•Rafat Hasanlı-Yine De Unut
...
E:Unut beni Sarp,benim ilişkim var..
S:Yapmak istemiyorsam?
...
Gözümü açtığımda büyük bir baş ağrısı ile uyanmıştım. Tanıdık bir odada uyanmıştım fakat benim odam değildi..
Yatakta diklenerek etrafa baktım.
Duvardaki renkli ışıkların içindeki resimlere..
Sarp'ın odasındaydım.
Yüzüme yerleşen gülümsemem anında sönmüştü.
Ben burda ne arıyordum?
Diye sordum kendi kendime. Kapının açılmasıyla o tarafa döndüm.
S:Ben uyuyorsun sanmıştım,pardon.
E:Gitme! Yani.. Konuşabilir miyiz?
Diyerek yataktan kalktım. Başım hala dönüyordu..
E: Dün gece ne oldu?
Dedim tedirgin gözlerle. Sarhoşluğumdan yararlanmazdı biliyordum ama ben sarhoşken ona yaklaşmış olabilirdim..
S:Bir şey olmadı korkma.
Dedi yüzüme bakmadan.
S:Uyuyakaldın direk bende buraya getirdim.
E: Emin misin?
Dedim birden. Sarp yüzüme büyük bir kırıklıkla bakıyordu.
S:Emin misin?
Dedi gülerek.
S:Bana dönmen için sarhoşluğunu kullanmam, bilirsin diye düşünmüştüm..Senin inanmadığın o sevgiye ben saatlerce göz yaşı döktüm onu da bilmiyorsun..Bu ilişkide gerçekten sadece ben seni tanımışım,sen beni hiç tanıyamamışsın Ela..
E:Sarp ben öyle demek istemedim,sadece-
S:Boşversene.
E:Bak ben sarhoştum. Sarhoşken neler yapabilirim sen daha iyi biliyorsun o yüzden-
Sözümü tamamlamama izin vermiyordu. Haklıydı da, kırmıştım onu..
S:Zaten sorun başından beri bu değil mi Ela?
Dedi gözlerime bakarak.
S:Biz 14 yaşından beri tanışıyoruz. Ama şimdi bakıyorum da. 17 yaşındayız ve bu zamana kadar sen beni tanıyamamışsın. Ben seni kendimden çok sevip değer verdim. Ama aynı ilgiyi alamadım galiba..
E:Sarp-
S:En acı verici yanı da ne biliyor musun? Bunu yeni fark etmem..
Gözleri yavaşça doluyordu. Onu ilk defa böyle görüyordum. Asla ağlarken görmemiştim. Hatta şu kadar diyim ki,bazen Sarp'ta ağlamak gibi bir şeyin olmadığını düşünmüştüm. Ama o ilk defa karşımda ağlıyordu. Babası öldüğünde bile yanımda ağlamayan o çocuk şuan ona söylediklerim karşısında ağlıyordu...
E:Ben özür dilerim..Sarp beni biliyorsun ben böyle şeyleri beceremiyorum. Sen başında beri beni hak etmemiştin ki zaten.
Dedim acıyla gülümseyerek.
E:Senin sevgin bana fazlaydı. Ben her şey için senden özür dilerim..
Gidecekken belimden tutup kendine çekip sarılmıştı bana. Öyle bir sarılmıştı ki, tüm vücudunu hissedebiliyordum bedenimde..
Sol gözümden akan yaşları tavana diktim gözlerimi. Burnumu çekerek hafif geri çekilmek istedim fakat Sarp bırakmamıştı.
S:Seni çok özledim..
E:Sarp..Bu yaptığımız yanlış,benim sevgilim var..
Dediğimde belimdeki elleri şerbet kalmıştı. Geri çekilerek yüzüme baktı.
Konuşarak anlatamayacağı şeyleri gözleriyle anlatmıştı resmen..
S:Unuttun mu beni,sevmiyor musun?
Dediğinde gözlerim daha da dolmaya başlamıştı.
Bilmiyordum..
Tek bildiğim hiç bir şey bilmediğimdir..
Gerçekten böyleydi. Hiçbir şey biliyordum ve tek bunu biliyordum..
E:Abim!
Dedim telaşla. Telefonumu baktım etrafta.
S: Yazdım ona, Süsen'le kalacak diye. Süsen'e de haber verdim.
E: Şifre?
S:Hala Trabzonspor'un kuruluş tarihi. 1967!
Dedi gülerek. Gülüp telefonumu aldım masadan.
E:Unutmamışsın.
S:Sana dair hiçbir şeyi unutmadım zaten..
Gülümsemem sönmüştü yavaşça.
E:Yapma lütfen..
S:Ne?
E:Unut beni Sarp,benim ilişkim var..
Diyerek kapıya doğru ilerledim.
S:Yapmak istemiyorsam?
Dönüp yüzüne baktım biraz.
Bende istemiyordum aslında, şaka değil..
Ama mecbur hissediyordum.
Rüzgar'a ihanet ediyor gibiydim.
E:Her şey için teşekkür ederim..
Diyerek gülümsedim ve odadan çıktım.
O an gözyaşlarım serbest kaldı işte.
İlk aşkımı gerimde bırakmıştım..
Oylamayı unutmayınn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Artık Anla
Fanfiction"S: Moralin bozuk olduğunda yemek yemediğini ve sessizleştiğini,fazla üzülünce karnında oluşan sancının mideni bulandırdığını ve kalp ağrın olduğunu,sinirden ağladığını ve nefes alamadığını bilmiyor mu?"