The radio is on / Radioapple

3.bölüm

Adam pov.

"Adem...?"
dedi lute dağınık olan odamın içine girerken. Her yer her yerdeydi. Yine kriz geçirmiştim...
"Ne var lute?"
Dedim kafamı arkaya doğru çevirirken, ellerim arkamda bağlıydı, lute etrafı eliyle göstererek konuşmaya devam etti;
"Ne zaman bu işi bitireceksin?"
Diye seslendi bana doğru lute

Tamam adem sakin ol

"Seni sevmediğini niye hala anlayamadın?"

İşte şimdi sinirlendim

Kafamı arkama doğru çevirdim ve güçlerimi kullanarak lute'u duvara yapıştırdım.
Lute'un vücudu titrerken kendini ayağa kaldırmaya çalışıyordu onu umursadım. Ve kafamı geri cennetin sokaklarına çevirdim

Sen de burada olsan çok güzel olmazmıydı elma şekerim?

"Lucifer cehennem sokaklarında görülmüş"
Dedi lute sesi titrerken dikkatimi çekmek istiyordu,
Ki çekmiştide

Arkamı dönerek onun yüzüne bile bakmadan hala ellerim arkamda birleşikti,
Lute bileğimi tutup bana bir şey demeye çalıştı ama onu dinlemeden odadan çıktım.

Asansöre doğru giderken lute'da arkamdan geliyordu
"Adam!"
Diye bağırdı lute arkamdan
Asansörü beklerken onunla konuşmaya başladım;
"Cehennemin lordunu görmeye gidiyorum"
diyip açılan asansöre girdim.

Lute arkamdan geldiğinde şaşkın bakışlarını ancak ona baktığımda anlayabilmiştim,
"Sen ne yaptığının farkında mısın?"
Dedi lute bana bağırırken.

"İlk önce o sesini alçalt! İkinci olansa evet ne yaptığımı biliyorum. Sence asırlardır aşık olduğum adamı karşılamaya gitmeyecekmiyim?"

Dedim ve asansörde tam yerinde gelmişti ki indim.
Lute arkamdan gelerek beni kolumdan tuttu

"Sen değilmisin onun halkına zarar veren? En son ki imha'yı unuttun mu?"
Bu sefer ona doğru döndüm ve saçını arka kafatasından tutarak çektim ve konuşmaya başladım.

"Eğer elma şekerim aşkımı kabul etseydi o imha saçmalığı olmazdı!"
dedim ve lute'ı kenara fırlatarak cehenneme doğru inen yola geçtim.

Sen belki beni görmek istemiyorsun elma şekerim, ama ben seni elinde sonunda görücem ve unutma sen
Benimsin

__________________________________

CEHENNEMDE

lucifer pov.

"Ahhh,yüce cehennem aşkına!"
Dedim odamda plastik ördeklerim le uğraşırken(daha doğrusu fırlatırken)
"Neden bu lanet olasıca şeyler bir türlü istediğim şeyi yapmazdıkiler!"
İyice sinirlenmiştim! Kendimi sakinleştirmek için odadan çıkıp aşşağıya doğru inmeye başladım,

Charlie'nin
"Baba!"
Diye bağırdığını duyduğum an gözlerimden çıkan ateşle beraber merdivenlerden aşşağıya resmen ışınlandım
tanrım!
Bu adem'dı!
"Adem!"
Diye bağırdım onun yanına doğru giderken, adem beni görünce yüzüne bir gülümseme yerleşti ve adamlarını geri çekti,

Az kalsın Angel dust adamların biriyle yatıcaktı!

"Ne yaptığını sanıyorsun sen!"

Diye bağırdım ve elimdeki asayı tam onun yanak-göz hızasındaki bir yere silah konumunda yerleştirdim. Üzerimden ateşler çıkıyordu!
adem gülümseyerek bana sırılsıklam aşıkmış gibi bakıyordu,

Öyleydi zaten orospu çocuğu!

"Elma şekerim? Seni çok özledim"
Diyip yanağımı tutmaya çalıştı fakat ben kafamı çevirdim. Buna bozulmuş  olacaktı ki zorla çenemi tutup kafamı eski yerine getirip yanağıma elini koydu ve okşamaya başladı.
"neden hiç dışarı çıkmıyorsun? En son ki görüşmemizede gelmemiştin"
Diyerek gözleriyle Charlie'yi gösterdi. Bu adam beni bilerek mi sinirlendirmeye çalışıyordu?
"konuyu değiştirme"
Dedim ve yanağımı el hizasından çektim,
Bundan pek hoşlanmadı ama belli etmedi.
"biliyorsundur ki Elma şekerim, bu seneki imha biraz ağırdı"
Dedi o sinsi gülümsemesini takınırken

Tanrım, lütfen söylemesin...

"Keşke anlaşmamızı kabul etseydin de, bu imha işi kalkmış olsaydı"
Dedi kendini dikleştirerek
"Baba?"
Dedi Charlie hafiften yanıma doğru gelirken,
Arkamı dönüp tam konuşacakken adem devam etti
"Ne kadar da üzücü..."
Dedi adam odada sallanarak gezinirken, sanki herkesin duymasını istiyor  gibiydi...

"Cehennem lordu, halkının iyiliğini kendi rahatlığından önemli görmüyor."
Charlie bana kırgın gözlerle bakarken ona kafamı 'hayır' şeklinde sallayarak(ona doğru)ilerlemeye başladım.
"Tch...Tch...Tch"
"Ne üzücü?"
Dedi adem o iğrenç,sinsi gülüşüyle....
Bir anda sinirlenip, adem'a ateş püskürttüm

Kendini kurtardı,göt lalesi!

"Çık git burdan!"
Diye bağırıp adem'a kapıyı gösterdim.
Adem yanıma o sinsi gülüşüyle yaklaşıyordu, ellerini önünde birleştirmişti. Bana ,yeteri kadar, yaklaştıktan sonra eğilip çenemi tutup ona bakmamı sağladı.
"Peki ya gitmezse-"

Bir anda onu bir gölge dalgası vurdu ve yere düştü ben kafamı çevirip şaşkınca adem'a bakarken arkadan bir ses yükseldi;

"Gideceksin."

Kafamı çevirip baktığımda bunun o radyo şeytanı bozuntusu Alastor olduğunu gördüm...

_____________________________________

Merhaba aşklarım 😽🫶🏻
Nasılsınız bakalım? Bölümü nasıl buldunuz?
Bölümü özetliyecek olursam; ilk bölümlerde olduğumuz için bazı şeyleri belli karakterlerin (adam,lucifer,Alastor...) pov.'lerini kullanarak anlatmaya kara verdim. Ki böylelikle hikaye akışı daha havalı olacaktı ve aynı zamanda belli bir süreden sonra "akış yazımına" geçebileyim.
Herkese iyi akşamlar küçük hazbin'lerim 🩷🍫

~Ayşenur