Aşk kararsa vazgeç

Özel Bölüm - 2.

Kulağına "benim ne senden ne de çocuğumuzdan vazgeçmeye niyetim yok" diyerek fısıldadı.
________________________________
Hayriye Yavuz'dan böyle bir cevabı beklemiyordu desek aslında çok doğru olur ama işte adam geldi kadının ayağını yerden kesmiş. Tam kollarından kaçarken dudaklar yine birbirine kaynamış.

HAYRIYE'DEN
_____________
Hay ben bu işi...
Kendimi bıraktım.
Dudaklarımız ayırırken "Yavuz ne yapıyorsun?"diye nefes alıp sormuştum.
Adam bana baka kaldı. Cevap yoktu. Bir şey söyleyecekken vazgeçti. Hiç bir şey söylemedi. Ama ben anladım tabi onun ne yapmaya çalıştığını.
"Ha şimdi böyle devam ederiz diyorsun...zaten ne beklediğim ki senden?"diye ben cevap vermiştim aman ne güzel vermiştim.
"Ne? Hayriye ne diyorsun?"diye sonunda konuşmaya başladı.
"Ben ne diyorum? Sen neden hiç bir şey demiyorsun asıl?"
"Of Hayriye az önce söyledim ya!"diye bir anda sesini yükseltmişti.

Duvara yaslandım kafamı tutup kendime gelmeye çalışıyordum. Aynı anda Yavuz ellerimi tutup gözlerime bakarak "her şey iyi olacak merak etme bundan sonra kimse size zarar vermeyecek izin vermem"demiş.

Gözyaşlarımı silip kafamı öperek elleriyle tuttu.
"Bak, şimdi biz bu cezaevinden birlikte çıkacağız ve ondan sonra her şey daha da güzel olacak. İnan bana. Bir daha bırakmam seni!"
"Yapma böyle...ağlamamı istemiyorsan."diye güldüm.
"Ama ne yapayım? Senden affetmeye çalışıyorum sen izin vermiyorsun. Ben böyle konuşurken de ağlıyorsun. Kızımız için bu iyi değil annesi."diye karnımı öpmüştü. O anda onu yememek için kendimi zor tuttum.

Ama güzel anımızı kafamın kötü düşünceleri kesti.
"Yavuz... sen nasıl çıkacaksın? Yani şimdi büyük bir ceza kestiler sana öyle kafana göre çıkmayacaksın tabii ki. O yüzden soruyorum bu nasıl olacak?"
"Hiç merak etme ben müdürle konuşacağım o bırakır beni."

YAZAR'DAN
___________
Ve öylede oldu. Yavuz müdüre her şeyi anlatmış bıraktılar onu. Hayriye bir an bile Yavuz'dan ayrılmadı bu yüzden de her şeyi öğrendi. Seyfi yüzünden ne kadar acı çektiğini sonra Hayriye ile tehdit ettiğini ve daha da beteri neden kadına yalan söylediğini.

"Sen bu kadar şeyle uğraşırken ben senin beni sevmediğin ve yaşadığımız her şeyin bir planın parçası olduğu için bana bu şekilde davrandığını düşündüğüm için asıl benim senden affetmeni beklemem gerekiyor."

Hayriye cezaevinden çıktıktan sonraki bu cümleyi kurarken Yavuz'u telefondan aradılar.
"Hayriye'm bak ben... bir dakika."
"Efendim?"diye sinirlenerek açmıştı.

"Yavuz Bayraktar'la görüşüyorum?"diye telefondan ses geldi.
"Evet benim ne var?"diye cevap vermişti. Hayriye 'sakin ol' diye işaret ediyordu ama Yavuz pek sakin olamadı.
"Annenizi hastaneye götürdüler."diye telefondan yine ses geldi ama bu sefer Yavuz sinirden değil de korktuğu için yüksek sesle konuşarak hemen arabaya inip doğru hastaneye gittiler.

"Yavuz sakin ol annen iyi olacak."diye Hayriye sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Sakin olamam Hayriye. Bak benim bu dünyada sadece annem var. Babam yok. Kimsem yok."diye sinirden cevapladı.
"Ben varım, biz varız."diyerek adamın ellerini tuttu.
"Evet varsınız çok şükür de şimdi eğer ben o parayı göndermeyecektim sen de çocuğumuz da burada olmazdın."diyerek yüzünden bir gözyaşı süzüldü.
"Ay canım benim. Merak etme annen iyileşir."
"İnşallah."dedi ve arabayı durdurdu.

