GARAM | TAEKOOK FIC.

4 BÖLÜM.

Bölümler gecikiyor biliyorum uzgunum.

Jeon Jungkook

Korku tüm bedenimi sarmışdı,gecenin karanlığı beni boğuyordu,ağaçlar üstüme geliyordu.Kaybolmuştum.

Taehyung'un evinden çıktıktan sonra direkt olarak ormana girmişdim ev ıssız bir yerdeydi her taraf ormanlıkdı bende mecbur olarak ormana girmiştim o anki salaklığımla şuan çok ama çok pişmandım.Kaç saatir burdaydım bilmiyordum son yarım saatir yere çökmüş ağlıyordum bunu sessizce yapıyordum tabii ki çünkü her an bir hayvan sesden dolayı gelir diye ödüm bokuma karışıyordu.

O odayı gördükten sonra dünyam başıma yıkılmış gibi hissetmişdim.Taehyung'a olan güvenim yerle bir olmuşdu,bunu nasıl yapardı?Tamam aşık ola bilirdi sonuçta taş gibi adamdım ama bu herif resmen takıntı haline getirmiş gibiydi beni!Aniden elime düşen su damlarıyla ırkıldım,başımı kaldırıp baktığımda ise yağmur başladığını gördüm bi bu eksikti zaten! Allah belani versin Taehyung senin yüzünden donarak gebericem burada!

Yavaş yavaş ayağa kalkarak iri bir ağaç aramaya başladım karanlıkta başardığım kadar,ağaçın altında belki kurtulurdum.Tam bir kaç adım daha atacaktım ki kulağıma gelen sesle istemsizce tekrar yere yapışdım."JUNGKOOK!" Bu oydu.Onun sesiydi.Taehyung'du gelmişdı.

Salaklığımı kenara bırakarak ayağa kalktım ve var güçümle koşmaya başladım,ayağım sürekli bir yerlere takıldığı için yavaşlıyordum ama pes etmiyordum.Ayni ses bu kez daha yakından geldiğinde hızla kafamı arkaya çevirdim ve eş zamanlı olarak sert bir şeye çarparak yere yığıldım bu yüzden ağzımdan acı dolu bir inleme kaçtı ve bu ses malesef ki ormanda yankılandı.Yerimden kalkmaya çalışırken onu gördüm bana doğru geliyordu her yeri ıslaktı benden bir farkı yokdu.Hızlı davranarak ayağa kalktım."Jungkook dur!"durmadım koşamaya başladım ama çok uzun sürmedi ayağımda ki acıdan dolayı tekrar yere yığıldım ama bu sefer kaçamadım dibimdeydi çünkü piç herif!

"Gelme gelme git!" dedim ama bedenimi korku şarmışdı sesim bir yerlerime kaçsada azda olsa sesimi yükseltmeyi başarmışdım.Önümde geldi ve diz çöktü,dizlerinin üzerin de dursada yinede uzun gözüküyordu sahi boyu kaçdı bu herifin?Beni kollarımdan tutarak kendine çekdı ve göğüsüne yasladı benemi."Şşş."dedi saçlarımı okşayarak bu herif manyakmıydı?"Burdayım.Sakin ol." Goğüsüne sert bir yumruk indirdim ama o etkilenmedi dahi ve daha sıkı sarıldı. "Olma burda,git gelme..Gelme Taehyung gelme nolursun git." Pes etmeyi sevmezdim ama onun karşısında bu çok zordu."Bırakmam.Bırakamam seni yıllar sonra bulmuşken bunu benden sakın isteme." Bir anda beni kuçağına aldığında yorgunluğumu bir kez daha hissetim ama yinede durmadım ve kuçağından inmeye çalışdım."Taehyung bırak beni istemiyorum seni artık anla! Ruh hastası indir beni!" Beni o kadar sert bir şekilde kendine bastırdıkı canım acıdı ama yine de belli etmedim,ayağımın acısı zaten ayrı bir dertdi kanlar akıyordu ama yağmur yüzünden hemen temizleniyordu.

"Kes sesini Jungkook! Sen artık benimsin sadece benim anladın mı? Bundan sonraki hayatında da sadece ben olacağım bunu artık o kafana sok!" Sustum.Sesimi kestim.Buydum işde ben bundan ibarettim korkak herifin tekiydim ama bu kadar korkak olmam benim suçumuydu? Hayır abimin suçuydu yıllar öncesinde kalsa bile unutamıyordum onunla geçirdiğım günleri her şeyin suçlusu benmişim gibi her gece gelir ve bendem intikam alırdı en ağır şekilde.Belkide abim olmasaydı şuan böyle olmazdım beni kuçağına alan adamı dövüp kaçabilirdim,ama yapmadım yapamadım.

