Prolog

8 1 0
                                    

Przez całe życie myślałam że będę normalną nastolatką z biedniejszego domu, która musi w wakacje pracować żeby chociaż trochę pomóc swoim zmęczonym od pracy rodzicom. Modliłam się codziennie do Boga żeby moja rodzina miała chociaż odrobine łatwiejsze życie. Nigdy to nie pomagało. Nie byłam bardzo lubiana w liceum i to tylko dla tego że jestem biedniejsza. To chore że w tych czasach ludzie nie patrzą na charaktery tylko na to czy masz markowe oraz drogie  ubrania. Wierzyłam że kiedyś stanie na mojej drodze jakiś chłopak który będzie moim zbawieniem który mi z tym wszystkim pomoże. Pewnego dnia właśnie trafiłam na tego chłopaka. Wiedziałam że to ten jedyny, on też tak chyba myślał. Każdy zasługuje na szczęście ale dlaczego nie my? Szczęście raczej nie było nam pisane. 

TO NIE TAK MIAŁO WYGLĄDAĆOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz