SWEET SECRET

Part 15

Ilang araw akong naging cold kay Vlad hanggang sa marating ang biyernes kung kelan ang uwi ko sa bahay. Ilang beses to nagtanong ngunit paulit ulit kong sinasagot na 'wala'.

Pagkahatid nito sa akin ay pinasok na nito ang gamit ko sa kwarto habang ako naman ay nakasunod lang sakaniya.

Lumapit to sa akin nung akmang hahalik ay pinigilan ko ito. "Thanks, pwede ka ng umuwi." saad ko rito at naglakad papalayo sakaniya.

"Francine, ilang araw ka ng cold at umiiwas sa akin, ano bang kasalanan ko?" may panginginig sa boses nito.

"Wala." sagot ko rito.

"You always saying 'nothing' pero ganiyan ka." bakas sa boses nito ang pagkalito.

"Gusto ko ng magpahinga, umalis kana." pagtataboy ko sakaniya.

"Are you tired of loving me? A clear answer is better, francine........Kung pagod kana sabihin mo, magsisikap ako para bumalik yung sigla mo." nilingon ko to dahil sa sinabi niya.

"They warned me about you, I should have listened." mahina kong saad ngunit sakto lamang upang marinig niya.

Naguguluhang lumapit to sa akin. "What do you mean? Anong nagawa kong mali para masabi mo yan?"

"You're a heartless but not a womanizer, you're a heartless man, Vlad. Your Dad warned me but I didn't listen..... I was ready to give you my heart but you give me a sign not to do it...... I guess this is a lesson in not trusting people again, right?" sunod sunod na luha ang pinakawalan ko habang binibitawan ang katagang iyon.

"Francine, I love you. What do you mean by heartless man? I didn't do anything but to love you genuinely. I'm faithful and loyal to you." hinawakan nito ang kamay ko ngunit agad ko itong binawi.

"Get out, Vlad! Get out of my life." sigaw ko rito.

Lumuhod to habang humahagulgol. "Every fucking day, I wish you're mine... every single goddamned day.. don't do this to me, please.. I'm begging you, francine. I don't know how to face the world without you... it's killing me."

Pinipigilan kong maawa kahit na mahal na mahal ko to pero mas pinili kong mabuhay kasama ng magiging anak namin sa sinapupunan ko.

"Bumalik ka nalang sa dating ikaw.....wag mo ng piliting magbago para sakin kasi wala namang nagbabago e. Oo, hindi kana nga babaero pero alam mo kung ano ang hindi mo nabago? pagiging matigas nito." itinuro ko ang puso nito sa huling katagang sinabi ko.

"You said a clear answer is better, right?....... I'm breaking up with you, Vlad..... forget about me, forget about us and continue living without me." matigas kong saad ngunit bakas ang pagpipigil na manginig ang aking boses.

"Ayoko francine, hindi kita papakawalan." umiiyak na saad nito.

"Let me free, please? I'm tired hindi ko na alam kung anong gagawin at uunahin ko....Parang paulit ulit na sinasakal yung puso ko Vlad, kalimutan mo na ko."

"Francine.....ikaw nalang yung meron ako....ikaw nalang yung kaisa isang taong nagmamahal sakin..wag mo namang gawin sakin to...ayusin natin, please, baby." basag ang boses nito.

"Tama na, please...wag mo na kong pahirapan." saad ko rito.

"Ano ba ang nagawa kong mali? sabihin mo, itatama ko....wag mo lang akong iwan....pinalaki ako na dapat...ako ang niluluhuran pero sayo ko lang to ginawa, francine. Don't leave me... don't—"

"Vlad, tama na.... hirap na hirap na ko e." sunod sunod ang pag agos ng aking luha. "Kung talagang mahal mo ko hahayaan mo ko."

Tumayo naman ito at hinarap ako. "I don't think I'm ever going to forget you.... I will let you free because I love you.... I'm......going to miss you, my attorney." saad nito at niyakap ako ng mahigpit. "Let me hug you for the last time." bulong nito.