Suskunluğum çok uzun sürmedi."Neden bana bunu yapıyorsun Taehyung?Ben sana naptım ki?" Kafamı kaldırarak yüzüne baktım esmer tenine karışan su damlaları ile fazla çekici geldi gözüme ama sadece bir anlıkdi sert yüzün bana doğru çevirdi.
"Konuşma Jeon,konuşma sorgulama sadece uyu güvende olacaksın." Tekrar konuşmak istedim ama öyle sert bir şekilde baktıkı ister istemez başımı boynuna koydum,vicüdumdaki ağrı arttı,inlememe sebeb oldu eş zamanlı Taehyung küfür ederek daha da hızlandı,küfürü kime etti bilmem ama şuan yedi sülalesini siktiğimden haberi yoktu.

Tüm yolu ağlamışdım.En sonunda eve gelmiştik yine aynı eve ve aynı odaya onun odasına,üzerimi değıştirmiş yaralarımı şarmışdı bense sadece ifadesizce izlemişdim.Şuan o duşdaydı ben ise koltuktan oturmuş manzaraya bakıyordum Taehyung'un evinin bir tarafı deniz diğer tarafı ise ormanlık alandı ürkütüçü bir evdi ama manzarası çok güzeldi.Neden hala burada olduğuma gelirsek ayağım feçi halde acıyordu o yüzden burdan kıpırdayamıyordum bile ama yarın gidecektim.Bir kaç dakika sonra duşdan çıkdı onu görmemle zorda olsa ayağa kalkdım ve kapıya doğru yürüdüm o ise bana bakıyordu.Onunla aynı ortamda kalmak istemiyordum.Elimi kapıya atınca acmaya çalışdım ama acılmadı.Şuan her şeyi anlamışdım benim bu adamdan kurtuluşum yoktu arkama yavaşça ona döndüm kafamı kaldırdım ve dik dik ona bakmaya başladım.Pes edmicektim ondan kurtulmanın yolun bulacaktım.

"Aç şu kapıyı Taehyung!" dedim sert sesimle ayni sekilde karşılık verdi."Hiç bir yere gitmiyorsun Jungkook! Zoru kullanmayı istemiyorum.Beni zorlama!" Ruh hastası manyak herif daha ne zoru olacaktı şuan resmen bir çıkmazdaydım."Kullansana Taehyung? Daha ne yapacaksın? Korkutucak mısın? Biriyle mi tehdit edeceksin? Sana üzücü bir haberim var Kim benim kaybedecek kimsem yok." Korkusuzca hepsini yüzüne konuştuğumda gözleri dahada kararmaya başladı sanki siyahın en koyu tonunu bulmaya çalışıyordu.

"İyi bunu sen istedin Jungkook." dedi ve koluma yapışdı kapıyı acarak sürüklemeye başladı ben ise bağırmaya."Bırak kolumu! Siktir git artık! Bırak." cevap gecikmedi."Kes sesini!" diye bağırdı Ayı herif.Bir kaç kat aşağıya indiğimizde bir demir kapı gördüm hemen kapıyı açarak içeri girdi benide peşinden sürükledi hala bağırıyordum debeleniyordum ama hiç bir işe yaramıyordu.

Burası karanlıktı kapıdan gelen ışık burayı aydınlatıyordu.Sertçe yutkundum sesim boğazıma kaçmışdı.Karanlıktan korkmazdım ama nefret ederdim.Beni sertçe yere itti ardından ise bacağımı tuttu bileğime bir şeyler bağladığında geri çekmeye çalışıyordum ama bırakmıyordu.Ayağımı bir zincire bağladığını anlamışdım.Sesim götüme kaçmışdı! Bu sefer hedefi ellerim oldu ama bu sefer kendimi geriye doğru çektim ama ayağım duvara zincirliydi diye bu çok uzun surmedi.Ellerimi tuttu ayni şekilde onlarıda bağlamışdı.Canım yanıyordur durmadan ağlıyor ve bağırıyordum.Ellerimde bağlıydı artık hiç bir şekilde ona karşi gelemiyordum artık.Geri çekildi önümde durdu.

"Sana söylemişdim Jungkook.Seni uyarmışdım." dedi ve arkasını dönerek yürümeye başladı,dudaklarımdan sadece tek bir cümle döküldü."Taehyung yalvarırım yapma!" Gitti kapıyı sertçe kapattı ve gitti.O an tekrar anladım her şeyin bittiğini.

Umarim begenirsiniz🙃