BERDEL

~•2•~

Dünkü yorgunlukla yatakta kıvrılmış yatıyordum birazdaha kendime gelince yüzümde hissettiğim nefesle aniden gözlerimi açtım karşımda gözleri kapalı bir kerem görmeyi beklemiyordum ani bir refleksle tekme atıp yere düşürdüm.

"AAAHHHHHH ACIDI MANYAK HERİF"
bu duyduğum şeyle çatık kaşlarım iyice çatıldı.

"Yatağımda ne işin var" sırıtarak acısını unutmuş şekilde bana baktı

"Bu akşam kocan oluyorum yavrum yattım sadece sikmedik ya" göz devirdim

"Hayvan herif ne beklersi-" derken bi andan ciddileşti ve bana  mavi gözlerinden ateş çıkarırcasına baktı korkmuştum

"Bidaha bu cümleyi duyarsam senin için iyi olmaz canını yakmak istemem ama sabrımı sınama!" bu cümle gözlerimi dolmasını sağlamıştı çünkü yüksek sesten korkardım bunu fark etmiş olcakki yanıma gelip ayağa kaldırdı beni

gözümden yaş süzülürken anlımdan öpüp sarıldı " özür dilerim ağlama güzelim"Demişti şaşırmış olsamda belli etmedim ama miğdemde hissettiğim karıncalanma tuhaftı.

~Keremden~

hazırlandık ve arabaya bindik gidip yüzük ve takım alıp eve geldik hazırlandık ve aşağı incektik ki ayaz bey bı türlü saçını başını düzeltmek ten gelemiyorudu

Geldi sonunda göz kamaştırıyor du kolumu uzatıp girmesini bekledim zorla kolunu tutup koluma doladım ve yürümeye başladık merdivenlerden inerken ayağı kaydı ve kucağıma yan bir şekilde düştü korkusu gözlerinden belli oluyordu

Gülümseyerek baktım "bide koluma gitmiyosun" dedim " teşekkür ederim " dedi aşağı indik

Büyüklerimiz ayağa kalktı bizde kalktık babam "Ellerinizi uzatın çocuklar" dedi uzattık parmağımıza yüzükleri taktı ve kurdeleyi kesti inciler teker teker yere döküldü

"Hayırlı olsun" diğe bağırdı Ahmet babam kerem elimden tuttu gülümsedi bende zorla gülümsedim

Beni onların konağına götürmüşler di sırf ablama bişey olmasın diye ben namusumu vermiştim

Ağlamak istemiyordum ama gözüme yaşlar dolmuştu akmaması için dua ederken Elif anne içeri girdi ve beni öyle görünce koşar adımlarla yanıma geldi

"İyimisin oğlum" dedi "değilim Elif hanım" dedim "hanım yok anne de"

"Ben neden başkasının yaptıgı şeyi kendi namusumla ödemek zorundayım" dedim ve sanki bişey daha diyicekmiş gibi durdum Elif annem gözlerime baktı beklentiye "anne" dedim

gözlerimden yaşlar boşaldı o musluğu sonuna kadar açmış ve kapatamıyordum istemediğim sadece isminin kerem olduğunu bildiğim biriyle evlenmiştim

Ve hiç bilmediğim tanımadığım insanların evindeydim

Elif annem bana sarılarak " ah oğlum anlıyorum seni ama bunun geri dönüşü yok berdelde boşanma yoktur yavrum buyüzden alışmaya çalış" dedi

Şaşkınca ona bakıyordum ne demek geri dönüşü yok daha fazla ağlamaya başladım boğazımdan bir hıçkırık koptu

Bu sırada odaya kerem gelmişti beni böyle görmeyi beklemediği her halinden belliydi "Ayaz iyimisin güzelim"

Cevap verememiştim

Elif annem " ben gidim siz konuşun" dedi ve gitti

Kerem yanıma oturmuş merakla bana noldu gözleriyle bakıyodu evet onu tanımıyordum ama şuan birine sığınmaya çok ihtiyacım vardı bı anda boynuna sarıldım şaşırdı ilk başta

Oda kollarını ince belime doladı ve beni kucağına çekti hala hıçkırarak ağlıyordum

Ne kadar ağladım bilmiyorum en son keremin kucağına  yorgun düşüp uyumuştum gece bı ara susandığım için uyanmış su içmek için kalkarken kerem bileğimden tuttu

"Nereye güzelim"

"Susandım kerem"

"Bekle yavrum ben getiririm"

Kalkıp su getirmişti suyumu içtikten sonra yatağa yattım belimden tutup  beni kendine  doğru çekti kafasını boynuma sokup kokumu içine çekerek öptü bende arkamı dönüp yandaki bedene dahada sokuldum

Sabah ilk kerem uyanmıştı ben dünden yorgun olduğum için uyanamamıştım

Kapı açılma sesi duyduğumda kerem olduğunu biliyordum çünkü ondan önce beni yumuşatan vanilya ağırlıklı parfümü girmişti odaya

Ben fark etmiyordum ama keremin yastığına sarılmıştım kerem bu manzarayı görüp kıkırdadı yanıma gelip boynumu koklayarak öptü "uykucu güzelim hadi uyan kahvaltıya bekliyorlar

Gözümü açtım ve kalktım banyoya gidip yüzümü yıkadım banyodan çıkıp üzerimi değiştirip aşağıya indik keremle kahvaltı yaptıktan sonra  kereme telefon geldi ve mutfağa gitti bende su almak için kalkıp mutfağa doğru yürürken keremin "o adamı depoya götürün ben gelince de kafasına sıkıcam konuşturmaya çalışın"

Dedi ve telefonu kapatıp arkaya döndüğünde beni gördü ben şaşkınca ona bakarken yakalandığını anlayıp elimden tutup odaya çıkardı "adama napıcaksın" dedim oda " kafasına sıkıcam cünkü hak etti" dedi bende " ya yakalanırsan ozaman benim kocam hapse girmiş olcak öldürmesen"

"Şuana kadar hapse girmiş büyük bı mafya gördün mü" şaşırmıştım o mafya değildi ki " ben daha önce mafya görmedim hem sen mafya mısın neden giremiyesin " dişleri gözükücek şekilde güldü ve üzerime yürümeye başladı   ben geri geri adım atıyordum takı sırtıma  ilerlememi engelliyen duvar gelene kadar

Elini duvara koyup bana dahada yaklaştı 
" Birincisi sen mafya gördün hatta onunla birlikte de yattın dahada iyisi bir mafyayla evlisin ikincisi evet ben o herkesin dilindeki 'KRM' mafyasının lideriyim " konuşamamıştım hem şaşırmış hemde tırsmıştım bu halime gülüp saçlarımı karıştırdı ve boynundan öptü "hadi güzelim dinlen sen "

Baya uzun bir bölüm olduuuu yorum yapıp oylamayı unutmayın
Ani duygu geçişleri olabilir takılmayın

721
Kelime