ve köpeğim." demişti anahtarı çevirirken.
Girdikleri gibi ışıklar kendiliğinden açılırken Felix'in evi süzme işlemi başlamıştı. İçeriye adımlayıp etrafı seyrederken Hyunjin arkasından kapıyı kapatıp evini izleyen küçüğü izlemeye başlamıştı.
Koltukta yatmış uyuyan minik köpek sesleri duyması ile ayaklanmış ve hızla Hyunjin'e doğru koşmuştu. Onu kucağına alırken Felix merakla köpeğe bakıyordu.
"Adı ne?" sevecen bir ses ile yanlarına gidip köpeğin kafasını sevmeye başlamıştı.
"Kkami." Felix küçük köpeğin patisini tutarak konuşmaya başladı.
"Merhaba Kkami, cidden memnun oldum bende Felix!" Kkami Felix'e sevecen şekilde havlamıştı. Köpeğin kafasını sevmeye devam ederken;
"Siz mi çizdiniz evi?" diye sormadan edemedi.
"Hayır direkt aldım." küçük bir kıkırtı ile yanıtlamıştı. "Beğendin mi?"
"Evet cidden düzenlisiniz."
"Yok, fena dağıtırım." demesiyle Felix anlamamış şekilde bakışlarını köpekten ona çevirmişti.
"Boşver gel bir kahve yapayım."
"Ben yapabilir miyim?" onu onaylayıp mutfağın yolunu ve eşyaları göstermişti.
Felix kahve makinesine çekirdekleri döküp iki ağır kahve ayarlamıştı. Hyunjin tezgaha yaslı şekilde onu izlerken 2 kupa ve süt çıkarmıştı.
"Ben sütlü sevmem."
"Biliyorum." diyip sütü sadece bir kupaya doldurmuştu. Kahveyi de döküp karıştırırken Hyunjin'e hazırladığı kupayı alarak tam karşısına geçmişti.
"Buyurun." kahveyi elinden alıp yaslandığı tezgaha koyarken Felix'i bileğinden tutup kendine yaslamıştı. Kafası göğsüne gelirken, gerilen çocuk ellerini nereye koyacağını bilmez bir halde kaskatı olmuştu.
"Yanımda rahat olabilirsin, saygı eklerine gerek yok."
"Ama siz öğretm-"
"Sadece okulda öyleyim." Felix yavaştan kızarırken yaşadıklarına anlam veremiyordu. Kendisi bu adama uzun süredir karşılıksız bir sevgi içindeydi ve birden karşılık alınca-
"Nasıl seslenmeliyim?"
"Dilediğin gibi seslenebilirsin." demesiyle daha çok kızarmıştı Felix.
Dediğinden değil, kendi dilediği biraz utandırmıştı. Ve işte o an onun özel sınırlarına girdiğini anlamıştı.
"Resimlere bakabilecek miyim?" Hyunjin başını sallayıp doğrulurken onu omzundan tutup kahvelerini alıp Hyunjin'in yönlendirdiği tarafa doğru gitmişlerdi.
Üst katlardan bir odaya girip ledleri açması ile etraf aydınlanmıştı.
"Neden led kullanıyorsun?"
"Genelde doğal ışık tercih ederim ancak akşamken ledlerin ışığı daha hafif olduğundan kullanırım." dediğine birşey dememiş etrafı gezmeye başlamıştı.
Çoğunluk çiçek ve doğa görseli vardı ama hepsi çok güzeldi.
Ayağı birden yerdeki bir kutuya çarpıp kahve kupasındaki kahveyi hafiften yere dökerken, döktüğü yerin aslında yer değil boş bir tuval olduğunu gördü.
"Ah, üzgünüm!" hemen yerden tuvali kaldırıp mahçupça bakarken Hyunjin sorun olmadığını söyleyerek elinden alıp bir köşeye yerleştirdi.
Felix etrafı incelemeye devam ederken çizilmiş bir eskiz buldu masanın orada.
