Takıntılık Meselesi "2.Sezon"

★

Hiç bir şeyin aynı olmadığı, hatta herkesin anlam veremediği gece ne mi oldu? ;

Minho ve jisung kavga icerisindeydi ama zaten Minho ne olduğunu biliyordı tahmin ediyordu sadece buna inanmak istemedi

Ancak inanılması zor olan şeyler insanı kendine getirir. Yüzüne tokat gibi çarpan sözleriyle terk etti evi jisung

'Minho: siktir git! Tamam mı bende lanet bir aptal gibi inandım sana

Jisung: ama minho-

Minho: kes sesini, hiç bir şey duymak istemiyorum derhal defol bu evden

Minho: bide yüzsüz gibi burada mı kalacaksın? Gerçekten mı

Jisung: sandığın gibi değil

Minho: ney o zaman? Söylesene ha söylesene! Şimdi gerçekten git. '

...

Sabah felix ile balkonda oturuyorduk içerinden Hyunjin geldi

Hyun: bak çekinme anlat

Felix: evet belki yardımımız dokunur

Jisung: bu öyle bişey değil

Felix: sen bunu anlatmazsan ikinizde harap olacaksınız, var bişey

Hyun: ben az çok tanıyorsam bunun üstesinden gelemez yol yakınken söyle bize

Jisung: söylersem sizede bişey yaparlar olmaz

Korkmuştum nasıl tipler bilmiyordum ama jisoo.. ondan bunu beklemiyordum o çok sessiz ve sakın bir kızdı ve o jennie'yi seviyordu neden yapıyor bunu kendine de zarar veriyor sırf mutlu edicem diye

Hyun: hadi jisung söyle

Jisung: düşünüyorum hyung ama bilmiyorum

Felix: çekinme buradayız

Jisung: sağolun ama kendimi hazır hissetmiyorum

Zaten ben dedikten sonra herkes sessizlesti ikisi gidince bende şirkete gitmek için toplandım esyalarımı aldım ve yurda yerleştirdim ama sadece dans ve sahne kıyafetleri vardı birde bakım esyaları falan onları koyduktan sonra arabama bindim ve bir emlakcıyla anlastım bana büyük ve imkanlı bir ev verdi burayı da dekore etmek vardı ama bunu menejerim halleder gibiydi

Orayada gerekli olan her şeyi alıp yerleştirdim ve çıkartacak olduğum bir şarkı üzerinde çalışma yapmaya basladım ama nedense bir türlü olmuyordu aklıma başka bişey vardı

Evet Minho

Onu özlüyordum mesela şuan gidip kucağında oturuyor olabilirdim ama bunu yapamam yada buna cesaret edemem

Sadece acınacak bir insanım

Odaya giren kişi ile oraya döndüm bizimle grup gelmişti Bangchan ve Changbin

Changbin: hey ufaklık neler yaptın

Chan: kafası baya dağınık gibi, bir sorun mu var?

Onlara ne dıcektım? Yada haberleri varmıydı bunu bile bilmiyordum

Changbın şu içerken oraya döndüm ve ayrıldığı mizi söyleyince changbın bir anda suyu fıskırttı

Changbın: NE!

Jisung: duydunuz işte

Changbın: ya sen salak mıskn çocuk

Sadece bakmakla yetindim yeterli bir açıklamam yoktu aslında onlara anlatsam bişeyleri basarır gibiydim ama biraz beklemek en iyisi olacaktı