Falling Behind (Ongoing)

Chapter 1

“Theia, are you ready?” tanong sakin ni mommy nang makita niya ako na bihis na,

“Not yet, Mom. Just give me some minutes” sagot ko sa kaniya at tumango naman siya,

Sinuot ko ang long sleeve black dress ko na hanggang tuhod lang ang haba, I just let my hair down and I put some powder on my face, and a liptint on.

“I’m ready na po, saan po ba tayo pupunta?” tanong ko nang makalabas ako ng kuwarto ko,

“Just wait, Anak. Malalaman mo din” sagot lang sakin ni Mommy,

Nang makalabas ng bahay ay nakita ko na si Papa sa labas ng gate, nakasandal sa kotse

“Ang tagal niyo naman, Anak” sambit ni Papa samin na tinawanan lang ni Mommy,

“Sakto lang naman sa oras, Hon” sagot ni Mommy at sumakay na kami sa kotse,

Habang nasa byahe ay hindi ko maisip kung bakit pormado kami ngayon, tumigil ang sasakyan namin sa isang restaurant. Isa ‘to sa kilalang restaurant sa lugar namin, we can afford to dine in here, but why we are here?

Pumasok kami sa loob, agad kaming pinapasok dahil naka-reserve na daw kami,

Iginala ni Papa ang mata niya sa paligid, biglang may kumaway na lalaki sa kaniya at agad naman akong sinenyasan ni Papa na sumunod sa kaniya,

Hinawakan ni Mommy ang kamay ko, nang makarating sa mesa kung saan pinuntahan namin ang kumaway na lalaki ay tumayo sila sa harapan namin,

“Hello, it’s nice to finally meet you Mr. And Mrs. Margaux” ani ng isang babae na may porselanang balat, parang ang bata pa niya at ang katabi niya na halata naman na kasing-edad na ni Papa pero mukhang bata din,

Napalingon ako sa batang lalaki na nasa sulok, nakatingin siya sakin, bakit may sugat ang kaliwang mata niya? Parang hiwa sa taas ng mata niya,

“Nice meeting you, too, Mr. And Mrs. Montello, we should have to seat” sagot ni Papa at agad kaming umupo, naupo ako sa sulok na bahagi ng upuan kaya katapat ko ang batang lalaki,

Bakit nakatingin pa rin siya sakin? Napahawak ako sa mukha ko, baka naman may dumi ako sa mukha pero wala naman. Weird naman nito, ayaw alisin ang tingin niya sakin,

“Ito na pala si Theia, lumaking maganda tulad mo” sabi ni Mrs. Montello kay Mommy,

“Hi po, Mr. And Mrs. Montello” sambit ko,

“It’s our pleasure having you here po, Mr. And Mrs. Margaux” sambit din ng batang lalaki,

“You raised a nice kid, Mr. Montello. Magkakasundo sila ni Theia” sagot ni Papa,

Habang nakain ay hindi ko maiwasan na mapatingin sa batang lalaki, nakatingin lang din siya ulit sakin,

“Mommy?” tawag ko kay Mommy,

“Why, Baby?” tanong ni Mommy, tumingin lang ako sa batang lalaki bilang sagot ko sa kaniya, “Oh! We forgot to introduce our daughter and your son to each other” natatawang sambit ni Mommy, kaya natawa na din ang iba,

“Dwayle Montello, you are in same age and school, Theia” ani ni Papa sakin, at napatingin ulit ako kay Dwayle, so 13 years old lang din siya?

“Theia Margaux, same as you, Dwayle. And only child” sambit ng Papa ni Dwayle,

Matapos ang matagal na hindi mabilang na pag-uusap nila,

“We have to go, Mr. And Mrs. Margaux. We have some papers and works to do, and of course we pleasured to have a dinner with you” sambit ng Papa ni Dwayle,

“Same as we, Mr. Montello. So, next time ulit?” sagot ni Papa at nag-shake hands sila,

Nagulat ako nang biglang lumapit sakin si Dwayle at inilahad ang kamay niya,

“Nice to meet you, Iya” ha? Anong Iya?

Agad kong inabot ang kamay niya,

“Nice meeting you too, Wayle” sagot ko sa kaniya, at napansin ko na ngumiti siya,

Pogi naman kapag nakangiti e, crush ko na ‘to, pero dapat professional lang tayo in terms of business.

Nang makauwi sa bahay ay sobrang luwag nang pakiramdam ko, kahit noon pa inaral na nila ako na maging magalang at elegante sa harap ng mga business partners, at kahit nang ibang tao pa man ‘yan, business is business.

“Theia, do you want to eat something?” tanong ni Mama sakin,

“I’m good, Mom. Magpapahinga na lang po ako sa kuwarto ko, Good night, Mom and Papa” sagot ko at ngumiti naman silang dalawa sakin,

Pumasok na ako sa kuwarto ko at kinuha ko ang Ipad ko, bawal ako sa cellphone but they buy me an Ipad, for games sana kaso they are strict,

Bawal kang kumausap nang ibang tao sa school nang hindi natin ka-uri, why? Pare-pareho lang naman tayong tao. Habang nasa murang isip pa ako ay hindi na mga pambatang laro ang nasa isip ko,

I’m at school, studying how to socialize to others but dapat sa ka-level lang namin. Kaya wala akong kaibigan sa school namin, lahat na lang kasi bawal, I don’t have games tuloy dito

Nagulat ako nang biglang may nag-pop out na notification sa fb ko, yes? May facebook account na agad ako,

I opened it and it’s a post, Mommy tagged me to a photo na kuha lang kanina habang nasa dinner kami, I zoomed the photo at nakita ko na nakangiti doon si Dwayle,

@K_Montello: We should meet again, mare. It’s fun having your family around.😊

Comment ng Mama ni Dwayle, nag-heart react ako doon,

Nag-scroll pa ako at nakita ko din na may comment pa ng isang Montello,

@DN_Montello: I should have been there, too, Mom.

DN? ‘di ba Dwayle ’yun? Wala namang N sa pangalan niya, only child din naman siya ah, imposible din naman na Daddy niya since may ‘Mom’ na nakalagay,

I stalked the account and I found that it’s his account “Dwayle Montello” nakakapagtaka lang na DN ang username niya,

I scrolled on his account until I saw a picture of him last year, I guess? Wala pa siyang sugat sa mata, sobrang gwapo naman.

After that, I turned down my Ipad and I was about to sleep when it suddenly lighten up,

Tiningnan ko at nagulat ako,

Dwayle Montello sent you a friend request.

Effective ang pag-stalk, napansin agad