"Ben Yavuz Bayraktar'ım annem burada değil mi?"diye resepsiyonda sormuştu adamcağız.
"Evet bir dakika..."
"Bir dakikam yok. Delireceğim ha!"
"Yavuz sakin ol."diyerek omzunu tutmuştu.
"Tamam buldum. İkinci kattaki 212 numaralı odada."
"Bak odada işte. Rahat ol bir şey olmadı. Gel gidelim."diye ellerini tutmuştu. Yavuz birazcık sakin olmaya başladı. Ama ikinci katta yürürken asıl olay bizimkileri beklemişti.

"Abi?"diyerek iki adam aynı anda konuşmaya başlamıştı. Yavuz'un kardeşleri. Ha bu zaten başlangıçtı Yavuz'un gerçekten yedi sülalesi vardı burada. Hayriye ile tanışmayı hepsi bekliyordu desek yalan olur çünkü kimse bilmiyordu. Sadece annesi. O da işte odadaydı.

"Hayriye çabuk odaya gidelim yoksa ben bunları döveceğim."diyerek fısıldadı kadının kulağına. Hayriye şaşırdı ama ne yapacağını biliyordu zaten adam cezaevinden şimdi çıktı sinirliydi bir kavga etmesi eksikti o yüzden hemen odaya girdiler kapıyı da kilitlediler. Doktor odadaydı.

"Ben dışarıdakilere de söyledim henüz odaya girmek yasak. Siz kimsiniz?"
Hayriye Yavuz'dan önce konuşmaya başlamıştı.
"Ben Hayriye Bayraktar bu da kocam Yavuz Bayraktar Hanımağa'nın oğlu."
Yavuz sinirden doktoru dövecekken Hayriye'nın sözleri için gülmeye başladı.
"Hanımağa hı?"diyerek gülmeye devam etmişti.

"Yavuz bey merhaba ben annenizin doktoruyum."
"Ha tabi tabi. Kusura bakmayın da işte karıcığım...neyse evet dinliyorum sizi."

"Merak etmeyin sorun yok. Ama sizden tam önce bahsettiler bu da nedense benim düşüncelerimi değiştirdi. Siz cezaevinde miydiniz değil mi?"diye sormuştu doktor.
"Evet ordaydım da şimdi çıktım yani rahat olun..."
"Ha tamam."diye sözünü kesmişti. "O zaman iyi de anneniz galiba o yüzden fenalaştı. Haberleri şimdi duydu çünkü. Kardeşleriniz bunu dediler. Ama önceden de söyledim merak etmeyin kötü bir şey olmadı sadece biraz fenalaştı ama şimdi iyi sadece rahat bir ortama ihtiyacı var annenizin."diyerek bizi tek başına bırakıp odadan çıktı.

"Hay ben bunları bugün bir dövmezsem rahat olamam..."diyerek dışarıya fırladı adam.
"Yavuz dur!"diye bağırdı Hayriye ama durduramadı.

Ve kavgacı sesleri hastaneyi doldurdu. Kardeşler hep kavga eder derler sonra işte barışırlar falan ama bu ailede pek o barış kelime olmadı ki hiç bir zaman. Ama bu barışı kim getireceğini de herkes biliyordu.

Hanımefendi olmasa da bir temizlikçi kadın mafyanın karısı olarak ve bu mafya ailede bir çocuğu getirerek kavganın çözümü olmuştu.
_________________________________
Merhabalar canlarım.

Benim size öyle bir haberim var şimdi Bestemsu diziden ayrıldı ya benimde aklıma geldi ki ben daha önce özel bölüme onu yazdım şimdi böyle olmaz değiştireyim dedim, değiştirdim.

Ama özel bölümler burada bitti.

Kendi hikayemi yazacağım şimdi ama bunu burada bırakmak istemiştim ki bu da yarım kalmasın. Zaten bunu yazdım bende daha çok sevdim öncekiden.

Dizinin nasıl ilerleyeceğini bilmiyoruz o yüzden ben daha fazlasını yazmak istemiyorum. Bence gayet güzeldi böyle de.

Sizden ricam bunu beğendiyseniz alttaki yıldıza basıp yorum yapmanız. Sizi çok seviyorum hikayemle de geleceğim birazdan.