Gözyaşı |Tamamlandı|

'

Belki bu son bölümdür.Her şeyin bir sonu vardır, hayatında bir sonu var belki artık dayanacak gücümüz kalmamıştır ;)

Kimsesiziz zaten kimin umurundayız ben bu kitabı kitap olsun diye yazmadım belki bazılarınızla yani sizlerle aynı şeylerimi yaşıyoruz yoksa bu benim kaderimde olan birseymi diye düşünüyodum sadece.

Dayanamıyoruz ataklarımızda derman kalmıyor gün geçtikçe ölüyoruz bunu kimse farketmiyor her gece kabuslarla uyanıyoruz her gece ağlıyarak uyuyoruz bazen uyuyamiyoruzda korkuyoruz biz kabus görmekten korkuyoruz yanlarımızdan akan gözyaşlarının haddi hesabı yok kavgalar var bağışlar var bir köşede saklanıp titreyen vücudumuza ağlamaktan yorulduk hıçgırıklarımızı yutmakton yorulduk bittik biz boğazımızın düğüm düğüm olmasının acısını yaşamaktan yorulduk dışarda ayrı evde ayrı olmaktan yorulduk hayat ne zaman bizim için biticek ne zaman...

Yeter diyemiyoruz yeter herşey için yeter bitsin artık ben yoruldum dayanamıyorum diyemiyoruz her şeye katlanıyoruz haddinden fazla çabaladığımız halde başaramıyoruz kendimizi başarısız hissediyoruz ise yaramaz salak gibi

Ben ne anlatıyorum ki hicbir cümle ne içimizdeki çocuğu mutlu etmeye nede boşluk hissini kapatmaya yeter ben öylesine biriyim işte içinizdeki çocuğu mutlu etmeye çalışan biri galiba bende başarısız öldüm aynı sizin gibi siz asla benim gibi hayati sorgulamayın

Biz her zaman kaybederiz kazandığımız birşey yok biz sevilmeyeniz dışlanmışız kimsesiz kalmışız sevmişiz kalbimiz kırılmış kurtulmakla yetmemiş çevremizdekiler paramparça etmişti evet sona geldik bu son bölümümüz belki başka bir kitapta görüşürüz tekrardan söylüyorum ben başaramadım içinizden çocuğu sevindiremedim sizi mutlu edemedim benden size bir tavsiye asla bunu demeyin "belki başkalarının mutlu olması için benim ağlamam gerekiyordur" bunu kendinize asla demeyin

Bu bolümü okuyan sen çok değerlisin ve her halinle kusursuzsun içindeki çocukta öyle

Sen üzülme ve ağlama çünkü ben sizler için çok gözyaşı döktüm sırf sen gülümse diye... :)