With her confidence and influence, Vienna Dominique Chavez is always the life of the party. Untamed and unapologetic, she lives by her own rules. That is, until she passes out at 4 a.m. in front of Liham Alexis Concepcion, her new neighbor, while he...
I was never one to do things halfway. Tumawa ako nang makitang lupasay na ang mga taong kanina lang ay grabe ang indak. Hindi ko rin sila masisi, kanina pa ata kaming alas otso rito. Ngayon ay mag-aalas kwatro na. It was a fun night, not something to remember, but definitely fun I would say.
I love parties that were coordinated by girls, iba talaga eh, well thought out lahat. Super ganda pa ng music!
I went to the bathroom to splash cold water on my face. I need to go home, and for that to happen, I must sober up. Hindi naman ako lasing masyado, kaunti lang din nainom ko. Pero nah, that's what mostly drunk people say. Nang mapatuyo ko ang mukha ko ay kinuha ko ang nag-iisang lipstick na nasa bag ko at inapply iyon. Alam kong wala ng makakakita pa sa akin, but I can see myself.
I like looking good.
Pasimple ko ring plinantsa ang suot ko. It is a little black dress; conservative at the front, but it shows my back. Perfect for rooftop parties na lumalamig kalaunan. I took a mirror selfie showing what I am wearing bago ako lumabas ng CR. Tumawag na rin ako ng grab para humatid sa akin pauwi.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nang lumabas ay dumiretso ako sa bar counter, saka na ako bababa kapag andyan na ang driver, 10 minutes away pa raw eh. Ngumisi sa akin ang bartender kaya nginitian ko rin siya. Cute naman nito, may dimples pa. Baka minor to ah?
"Hindi ako minor," bigla niyang sabi. Can he read minds?
"And no, I can't read minds. Masyado ka lang talagang obvious, ma'am," he added. Oh. Mahina akong natawa.
"Just call me Vien!" I smiled at him. "What should I call you?"
"Rex na lang," sagot niya.
Nagkakwentuhan pa kami ni Rex, aliw din kausap, talagang hindi nauubusan ng sasabihin. Maybe it's because bartender siya at sanay na sa mga tao. Nasabi niya na incoming freshman daw siya sa pasukan, which is next week. Small word, kasi same pala kami ng papasukan; pero hindi ko na sinabi sa kanya iyon. The campus is big, baka nga hindi pa kami magkita.
Kaya raw siya sumasideline ngayong bakasyon para raw pambayad sa mga gagastusin niya sa kolehiyo. Nasabi pa nga niya na sasali raw siya sa basketball team kasi may discount daw sa tuition pag ganon.
I really admire people like him. Mga ganitong tao masarap kaibiganin eh.
As much as I wanted to talk with him more, kailangan ko ng magpaalam dahil malapit na ang driver. While we were talking, he was also giving me drinks. I was sobering up a while ago, but now dumodoble na ulit ang paningin ko. Mabilis akong nagpaalam sa kanya at bumaba na.
Hilong-hilo ako habang nasa elevator. Sana sa next life hindi na ako umiinom!
Nang makababa na ay kaagad kong nakita ang sasakyan. Habang nakasakay, dinasal ko na lahat ng alam kong dasal para hindi ako masuka. Tapang din ng binigay ni Rex, babatukan ko talaga iyon 'pag nagkita ulit kami. Nang feel ko ay hindi ko na talaga kayang pigilan, nagpababa na lang ako sa driver. Ayoko rin sumuka sa sasakyan niya no! Mukhang mabait pa naman si kuya at saka may katandaan na.
Malapit na rin naman ako sa apartment. Madaling araw na rin, wala ng masamang tao sa kalsada. Kung may masamang tao man, ako siguro 'yon. Mahina akong napatawa sa naisip ko.
Naglakad ako sa may gilid at sinubokang sumuka roon, pero jusko naman at nag-iinarte pa ang suka ko. Ayaw lumabas! Nag-inhale exhale na lang ako habang naglalakad pauwi.
The streets were eerily quiet, a stark contrast to the pulsating energy of the party I had just left. Rinig ko pa ang takong ng sapatos ko kapag tumatama ito sa pavement. 'Konti na lang, malapit na,' I comforted myself. The air was cool against my flushed skin; I stumbled slightly, the world started to sway even more.
Lumalim ang paghinga ko, at nagsimula na ring manilim ang paningin ko. Hindi ko na ramdam ang mga paa ko, at parang...
MATUTUMBA AKO?!
'Lord, paligtas ako,' dasal ko bago ako tuluyang mawalan ng lakas. The last thing I heard before everything went dark was a soft, surprised exclamation.
