မိုးနှင့်ကံကြမ္မာ

Part 15

မိုးနှင့်ကံကြမ္မာ (ဝတ္ထုဇာတ်လမ်း)

အပိုင်း ၁၅

အကြောင်းရာတွေကိုပြန်ပြောပြသောဆူးခက်ဟာမျက်ရည်ကျလာသည်မို့ချော့ရပြန်သည်။

သိပ်မျက်ရည်လွယ်တာပဲဟု မှတ်ချက်ပေးရမည်။

အင်းလေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကတစ်ခါတစ်ရံစိတ်ကိုထိန်းချုပ်သွားနိုင်သည်ပဲ။

မငိုပါနဲ့ ဆူးခက်ရယ် အ့လိုမျိုးဆိုငိုစရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူး ကိုယ့်မျက်ရည်ပဲအပိုကုန်ပါတယ်...

သူပြောလို့သာကြားရတယ် အမဝတ်ရည်ကလည်းအ့လိုလုပ်မယ့်လူမျိုးမဟုတ်ပြန်ဘူး။

တစ်ခုခုတော့နားလည်မှုလွဲနေတာနေမှာပါ။

ဆူးခက်ပြောစကားအရ ဆူးခက်ဘက်ကကြည့်ရင်လည်းဆူးခက်မှန်နေသည်။

သို့သော်လည်း တစ်ချို့တစ်ချို့ပြသနာတွေကတစ်ဖက်တည်းကြည့်ရုံနဲ့အဖြေမှန်ကထွက်မလာပြန်ဘူး။

ဒါနဲ အမဝတ်ရည်နဲ့ရော စကားပြောကြည့်ပြီးရဲ့လား...

ဟင့်အင် သူနဲ့ဘာစကားမှမပြောချင်ဘူး...

အဲ့လိုလည်းမဟုတ်သေးဘူးလေကွယ်...

ရှူး...ကျွတ် ကျွတ်...

အနောက်ကထွက်လာသောအသံကြောင့် လှည့်ကြည့်ရာလက်ဟန်ဖြင့်အနားလာဖို့ရာခေါ်နေသော စိမ်းလဲ့။

ခေါင်းခါပြရင်းရင်ခွင်ထဲတွင်ငိုနေသောဆူးခက်အားမျက်စပစ်ပြတော့ အနားသို့ရောက်လာသည်။

နားနားသို့ကပ်ကာလာသောနှုတ်ခမ်းတစ်စုံမှထွက်လေကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ဟာတောင့်တင်းသွားသလိုကြက်သီးများပင်ထလာသည်။

အမဝတ်ရည်ဆီသွားလိုက်...

ဆူးခက်ကိုဘယ်လိုလုပ်မလဲဟူသည့်အကြည့်ဖြင့်မျက်ခုံးပင့်ပြတော့ သူကလည်းလက်ဟန်ဖြင့်သူရှိနေမည့်အကြောင်းပြန်ပြောလေသည်။

သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာရင်ခွင်ထဲမှဆူးခက်အား သူမဆီလက်လွှဲခဲ့လိုက်သည်။

သူမကတော့ ငိုမြဲငိုဆဲ။

ဆူးခက် ...ဆူးခက်...